Ang Driver Na Si Julius

( Copied this from a site....)

"Nasaan na nga ba si Buboy?" ang tanong ko sa aking secretary. "Male-late ako sa meeting ko. Sa Quezon City pa naman iyon."

"Sir, di po pumasok si Buboy. Nasaksak daw po noong weekend." ang sagot ng aking secretary.

"Eh papaano yan. Coding yung sarili kong sasakyan. Sino ang magda-drive ng service vehicle?" muli akong nagtanong sa aking secretary.

"Sir, may reliever na pong pinadala yung agency. Tatawagin ko lang po." Ang tugon ng aking secretary.

Di nagtagal at lumapit sa akin ang isang lalaki na nasa 5' 7" ang taas, matipuno ang katawan at mukhang tahimik. Di ko agad pinansin ang kanyang pagmumukha dahil nagmamadali akong umalis ng opisina. Sa loob ng aming service na Isuzu Crosswind ay medyo napagmasdan ko ang driver na reliever. May itsura pala siya lalo na kung tititigan mo ng matagal. Nakagawian ko na kasing umupo sa passenger seat sa unahan kaya mahahalata talaga ako kung titingin ako sa nagmamaneho. Siguro ay napansin niya akong nakatingin sa kanya kaya nginitian na lamang niya ako.

"Syanga pala, di ko pa alam ang iyong pangalan" ang bungad ko sa driver na iyon.

"Sir, ako po si Julius. Minsan na rin po akong na-assign sa office ninyo noong nangailangan kayo ng reliever na driver." ang tugon ng driver sa akin.

Di ako makaisip ng iba pang katanungan kaya pinagmasdan ko na lamang siyang magmaneho. Mukhang nagging conscious si Julius sa aking pamamasid sa kanya kaya naman panay sulyap nya rin sa akin. Umandar ang aking kapilyuhan at pinagtuunan ko naman ng pansin ang bandang ibaba ng kanyang katawan. Nakahapit na maong siya kaya bakas ang malalaki nitong legs. Naka-tuck-in din siya kaya medyo halata din ang nakabukol sa kanyang harapan na lalong nahalata sa kanyang pagkaka-upo. Talagang sinadya kong ipaalam sa kanya ang aking pagtitig doon sa kanyang harapan. Ito ay naging sanhi ng lalong pagiging conscious ni Julius.

"Sir, bakit po?" ang bigla niyang naitanong sa akin.

"Ah, eh, wala lang. Ang gwapo mo kasi kaya sa isip ko di ka bagay na driver" ang tugon ko sa kanya.

"Di naman po, sir" ang sabi naman ni Julius. "Saan nga po pala ang meeting nyo, sir?" ang dugtong pa ni Julius.

"Doon sa pangatlong building pagkanan mo dyan sa kanto. May parking naman yun sa harapan kaya hintayin mo na lang ako doon. Madali lang naman ang meeting kong ito" ang sagot ko kay Julius. Malapit na pala kami sa aming pupuntahan. Sana kanina pa ako nag-usisa sa driver na ito para mas marami akong malaman tungkol sa kanya. Di bale sa aming pag-uwi ay babawi ako.

Mahigit isang oras din ang aming meeting. Malapit na ang pananghalian ng umalis kami ni Julius sa lugar na iyon. Niyaya ko siyang dumaan muna sa isang restaurant upang kumain. Sa restaurant na iyon inalam ng husto ang tungkol kay Julius. Dalawa na ang anak niya. Nagtatrabaho din sa isang opisina ang kanyang asawa. Siya naman ay matagal na ring driver sa agency na pinapasukan niya pero kung nangangailan ang kanilang client ay siya ang pinadadala upang maging reliever na driver. Trenta anyos na siya at laki talaga siya sa Maynila.

Naging open ako kay Julius ng aminin ko na pwede ako sa babae at pwede rin ako sa lalaki. Pero ng sabihin niya na walang problema iyon dahil marami din siyang naging kaibigan na tulad ko ay parang nakakita ako ng green light sa mga balak ko sa kanya. Nang tanungin ko siya ko meron na siyang karanasan sa tulad ko ay napangiti lamang siya. Kahit anong pilit ko ay paaminin siya ay binalewala lamang niya ang aking tanong. Matapos kaming kumain ay nagyaya na akong bumalik sa opisina.

Sa loob ng sasakyan ay medyo hinarot ko si Julius. Ipinatong ko ang kaliwang kamay ko sa kanyang tuhod pero wala pa rin siyang reaction dito. Unti-unti kong pinagapang ang aking kamay hanggang makapa ko ang nakabukol sa kanyag harapan.

"Sir, baka mabangga ho tayo" ang bigla niyang nasabi sa akin. Subalit di ko pa rin inalis ang kamay ko sa kanyang harapan. Alam ko na papayag ito sa nais kong mangyari. Lalong naging malakas ang loob ko sa aking paghimas sa kanyang harapan ng muli niya akong nginitian. Biglang nakarinig ako ng isang kalabog.

"Sir, sinabi ko na sa inyo. Di ko tuloy agad natapakan ang preno" ang nasambit ng kabadong si Julius sa pagkakabanga ng aming sasakyan sa isa pang sasakyan sa aming harapan. Tigil kami sa gitna ng daan na naging sanhi ng traffic. Di nagtagal at may dumating na MMDA personnel at isinaayos ang traffic. Nakipag-areglo ako sa aming nabangga dahil sagot naman ng insurance ang lahat. Subalit laking takot ni Julius sa pangyayari dahil tiyak na makakarating iyon sa kanilang agency.

"Huwag kang mag-alala Julius, sagot kita sa agency" ang pangako ko sa kanya baka kasi maging issue pa ang paghimas ko sa kanyang harapan sa aming opisina. Sinabihan ko na lamang siya na huwag na lang magsasalita kahit sa agency nila at aakuin ko na lang ang lahat ng charges sa kanilang agency ng aming company kung meron man.

Pauwi na rin ang mga tao sa aming opisina subalit coding ang aking sasakyan kaya maghihintay pa ako hanggang 7PM bago makauwi. Pagpasok ko sa aking silid ay nagpaalam na rin ang aking secretary. Makalipas ang ilang minuto ay pinuntahan ako ni Julius sa aking opisina at nagpapaalam na rin. Subalit pinigilan ko siya at pinakiusapan na samahan ako hanggang 7PM. Wala naman siyang pagtanggi. Nagtimpla ako ng kape para sa aming dalawa at nagpatuloy ang aming kwentuhan. Magkatabi kami sa isang sofa na nagkwekwentuhan. Di nagtagal ay muli kong ipinatong ang aking kamay sa kanyang tuhod. Tulad sa loob ng sasakayan wala siyang reaction sa pagpatong ng aking kamay sa kanyang tuhod. Muli ay ipinagapang ko ito patungo sa bukol sa kanyang harapan. Subalit nabigla ako ng biglang magsalita si Julius.

"Sir, gusto nyo ba talagang mahawakan iyan?" ang tanong ni Julius.

"Bakit, papayag ka ba?" tanong din ang sagot ko kay Julius.

Tumayo si Julius at siniguradong nakalock ang pinto ng aking opisina. Wala na siguro tao sa labas pero baka biglang pumasok ang janitor upang kunin ang basura sa office ko at mukhang alam yun ni Julius. Lumapit siya sa akin at binuksan niya ang butones ng kanyang pantalon at ibinaba ang zipper nito. Tumambad sa akin ang puti niyang brief at ang bukol doon. Di ako nag-aksaya ng panahon at kinapa ko ang bukol doon. Di ako nakuntento sa pagkapa, maya-maya ay ibinaba ko ang kanyang pantalon kasabay ng kanyang brief. Noon ko tuluyang nakita ang pinanabikan ko kanina pa na naging sanhi ng aming pagkakabangga.

Medyo malambot pa iyon pero sa aking paghimas dito ay tuluyan na itong tumigas. Marahil ay higit sa anim na pulgada ang haba nito na napapaligiran ng makapal na buhol. Sinimulan kong dilaan ang ulo nito pero bago ko pa man maisubo ito at hinatak niya ako papaitaas at hinalikan niya ako sa labi. Naging mainit ang aming halikan at halos sipsipin niya ang aking dila. Na labis ikinagalit ng aking alaga. Marahil ay naramdaman ni Julius ang naninigas kung alaga sa loob ng aking pantaloon kaya hinimas-himas niya iyon. Sa sarap ng halik ni Julius ay hindi ko namalayan na unti-unti na niya akong hinuhubaran.

Tumigil kami sandali sa aming paghahalikan upang tuluyan na naming mahubad ang aming kasuotan, Muli kaming naghalikan at dahan-dahan ko siyang pinaupo sa sofa. Gumapang ang aking paghalik sa kanya sa leeg, sa kanyang dibdib hanggang marating ko ang tigas na tigas niyang ari. Di ito kahabaan, siguro higit lamang sa limang pulgada, pero wala akong masabi sa katabaan at sa laki ng ulo. Halos mabaliw ako sa pagsuso sa ari ni Julius. Pati ang mga bolang nakasabit doon ay di pinaligtas ng aking bibig na lalong nagpatindi sa halinghing ni Julius. Di niya ako nasabihan na lalabasan na pala siya kaya ang unang putok ay tumilamsik sa aking mukha. Ang sumunod na katas na lumabas sa kanyang ari ay di ko na pinawalan. Sinaid ko lahat hanggang sa wala ng lumalabas doon.

Nangamoy Clorox ang aking silid sa dami ng nailabas ni Julius. Halos ilang lingo na rin pala siyang tigang sa sex kaya pala libog na libog din siya kanina bago kami makabangga ng kotse. Kapwa kami hubo't hubad at balak ko pa sanang magpalabas din ng biglang may kumatok sa pinto. Dali-dali kaming nagbihis at inayos ang aming sarili bago binuksan ang pinto. Ang bagong janitor pala naming ang nasa pinto at kinukuha ng ang basura ng aking silid. Matapos kunin ng janitor ang basura ay napangiti siya sa akin na parang may ibig sabihin. Marahil ay naamoy pa niya ang katas ni Julius. Subalit pagsara ko ng pintuan ay binglang natawa sa Julius sabay turo sa aking buhok. Nang kapain ko ang aking buhok ay nalaman ko na may tumalsik din palang katas si Julius sa aking buhok. Hamagalpak sa tawanan kaming dalawa ni Julius.

Magkataling Puso

(Nbasa q lng toh sa net.... Share q lng d2.....)

(Sa paghahanap natin sa ating sarili at sa kaligayahang napakailap dumating, marami tayong nakikilalang tao. Minsan pa nga ay nagkakaroon ng kaugnayan sa atin pero hungkag pa rin ang sarili na parang may hinahanap pa tayo. Sabi nila ang bawat taong ipinapanganak sa mundo ay may katapat na magmamahal at maguukol ng walang katapat na ligaya. Ngunit bakit napakahirap niyang hanapin! O baka naman, nakakasalubong na natin, nakakasalamuha, kilala na natin ng matagal; ang problema ay di pa lang natin natutuklasan na siya pala ang matagal na nating hinihintay.)

"Ang sakit pare, hu hu hu, basted na naman ako kay Anna! Ano ba tong nangyayari sa buhay ko, pangit ba ako haaaaa preeeee?" ang langong langong tanong ni Rolly sa kaibigang si Edgar. "Pare, babae lang yan. Saka ang gwapo mo para umiyak lang sa ganyang babae!" sagot ni Edgar para lang mapakalma si Rolly. "Mabuti ka pa, ok kayo ni Rona, ok rin ang sex life mo!" sabi ni Rolly. Natawa bigla si Edgar, " Bakit naman pati sex life ko ay inuusisa mo tol? Sige inom na lang uli tayo" naiiling na tugon ni Edgar. "Kasi naman pare, kung ako ang may syotang katulad ni Rona na sexy na, maganda pa at mukhang palaban, aba ehhh araw araw ang romansa." Sabi ni Rolly na huminto na sa pagmamaktol. "Ano ba sikreto mo dyan ha Pre? May bolitas ka ba dyan sa kargada mo? Papalagay din ako!" Natuloy na sa malakas na pagtawa si Edgar," tangna naman pare, di ko na kelangan ang bolitas sa babae. Sa sukat pa lang nitong tite ko ay sagad sagaran na ang ligaya ng babae." Sabay dakot sa harap nya. "Pre, malaki din naman ang tite ko ah! Matagal ko na ngang di ito nagagamit. Tara pare, pagkatapos ditto punta tayo dyan sa malapit na massage parlor. Papatadtad tayo saka iiskor tayo!" sabi ni Rolly. "Hindi pare, iuuwi na kita at baka nagaalala na ang Tita Fely sa yo. Saka may pasok pa tayo sa opisina bukas. Tapusin na natin ito at ng makapagpahinga ka na".

Ilang beses na bang ganito ang senaryo ng magkaibigang Rolly at Edgar. Mula pa noong elementary days hanggang sa ngayon na nagkasama pa sila sa iisang trabaho ay lagi na lang halinhinan ang magkaibigan sa pagusal ng mga personal na problema sa isat isa. Kung minsan ay si Edgar naman ang nabibigo at si Rolly ang nakikinig sa kanya. Pareho silang accountant sa isang pribadong kompanya sa Makati. Parehong magaling pumorma. Napapagkamalan nga silang magkapatid dahil sa halos magkamukha na silang pumorma dahil sa dalas ng pagsasama. Nagkakaroon din sila ng tampuhan pero naaayos din kaagad. Hanggang sa dumating ang isang pangyayari na sumubok sa kanilang matatag na samahan.

Mula sa isang nabigong relasyon sa babae, ay di halos kumikibo si Rolly ng araw na yon. Mainit ang ulo sa trabaho, sa pakikiharap sa kapwa empleyado. Napansin agad ito ni Edgar kaya lumapit ito sa kaibigan. Pero di nito pinapansin maging ang kaibigan. Pinabayaan na lang ni Edgar si Rolly. Alam naman nito ang ugali ng binata. Ng mga sumunod na araw ay di pumasok si Rolly maging ng mga sumunod pang araw. Tumatawag ito sa bahay ng kaibigan pero madalas na ang ina lang nito ang kumakausap at ayaw daw lumabas ni Rolly ng kwarto. Pumunta si Edgar ng bahay ng kaibigan at agad syang kumatok sa pintuan ng kwarto nito. Walang nagbubukas kahit na pandalas ang tawag nito. Alalang alala na ang ina nito maging si Edgar kaya pandalas na inihampas ang katawan para sapilitang magbukas ang pinto. Nang mabuksan nila ito ay wala sa loob ito. Narinig na lang ni Edgar ang lagaslas ng tubig sa shower mula sa banyo ng kwarto nito. Nakita nyang hubot hubad itong nakasahod ang katawan sa shower. Tila tulala at wala sa sariling bumubulong ng kung anu ano. " Rolly, pare ano bang nagyayari sa yo?" noon lang nakita ni Edgar kung gaano pinaghina si Rolly ng sunod sunod na pagkabigo nito sa mga niligawang babae. " Pare si Edgar to, tumayo ka na dyan at aalalayan kita sa kwarto mo." Bigla pumasok ang nanay ni Rolly. " Anak! Ano ba ang ginagawa mo sa sarili mo, parang aatakihin ako sa yo." " Tita, lumabas na po kayo ng kwarto at ako na bahala ditto kay Rolly!" " Sige nga Edgar, kaw na bahala dyan sa kaibigan mo, pangaralan mong mabuti."

Pagkalabas ng matanda ay agad na humagilap ng malinis na tuwalya si Edgar, pinunasan nito ang katawan ni Rolly. Nagtataka si Edgar kung bakit lagi itong basted samantalang ang gwapo naman ng kaibigan. Maganda ang balat at ang katawan naman ay di pahuhuli sa mga artista at modelo. Habang pinupunasan nito ang kaibigan ay di rin nakaligtas sa kanyang mga mata ang makita ang malaki at mahabang tite ng kaibigan. Naisip nito, higit pa nga itong mas may katangian sa kanya dahil malaki ang bentahe nito sa babae dahil sa malaking kargada. Inakay na nya si Rolly sa kama, sinuotan ng sando at pajama at inilatag ang katawan sa kama. Pagkakumot dito ay akmang aalis na ito ng marinig na nagsalita ang kaibigan. "Salamat pare, di ko alam ang gagawin ko kung wala ka." " Pare, para na tayong magkapatid, alam mo naming halos magkadugtong na ang bituka natin! Ano ba ang ginagawa mo sa sarili mo?" "Pare, pwede ba dito ka na lang matulog. Ayokong mag-isa ngayon sa kwarto ko. Kailangan ko ngayon ng kausap. Please pare!" pagmamakaawa ni Rolly. " Pare wala akong dalang damit eh!" "Kumuha ka na lang dyan sa cabinet ko, sige na tol!" Binuksan ni Edgar ang cabinet at kumuha na lang ng isang shorts at hubad baro na lang na tumabi sa kaibigan. " O! baka may masabi ka pa nyan sa akin ha, katabi mo na ako ngayon. Kaya lang nagaalala ako pakiramdam ko may balak kang masama sa akin. Wag mo na akong rereypin, sabihin mo lang at ibibigay ko sa yo katawan ko ng buong puso!" sabi ni Edgar. "Sira ulo, pero salamat pare, basta dyan ka lang sa tabi ko." At pumikit na ito na parang bata sa tabi ni Edgar.

Awang"awa si Edgar sa katabi. Pinagmasdan nito ang mukha ng kaibigan na parang kinakabisado ito. Di ito makatulog at hinaplos haplos na lang ang magulong buhok ni Rolly. Ng makitang mahimbing na ang tulog nito ay tumalikod na ito at pinilit na matulog. Ilang sandali ang lumipas naalimpungatan si Edgar ng maramdamang nakaakap sa beywang nya ang isang braso ni Rolly. Nagpalit ito ng pwesto at humarap sa kaibigan. Mahimbing pa rin ang tulog nito. Pinagmasdan ulit nito ang mukha ng binata na lalong tumingkad ang gandang lalake sa konting liwanag ng lampshade sa tabing mesa nito. Hinaplos haplos nya ang pisngi ng kaibigan at tinitigan ang mukha nito. Bigla, nagmulat ng mata si Rolly. Walang salita na nagtagpo ang kanilang mga mata. Parang doon pa lang ay naguusap na at nagkakaintindihan sila. Napansin ni Edgar na nangilid ang luha ni Rolly at tuluyan ng tumulo. "Bakit? Pare may masakit ba sa yo?' pagaalalang tanong ni Edgar. Walang sinabi si Rolly, kinabig nya ang mukha ni Edgar at idinampi ang labi nya sa labi ng kaibigan. Nagulat si Edgar pero di nya magawang magalit. Nadadala siya ng awa sa nangyayari sa kaibigan kaya pinabayaan lang nya ito. Pagkatapos ay niyakap sya ng mahigpit ni Rolly at hinaplos ang buong katawan ni Edgar pababa sa tite ni Edgar. Nakakadama ng pandidiri si Edgar pero labanan man nya ang kaibigan sa kanyang ginagawa ay nagaalala naman itong kung mapahiya si Rolly ay kung ano ang gawin sa sarili. Hinagod ng hinagod ni Rolly ang kabuuan ni Edgar at dumulas pababa ang ulo para isubo ang tite ni Edgar. Nadadala na ang katawan ng huli sa ginagawang pagdila ni Rolly sa tite nito. Nasasarapan man ay nandoon pa rin ang pagtataka sa ginagawa ni Rolly sa kanya. Ang kanyang kaibigan, bakla? Di man makapaniwala ay ito ang naisip nyang dahilan kung bakit lagi itong bigo sa babae. Ang sarap na ng sensasyong dulot ng ginagawa sa kanya hanggang sa tuluyang sumabog ang kanyang katas sa bibig mismo ni Rolly..

Kinabukasan ng magising si Edgar ay wala na sa katabi nya si Rolly. Hinanap nya ito at natagpuan sa kusina. Napansin ni Rolly na nakatayo na sa may mesa si Edgar. "Uyyy, pare gising ka na pala. Pinagluto kita ng almusal, sabay na tayong kumain bago pumasok ng opisina." Nagtataka man sa panibagong sigla ni Rolly ay di na nagtanong si Edgar. Hindi na rin nya inungkat sa kaibigan kung ano ang ibig sabihin ng nangyari ng nagdaang gabi. Inunawa na lang nya ito at inilagay sa sariling dala lang ito ng lungkot ng kaibigan.

Lumipas pa ang mga araw at balik na sa normal ang lahat. Masigla na muli si Rolly. Siya naman ay patuloy pa rin ang masayang relasyon kay Rona. May napansin lang si Edgar na mas lalo yatang naging malapit sa kanya, naging lalong maalalahanin si Rolly sa kanya. Ayaw man niyang bigyan ng malisya ang pagbabago ng kaibigan sa pakikitungo sa kanya ay yon pa rin ang pumapasok sa isip nya. Sigurado syang ang kaibigan ay may gusto sa kanya kaya nauwi sa pagkainis at tuluyang pagkagalit kay Rolly ang damdamin ni Edgar.

Kaya unti"unti ay iniwasan nya si Rolly habang kumukuha sya ng ebidensya na makakapagpatunay sa kanyang mga akala. Dumating naman ang isang mabigat na suliranin sa kanya. Natuklasan nya na di lang pala sya ang kasintahan ni Rona. Di lang isa kundi tatlo silang pinagsabay-sabay ng babae. Napamahal ng lubusan si Rona kay Edgar kaya labis nya itong dinamdam. Sa kanyang pagdadalamhati ay laging nandoon sa tabi nya si Rolly. Pero ayaw nya itong pansinin. Galit sya kay Rolly at tila pinadidirihan nya ito. Gayunpaman ay di nagsasawa ang huli na asikasuhin pa rin nya si Edgar kahit madalas ay ipagtabuyan pa sya ng kaibigan.

"Tangina mo, pare. Di ko alam na bakla ka pala. Ano, bakit ka nandito? Gusto mong matikman muli ang tite ko. Halika papatikim ko ulit sa yo at ng di ka na tatakam takam sa katawan ko." Nangiinsultong wika ni Edgar kay Rolly ng minsang malasing ito at sundan ng kaibigan sa tinutuluyang kwarto. Hindi nagsasalita si Rolly. " ito ba ang gusto mo?" sabay baba ng pantalon nya. "Putang ina mo pare, ang tagal mo akong niloko. Akala ko kapatid lang ang turing mo sa kin. Yun pala gusto mo lang akong tsupain. Ano pa hinihintay mo dyan, baklaaaaaa!" Nabuwal ito at tuluyang napalugmok sa kalasingan. Naluluhang inasikaso ni Rolly ang lasing na si Edgar. Pinunasan at ng makitang nasa ayos na ay umalis na kaagad.

Bigla ang pagreresign ni Rolly sa trabaho. Nagtataka man ang mga kasamahan ay di naman nagulat si Edgar. Para sa kanya mabuti na nga ang ganoon. Pero itanggi man ni Edgar sa sarili ay hinahanap hanap nya si Rolly. Matagal na ang panahon buhat ng mawala si Rolly at doon napagtanto ni Edgar na mahalaga sa kanya ang kaibigan kahit ano pa man ang sekswalidad nito. Nakatagpo pa rin sya ng ibat ibang relasyon pero madalas sa hindi ay laging bigo. Sa panahong malungkot sya ay hinahanap nya ang kaibigan. Nalaman nya sa sarili ang kahalagahan ng kaibigan nya kung kailan wala na to at di nya alam kung saan nagtungo.

Isang gabing lasing si Edgar na naglalakad pauwi ng inuupahang kwarto ay hinoldap sya ng ilang adik at iniwang halos wala ng buhay. Mabuti na lang at may nagsugod sa kanya sa ospital. Subalit malubha ang kanyang kalagayan. Malayo sya sa kanyang pamilya kaya wala syang maaasahan. Kinakailangang masalinan sya ng dugo dahil marami ang nawala sa kanyang katawan kundi ay maaaring maputol ang kanyang buhay. Sa ganoong kalagayan sya nawalan ng malay tao.

Kinabukasan ng magising ay medyo maganda na ang kanyang pakiramdam. Maayos ang lagay nya at tila binigyan sya ng panibagong buhay. Nagaalala sa gastusin ay agad nyang tinanong ang nurse kung magkano ang kanyang babayaran. "Naku sir, wala na po kayong dapat alalahanin. Ayos na po lahat. Pasalamat po kayo sa lalaking yon na nasa kabilang kama. Siya rin po ang nagbigay ng dugo para kayo makaligtas!" sabi ng nurse. Nilingon ni Edgar ang kabilang kama at doon nga ay nakahiga ang pamilyar na mukha ng taong matagal na nyang hinahanap. Si Rolly, ang kanyang kaibigan na di pa rin sya nagawang pabayaan sa kabila ng lahat ng kanyang ginawa.

Naluha si Edgar. "Babawi ako sa yo kaibigan, babawi ako. Ngayon pang alam ko na mahal na rin kita. Di na kita pakakawalan muli." ang bulong nito sa sarili.

Soulmate

( Nakita q lng ang story na i2 sa net. Mgnda ung story kya pinost q d2. Sna mgus2han nyo!)

-The Notebook

"Once you've find your soulmate, you'll never be able to love again"

My story begins in November 2004. I was still in junior year highschool at that time. I was in love with this girl since we were in Grade 4 and I continued to secretly love her. I was set to leave for States before Christmas and I know that when come back everything will never be the same. Two weeks before my flight there I met him. "Him" that I did'nt know what part will he play in my life.

Hindi ako magaling sa description kaya't kayo nalang ang bahalang mag-imagine. My name is Mark. 5"8 in height, maputi ako, normal built ang katawan, hindi masyadong payat hindi masyadong mataba. Syempre singkit po ang aking mata, may lahi po kasi kaming Chinese. Madalas akong napagkakamalang hapon, chinese or korean ng mga tao na hindi ako kilala. Kaya din ako napagkakamalan na ganun is because I also know the languages. Habulin ng girls at boys. ehem.. Hindi naman po sa pagmamayabang bata palang ako nakitaan na ako ng potential para mag artista.

Pumasok ako ng maaga that day. Naisipan ko lang ako kasi ung tipo ng tao na just go with the flow, ung unang maisipan un agad ang gagawin. Pagdating ko sa lobby ng school may nakita akong bago sa aking paningin. May tatlong Koreano na naka-upo sa bench sa lobby. Isang super tanda na, naisip ko ay tatay nila at ung dalawa medyo pang highschool pa ang dating. At first, I did not pay much attention on them kasi wala lang. Hindi ako ganun ka interested sa kanila at maraming tumatakbong bagay sa isip ko. Well, maimpluwensyang tao kasi ako sa aking paaralan. I was raised to be independent and extreme. Lumaki ako ng inaasahan ko lang ang aking sarili at konting tulong lang ang nanaggagaling from my family and friends.

After ng flag ceremony I saw that the Vice principal was walking towards the lobby para kausapin ung tatlong kimchi na naghihintay. To my suprise dun pala mag-aaral ung dalawa. Bagsak daw kasi dun sa school na pinaggalingan nila at binigyan na ng chance para lumipat ng maayos. Hindi naman sa tambakan kami ng mga bagsak, pero mabait lang talaga ang admin namin. Sabi nga "Help others by giving them a chance to helpthemselves". Kaya ayun ung isa sa 2nd year pumasok at ung isa naging classmate ko, third year na rin pala.

His name is John. He is very good looking. Ka height ko sya maputi din, pure korean. Parang ung nakikita mo na artista sa mga Koreanovela na palabas sa TV. Medyo built ung body nya. at hindi sya mabaho. In short for he's perfect in every way possible sa physical aspect. Ang favorite ko sa kanyan is ung nose and eyes nya. Napaka perfect. Pagpasok na pagpasok nya sa class nasa kanya na lahat ng attention. Hinabilin sya sa akin dahil hindi daw marunong mag Tagalog. English only lang daw. Since medyo ako lang ang consistent sa English sa section namin kaya ayun. Pero wala talaga akong paki-alam sa kanya nung una dahil marami akong iniisip sa acads at sa pag-alis ng Xmas papuntang States. In short hindi ko din sya na-asikaso. Hangang napabayaan ko na sya totally at sa nabarkada na sya dun sa isang group sa class.Though he attempted to showed me some friendly gestures hindi ko talaga sya magustuhan. Feeling ko mayabang sya at super hangin ng dating nya.

Dumating ang December then I went to my three week vacation sa States. I know that when i come back everything will change. December 23 na nun bumili ako ng gift para dun sa girl na mahal ko tapos nag-ka chat kami at sabi nya may bf na daw sya at 1 day lang sya niligawan. Gumuho ang mundo ko nung time na yun. (Ayaw ko na mag focus masyado sa part na ito basta un na un).

January, A New Year

Well nakabalik na ako sa Pinas from my US vacation.As expected everything has changed. Pakiramdaman at kutuban nalang ang naabutan ko. Pagbalik ko sa school una kong napansin si John. Kinausap ko sya and to my surprise marunong pala sya mag tagalong. Feeling ko niloko nya ako dati nung sinabi nya na he cant speak Filipino. Yun pala when my classmates told me everything that happened when I was gone, marunong pala ang kumag na mag tagalong since he was already living in the country for the past four years. Asar na asar ako sa kanya and as far as I can recall that was our first quarrel. Yes, hindi ko sya pinansin nun for one week dahil sa sobrang asar ko sa kanya.

After that week, humupa na rin ang galit ko sa kanya dahil hindi ko talaga sya ma-tiis. After that incident we became friends. Closer and closer everyday. Dumating ung araw na halos lagi nalang kami ung mag-kasama buong araw sa school at sabay gawin ang mga bagay-bagay kagaya ng assignments, kumain at kung ano-ano pa. Napachismis din kami nun na kami among my fellow students at sa mga faculty.

Prom Valentines Day 2005.

Prom day naming nun Feb 14, 2006. Valentines day. Days before the Prom nag-away kami kasi nagpapalakad sya dun sa senior na girl na gusto nyang ligawan at nagpapatulong sya sa akin. Gusto nya kasi na gumawa ako ng milagro para maisayaw nya ung girl sa prom. I immediately said "Shiro". Nakipag argue sya kasi bakit daw ung iba na humingi ng favor sa akin na gawan ko ng paraan ung date nila at ung kanya daw ayaw ko. Syempre at that time parang nararamdaman ko medyo nafafall na ako sa kanya. And nasasaktan ako. Syempre hindi ko sinabi sa kanya na ganun ang situation ko. Gumawa nalang ako ng paraan para magdahilan. Hangang sa dumating na ung prom night. At hindi talaga kami nag uusap. Nilapitan nya ako sa lobby pero ako na ang umiwas ng hotel and ako na rin ang umiwas. Umakyat ako sa room kasi naka-check in ako nun pero kahit saan ako mag punta nasusundan nya ako. Finally na-corner ako ng kumag sa elevator. Para kaming bata nun na nag lalaro ng hide and seek.

J: Ano ba, Ive already said sorry a lot of times already. Ganyan ka ba talaga?
M: What do you want me to do?
J: Forgive me.
M: Matagal ka ng forgiven.
J: Eh bakit hindi parin nartin ibalik ung dating tayo. Ung close tao.
M: Aba Malay ko sayu.

Biglang bumukas ung pinto ng elevator and ung mga admin pala sasakay dun sa lift. Buti nalang medyo decent ung nakita nilang scene hindi ung sweet or ung brutal na nagpapatayan kami. I stepped out pero naiwan sya sa loob ng elevator. Wala syang nagawa kasi naunahan ko sya at nagsara agad ung pinto. Nagkita nalang kami nung nasa table na kami. Nakipag palit ako sa isa sa table ng best friend ko. Ayun ok na. nung mga sumasayaw na, he then tried to initiate a conversation but umalis na ako. I can still remember na may State of Emergency nung prom namin na yun. Naging Ok din kami a few weeks later. Lagi naman kaming ganun away bati. Pero walang napagod sa amin sa ganung set-up parang mga bata lang talaga na naglalaro. But we make sure that we learn from our mistakes.

Pareho kaming nag grow sa relationship naming as friends. Dumating na nga dun sa point na inappropriate na ung acts na ginawa naming para sa magkaibigan.

Sa umaga bago mag start ang class after the flag ceremony magpapalit kami ng cellphone. Ewan ko kung bakit ganun pero payag naman kami pareho. Kakain kami sa isang cone ng ice cream sa isang plato sharing the same spoon and fork sa foodcourt ng mall. We don't care. Walang malisya sa amin yun. Alam ko na ung love na nararamdaman ko para sa kanya is walang puwang sa friendship namin. Kaya naman ako pilit ko itong ni-supress at tinago para sa hindi masira ang friendship namin.

Play (March-April)

A few weeks later magkakaroon daw ng school presentation para ma-promote ang school nun dahil in a few months mag-eenrollment nanaman. Pinasali kaming dalawa nung English teacher ko. Sa audition pagdating naming naka line kami ng tapos pumasok sa isansg room. Pagpasok we introduced ourselves sa mga hired directors at etc. Pinakanta kami at ang kinanta ko ay ang Natioanal Anthem at bahay kubo, tawa sya ng tawa nun sa akin at ako naman sa sobrang asar ko binatukan ko sya ng sobrang lakas. Si John ung tipo ng tao na mahaba ang patience sa akin, ung tipong kahit bugbugin ko sya hindi pa rin sya magagalit sa akin. Pero hindi ko naman yun inabuse. It was his turn to sing at that time.

P: What are you going to sing?
J: Masaya!
M: May ganung song ba?
J: Oo meron.
M: Since kalian pa?
J: Nung nasa states ka. Listen carefully, this is for you.

At that time wala akong alam about dun sa kanta kaya I was totally hanging and completely thoughless on how the song would be. He started singing it and as every words unfold it seems that ninanakawan ako ng hininga.

Ang pag-ibig, ganyan talaga. Ako'y nilamon ng pag-ibig, ganyan talaga, Masaya.

Tumatak sa isip ko yung mga lines nay un at I did'nt know what he means by what he said na that song is for me. After the audition we talked about it.

M: Weh, para saan ung kantang yun?
J: Hindi ba naka-relate ka. Alam ko kung anong nangyari sa inyo ni Camille. Bagay sa yo ung kanta. Kasi napaka sobra mo magmahal, wala kang tinitira sa sarili mo.
M: Weh, past is past and it should never be discussed.

Simula nung araw nay un, kapag nagkikita kami lagi nyang kinakanta yun sa akin or kapag may dala syang gitara sa break time un nalang palagi ang naririnig ko na kinakanta nya. Till one day I grew tired of it and hindi ko nalang sya kinausap. Natapos ang play at nagbakasyon almost a month hindi ko sya kinakausap at pinapansin. Until siguro one day sya na rin ang napagod. Summer has already begun. As far as I can remember Holy week na nun 2005 ng mag meet kami ulit. Prior na mag meet kami ulit, may text na ng text sa akin na hindi ko pinapansin. Hindi ako ung tipo ng tao na text ng text or ung tinatabi na ung phone sa pag tulog. Lumabas ako one night with my friends. Maundy thurday na yata nun and we all agreed to watch a play entitled "Jesus Christ Superstar". Nung naka-upo na kami ng mga friends ko bigla ko syang nakita. Parang nasira na ang araw ko nun kasi the last thing that I wanted to happen is ung magkita kami.

Nakita ko na nakita na nya kung saan ako naka-pwesto but hindi sya lumapit. Nakita ko na he's texting over his cellphone sa isip ko baka nag hihintay ng mga kasama nya manuod ng play. Then after a while before mag start ung play lumapit na sya, dun sya humito sa tapat ko at parang may tinatawagan. Naka-silent kasi ang phone ko nun, kinuha ko sya sa bulsa ko kasi I'll text my mom nab aka umagahin na ako ng uwi. To my surprise tumawag nanaman ung unknown no. na was texting me for quite sometime na. Sinagot ko sya. To my surprise boses nya ang narinig ko.

J: Andyan ka lang pala bakit hindi mo sinasagot ung mga text at tawag ko?
M: Hello, Sino po to?
J: Ito naman oh, tumingin ka sa harap mo makikita mo ako.

I dropped the call and walked out of the place. Hinabol nya pala ako at bago ako makasakay ng jeep papauwi ay naabutan nya ako. Then naganap na ang pinaka iniiwasan ko na confrontation.
J: Please naman, talk to me.
M: There's nothing to talk about.
J: Mweo? What do you mean there's nothing to talk about.
J: Stop acting like this. Nahihirapana na ako, What's the problem tell me!

Medyo sumisigaw na sya at pinagtitinginan na kami ng mga tao. Tumigil yata ang mundo nung time nay un. Lahat naka-focus sa amin. Parang ung usual na scene sa isang Koreanovela na Kim Sam Soon.

M: Let go of me.
J: Only if you promise to talk to me.
M: Ok.
J: Ok, Let's go to my house, we'll talk about this in there.

Dumating si John at a point in my life that I was so hurt and vulnerable. Hindi ko alam little by little nadedevelop nap ala ako sa kanya. We went to his house and talked things over. Walang nangyari, infact all through out wala nangyari sa amin kahit isang kiss. I respect that. But I am happy with everything that had happened. Dun ako natulog sa kanila that night. Tabi kami natulog and pag gising naming medyo magkayakap na kami. Hindi namin binigyan ng malisya ung nagyaring un kasi hindi nga naman kami malisyoso. Bit by bit I know that a day will come that I cant deny my heart's will anymore.

Nung dumating ang May ng year nay un, nagging busy na ako kasi kinakailangan kong mag review for my Upcat at nawalan na ako ng time sa kanya at sya rin naman sa akin. Hindi naman ako nag worry kasi alam ko safe sya at may tiwala ako sa kanya. May 16 nun at nasa province ako kasi fiesta. Iniwan ko ung phone ko sa car and nung nakita ko may dalawa akong message galing sa kanya.

Message 1:

Hi! Just wanted to let you know that I miss you so much naalala kita.. Ingat ka dyan.

Message 2:

Never say nalimutan kita kasi para sa akin special ka, never say wala akong pakielam kasi im wondering kung ok ka and never say hindi kita miss kasi sa mga oras na to iniisip kita.

Sabi ko sa sarili ko nung nabasa ko ung mga messages nya baka nag-dradrama nanaman sya.

May isang event nitong year na ito na sobrang hindi ko makakalimutan, minsan nag away kami dahil sa hindi lang naming mapagkasunduan kung anong oras kami uuwi at ang kinalabasan ay total disaster. As in, pumasok sya sa isang classroom at nagwala dun. Naghagis ng upuan, nag basag ng salamin at sinira ung pintuan. Hindi ko malimutan yun kasi na-culture shock ako nung time na un. Hindi ko alam na ganun pala ka-violent ang mga Koreans.

June (Senior Year)

Dumating na ulit ang pasukan at we all know that our lives are going to be busy now dahil graduating na kami from highschool at maraming requirements na kailngan matapos. I was looking for him nung first week ng pasukan. Pina-confirm ko kung nag enroll sya dahil one week na syang delay sa pagpasok. Akala ko umuwi lang sya ng Korea at na huli sa pagbalik sa Pinas. As days passed by I grew more and more worried about him. Hindi ko na maitago ito and I begun investigating on what happened to him. Hindi ako close sa barkada nya sa school but may isa sa kanila na nag lakas loon na mag-approach sa akin at ikwento ang mga pangayayari. Dun nalaman ko na may dalawang major na nangyari.

Lumayas pala siya sa bahay nila dahil nag-away sila ng dad nya. But before that mas nagulat ako sa nalaman ko. His friend told me that nung May 15, they went out to have a happy hour at a local night club kasi nga ung isa nilang kabarkada naka buntis daw and wanted to drink. Nag ka tuksuhan daw dahil nalaman nila na virgin pa pala si John nung time nay un. Ayun binigyan sya ng ka table at later on that night nag check in sila sa isang motel beside the club. At first I never wanted to believe everything that I was hearing. Ang hirap paniwalaan ng mga sinabi nya but he has evidence to prove it. Inaamin ko nasaktan ako. Hindi ko alam kung bakit pero ang alam ko lang nasaktan ako. Nag echo ung sakit sa lahat ng sulok ng katawan at kaluluwa ko. Bigla kong naisip ung date ng text nya was May 16 ng umaga. Pilit kinoconnect ng isip ko ang mga bagay bagay hangat sa makakaya ko pero wala eh. Sa pagpupumilit kong magisip feeling ko may nakalagay sa utak ko na "CLOSED" sign.

Kaya pala sila nag-away ng daddy nya isa because nalaman ung kalokohan na ginagawa nya. Nagsumbong ung katulong nila dahil hindi lang pala once kundi thrice ung pangyayari and what's worst is nag-uuwi sya sa bahay nila. At that time kasi umuwi ang parents nya sa Korea for a summer vacation so sila lang ng katulong ang naiwan sa bahay nila. I asked his friend kung nasaan sya dahil gusto ko talaga syang puntahan para sunduin, kausapin, tanungin, suntukin at higit sa lahat mahalin. Sabin g kaibigan nya nasa beach side daw si John at pabalik na. Akala ko na tapos na ang lahat ngunit hindi pa pala. Sabi nung friend nya umalis daw si John sa kanila na may dala-dalang almost 20,000 pesos na kinuha nya sa daddy nya para lalo daw magalit. At ayun sinabi nung friend nya na ubos na daw ang pera. Nagulat ako dahil knowing him sobrang tipid nya na tao kung ganon pa man paano nya mauubos that kind of amount. Si friend frankly told me that John used the money for drugs. His friend even said that kung ayaw ko maniwala, ipa-drugtest ko daw at tignan naming kung sino ang nagsasabi ng totoo.

Wala na, hinang hina na ako nung time nay un. Ung ears ko nagsara na ng kusa ung puso ko tumigil na sa pagtibok at ung isip ko ayaw ng magprocess ng mga information. Umalis nalang ako. Iyak, un naman palagi ang panandaliang solution naktin sa mga problema natin. The following week pumasok na sya, narinig ko Ok na daw ang lahat sa kanila at back to normal na daw. Pilit nanaman akong umiwas sa kanya, hindi ko alam kung bakit pero may nagsasabi sa sakin na kailangan kong umiwas. One day, we again had a confrontation. Pauwi na ako nun nung magkasalubong kami sa daan and He was looking at me smiling, nung nagkasalubong kami he said Hi and I snob him and walked right passed him. Hinabol nya ako.

J: I know we have a problem. But please I don't want to explain anything about it. I don't want talk about it.
M: You don't owe me any explanation. I don't care about any of the things that you did.
J: Stop being sarcastic.
M: I'm not being sarcastic.
J: Nasasaktan ako sa mga ginagawa mo sa akin, alam mo bay un?
M: Sakit? Alam mo pala yun. Ikaw may idea ka ba kung anong sakit ung binigay mo sa akin nung ginawa mo yung mga bagay nay un? Hindi ka man lang nagdalawang isip. Nag padala ka sa sulsol ng mga kaibigan mo.
J: Kasalanan mo kasi.
(My world stood still when I heard him say that). Wala ka nung kailangan kita. Asan ka nun? You were busy. kinalimutan mo ako, You left me alone. Hindi ka fair. Ikaw na nga lang ung strength ko tapos ni-iwan mo pa ako.

Nawindang ako sa mga narinig ko. Bakit biglang sa akin napunta ang blame. Wala akong kamalay-malay. Anga tagal bago ko na-absorb ung mga sinabi nya. Umalis sya tears started to fall. Bigla akong nanghina, hindi ako makahinga at some point parang naghyhyperventilate ako hangang sa hindi ko namalayan hinimatay na pala ako. Hindi ko na alam ang mga sumunod na pangyayari. Hilong-hilo kasi ako nun. Nagising nalang ako nasa kwarto na nya ako.. Sya ung una kong nakita. Magkatabi kami sa kama nya. Umiiyak. He was crying na para bang patay na ako. He was holding my hands na sobrang higpit. I asked him what happened and He told me that nung papalayo na sya bigla syang may narinig na sumigaw na school mate namin asking for help dahil may nahimatay daw. He immediately went back to see what happened then nung nakita nya ako nagpanic sya ng husto. Hindi na nya ako binalik sa clinic but instead nag bigay sila ng first aid kit. Binuhat nya ako, tumawag sya ng taxi para magpahatid sa kanila. His mom attended to my needs. At till sa present situation un na nga ang nangyari. 9pm na pala nung nagising ako. Siguro sobrang pagod at stressed sa nangyari. He apologized sa mga nagawa nya atnasabi nya nung confrontation naming. Nasabi lang daw nya yun kasi nasan daw ba kasi ako nung kailngan kailngan nya ng kaibigan.

Uuwi na sana ako but he insisted na dun nalang ako matulog. Tumawag nalang ako sa bahay naming and nagdahilan na may project at practice na nandun kami sa bahay ng best friend ko. Before we went to sleep ni-kiss nya ung forehead ko, the he said "miyan ne" (sorry in Korean". Sinagot ko naman sya ng "guen chanayo".

Hindi ako nakatulog nung gabi nay un kasi alam ko that I cant no longer deny that I love him. Natutulog na sya at palihim akong nagnanakaw ng mga sulyap sa kanyang mukha. Pilit kong ni-rationalize ang mga nararamdaman ko para sa kanya at sinabi ko rin sa aking sarili na hindi nya pwedeng malaman na mahal ko sya. Straight sya at friendship lang ang maibibigay nya sa akin. Were best of friends sabi nga nila. I have concluded that night that Ill just keep my feelings to myself nalang. I don't want to risk destroying our friendship dahil lang sa isang pagmamahal na nararamdaman ko. Pinagpasa dyos ko nalang ang lahat.

Everything went back to normal after that incident. As usual nagging busy kami sa aming mga buhay. Time went by so fast na hindi naming namalayan na malapit nap ala kami mag-graduate. Naging close na sya sa family ko and ako naman sa family nya. Pumpunta sya sa bahay kapag weekend para mag-aral kami sa mga CET nya. Minsan naman ako ang pumupunta sa kanila. Konti nalang ang mga nagging away namin. Mga simpleng bagay na hindi ko alam kung bakit naming pinag-aawayan. Kagaya ng kung sasama ba sya sa inuman ng barkada, ung paglabas nya sa gabi, kung contact lens ba or eye glasses ang gagamitin nya, kung bakit gabi na ako kung umuwi minsan, kung anong ipapagupit nya at kung ano-ano pa. Even when nung nagka gf na sya walang nagbago sa amin. Mas worried pa nga yata sya sa akin kaysa sa gf nya. Buti at hindi nagseselos sa akin ung gf nya dahil ang alam nung gf nya na bestfriend kami. Pero walang nagtatagal na relationship sa kanya matagal na ung 2 months.

In silent I loved him. Every night tumatawag sya at exactly 9pm. Walang mintis yun kahit nasan sya. Sa baguio man o sa Korea or kung kahit nasan din ako. Minsan nakakatulog na kami ng magkausap sa phone. Hindi ko makakalimutan ung mga sweet moments naming dalawa. Kapag kumakain kami sa kahit saan man siguro 70% of the time sa iisang plato at spoon and fork lang ang gagamitin naming. Kapag kumakain kami ng ice cream sa cone iisa rin lang, hati kami sa lahat ng bagay, sa sandwich man o sa isang stick ng bbq. Everyday bago mag start ng classes nag we trade our cellphones, natatawa ako dun kasi ewan ko kung bakit gusto na ung cp nya ay nasa akin at ung cp ko nasa kanya. We even have a tshirt na paraho kami suot naming kapag may lakad kaming dalawa.

Marami pang nagyari samin nung last year naming sa HS. Kung ikwekwento ko pa, marahil ay nobela na ang kakalabasan nito. Ayun dumating ang araw n gaming pagtatapos. Naging maayos naman ang lahat at summer nanaman. His parents hired me to be their English instructor. Nung summer na yun halos dun na ako nakatira sa kanila. Hindi naman nagtataka ang mga tao sa bahay naming dahil alam naman nila ang situation ko. Tangap naman at walang tutol. Sa lahat ng lakad ng family nila kasama ako kahit hindi sya kasama ako lagging kasama. Naging Masaya ang summer nay un para sa lahat. Kahit sa bahay nila nag-aaway kami. Tagalog nga lang, para hindi maintindihan ng mga kamag-anak niya.

18th of April 2006

Naka schedule sya na umuwi ng Korea kinabukasan. Nung umaga sinamahan ko siya mamili ng mga pasalubong na iuuwi nya sa Korea. Naaasar ako kasi may katext sya the whole day. Tinananong ko sya kung sino sabi nya bago dawn yang nililigawan. Edi ako naman parang nasaktan ng wala syang kamalay-malay. Nung gabi na after naming mag dinner sa kanila nung naligo sya nagpa-alam na ako sa parents nya na mauunan na ako dahil gumagabi na. Hindi ako nagpaalam sa kanya at umalis nalng ako. Alam ko 21 days kaming hindi magkikita at parang hindi ko kaya tiisin yun pero sabi ko din sa sarili ko mabuti na yun i can take the time off para mag self-preservation na. Nagulat ako kasi nung nakasakay na ako ng jeep biglang may lalaking biglang sumakay sa jeep ung tipong tumalon nalang ng bigla. Sya pala. Sinabi pala nung kapatid nya na umalis na ako at nagpaalam nalang sa parents nila. Nung malaman nya bigla syang lumabas ng CR at hinabol ako.

J: So, it's just like that, Im leaving tomorrow tapos your like that. Aalis ng walang paalam.
M: Ayaw ko maiyak eh.
J: I'll just be gone for three weeks. I'll be back in no time. I gave you naman my contact no.s in Korea right. Baba na tayu let's talk.

Nagbayad sya ng jeep naming kahit isang kanto palang ung natatakbo ng jeep. Naglalakad na kami pabalik ng bahay nila then he started talking.

J: What's the problem? (May katext nanaman sya). Kanina ka pa ganyan ah. May ginawa nanaman ba ako?
M: Opseo. (None). (Marunong din kasi ako mag Korean kaya kapag nag-uusap kami minsan Korean ang sinasagot ko sa kanya.)
J: Jeongmal? (Really?)
M: Ne. (Yes!)
J: I don't believe you, I know you. What's the problem tell me?

Hindi na ako kumibo after nun. Hangang sa nakarating na kami sa gate nila sabi nya akyat nalang daw muna kami sa kwarto nya. Pagdating namin dun kinuha nya ung gitara niya tapos he started singing masaya. Na bored na ako after an hour or so. Sabi ko sa kanya uwi na me then he agreed and hated nya daw ako sa sakayan. Paglabas namin hindi nya ako pinasakay agad sa jeep we said our goodbyesa and take cares kasi nga aalis sya pero parang lutang ako nung time na un. Asar na asar sya at biglang uminit ang ulo.

J: Kanina ka pa ah. Nananadya ka ba? Badtrip ka.
M: Malay ko sayo. Tahimik na nga lang ako eh.
J: Anong malay ko sayu? Tae ka.
M: Ay bahala ka uuwi nalang ako.
J: Sige umuwi ka, hindi kita hahabulin.

- i started walking at nag abang na ako ng jeep pero hinabol na naman nya pala ako.

J: Ano ba kasing problema mo?
At this point medyo nagsisigawan na kami.
M: Tae ka! Gusto mo malaman?
J: Sige. Ako nanaman yan noh.
M : OO, ikaw wala ng iba.
J: Ano nanaman ba ang ginawa ko?
M: WALA!
J: Eh bakit ka nagkakaganyan. Wala naman pala. Umayos ka ah.

Hindi ko na napigilan ang aking sarili at napasigaw nalang ako ng "Ikaw, Ikaw kasi, bakit ka ganyan, Mahal Kita!, I Love you!, Sarang Hae Yo!". Tumigil ang mundo naming. Hindi ko alam kung anong susunod na mangyayari. Bigla nalang may lumipad na kamao at nasapak ako. Shit! Fuck hindi ako makapaniwala. First time ko masapak nun time nay un. Ganun pala ang feeling super sakit. At ang hindi ko matangap sa kanya pa nang galing. Nung sumunod na sinabi nya is super pinagisipan ko.

Ang sabi nya: "Eh putang ina mo pala, ang tagal na kitang nasasaktan hindi ka man lang nags sasabi!".

I cant believe what I heard. Parang hindi un ung inaasahan ko na marinig. Umalis na ako after nun at hindi nya ako hinabol. Umalis na sya kinabukasan at 21 days nga kaming nagkalayo. He tried calling me sa bahay and sa cellphone ko pero hindi ko sinagot. Kahit kapag nandun ako sa kanila his family even tried to give me the phone pero tumangi ako. Ayaw ko sya kausapin kasi may mga bagay na mas maganda kung sa personal pinag-uusapan. Basta ang pinapasabi nalang nya is ung araw ng return flight nya dapat daw andun ako sa kanila. Bumalik na sya galing Korea and nung gabi pumunta ako sa kanila.

Nung una walang kibuan but later and later we started talking and it seems like nothing happened. Namiss nya daw ako then he gave me his pasalubong. He bought me a book in Korean tapos may message sya na sinulat sa book. Sabi nya sa akin nung bago ako umuwi, "Don't worry, nothing will change. Friend parin tayu and thanks for loving me all this time kahit na nasasaktan ka nap ala".

Medyo gumaan ang loob ko pero nalungkot ako kasi alam ko from what he told me, walang love na nag hihintay para sa akin. Only friendship. Tangap ko. Masakit sa una pero ganun talaga. Be contented kung sa anong meron lang. Lumipas ang mga araw, nagkalayo na ang mga loob namin. Naging busy ako sa college at sya rin. He followed me kung saan ako nag-enroll at pati program ko ginaya nya rin. Kaso hindi effective eh. Nagkalayo parin kami. Namiss ko ung closeness namin, tumigil na din ung pagtawag nya ng 9pm at lahat. Nabalitaan ko nalang one day na may gf na daw sya na Korean. Nakita ko sila one day nung nakita nya ako bigla nyang kinalas ung pagkaka hhww nila ng gf nya. Ayun nagkalayo na nga ang loob naming ng unti-unti hanging sa nawala na after 1 academic year. Puro balita-balita nalang. Hindi ko rin ni try na itext or tawagan sya dahil ayaw ko na umiksena sa buhay nya.

Masakit hanging ngayon 2009 na. Sariwa parin sa akin ang lahat n gaming alaala. I have always believed na sya na ang soulmate ko. Pero sabi ko sa sarili ko, paano ko naman mapapatunayan ung claim ko na soulmate ko sya. Until the answer came one day. Nasa isang mall ako naglalakad-lakad may nicacanvass yata ako na cellphone nun. Nang biglang mag play sa ipod ko ung Masaya na song. Bigla ko syang naalala. Sabi ko kapag nakita ko sya before matapos ung kanta it means soulmate nga kami. I compute man natin ung probability na matupad ung hinihiling ko, it's a miracle talaga kung mangyari yun. Kasi ung time and place at ung dapat nab ago matapos ung kanta. Shit! It's very impossible. I continued browsing sa mga cellphone shop then naisip ko malapit na matapos ung kanta. Nawala na lahat ng hopes ko dahil napaka imposible nga naman nung hinihingi ko. Nung last line na nung song "Ang pag-ibig, ganyan talaga. Masaya". Exactly nung sinambit ung word na masaya. Andun sya he was walking towards me. Nakangiti. May isang luha na pumatak sa aking kaliwang mata at pinahid ko sya agad para hindi nya Makita. We said our hi's and nag merienda kami. Konting kwentuhan. I asked him kung anong ginagawa nya sa mall at sabi nya namimili sya ng gamit kasi he's going back to Korea for his military service. Nalungkot ako. Hangang sa nagkapaalaman na kami at sabi ko sa kanya nung huli. Iloveyou. Ingat ka dun.

When I got home,dun ko palang na-absorb lahat ng nagyari. Sabi ko sa sarili ko, soulmate nga talaga kami. Hindi naman kasi siguro ako paglalaruan ng pagkakataon. Chances are fate. We don't know what they hold for us. Basta tayu we just always go with the flow.

It's been 3 years na. Sya pa rin ang mahal ko. Walang nagbago. Wala na kaming communication but still my heart cant stop beating his name. I tried to enter into several relationships already but walang nagwowork. Sya pa rin ung hinahanap ko. Sabi ng isang prof ko, Kapag nakita mo na ung soulmate mo, hindi ka na maaring magmahal ulit kasi daw kapag umalis ung soulmate mo dala nya ung kalahati ng ikaw. Kalahati ng puso mo, ng pagkatao mo at ng kaluluwa mo. Hindi ka na buo. Marahil soulmate ko nga talga sya. Kung hindi man ako makapag mahal ulit Masaya na ako kasi naranasan ko na ung ultimate love ko. Sa buhay natin mayroon lamang tayung one big true ultimate love magmahal ka man ng iba sya parin ang hahanaphanapin at babalikan ng puso mo at the end of the day.

                                          = END=

Songs

 (story poh e2 ng matalik qng kaibigan. Sna poh may mapulot kaung aral sa story nya. Tru story poh i2! Enjoy reading!)

As I walk through the corridor, I saw him sitting on the first step of the stairs to the fourth floor of our school building. He stood up and walked away from that place leaving me dumbstruck.. The only thing I could do was stare at him and see him walk away. Para bang natutulala ako sa bawat segundong nakasunod ang mga mata ko sa kanya. Ewan ko ba kung bakit ganun na lang ako ka-attracted sa kanya. Nakakahiya na nga sa kanya eh.. Baka napapansin na nya yung reaction ko tuwing nakikita ko siya.. Hindi ko naman talaga sinasadya na mapatulala. Ewan ko lang kung bakit talaga nangyayari sakin yun.. Lagi rin naman akong nakakakita ng mga gwapo.. May mas gwapo pa nga sa kanya eh.. Pero hindi ganito ka-todo ang dating nila sakin.. Hindi tulad ng dating ni Chester..

It was my worst day ever..
I was late in my first subject that morning.. And I was not able to take the quiz which usually starts first thing in the morning class.. Badtrip.. Nagpuyat pa naman ako kagabi just to review our previous lesson..
Pucha kasi yung jeepney driver na yun eh.. Ang bagal magdrive and nakakabanas pa kase humihinto siya sa lahat ng kantong dinadaanan para lang makakuha ng sakay.. Kahit na yung mga taong papalabas pa lang ng bahay, iniintay na nyang lumabas ng gate para maisakay nya.. Grrrr.. Makita ko lang ulit yung driver na yun makakatikim siya ng kutos..

I have no choice but to stay in the school library..
I just think na mas okay pang umabsent and make an excuse letter than to come to class 30minutes late.. I'll just make a letter containing a fat lie that would make me excused from being absent and force my prof to give me a special quiz.. Sayang naman kase yung nireview ko last night..
I'll just go to the library and get some sleep (eheheh, a library for me, is a good place for sleeping).
Hihintayin ko na lang yung lunch break then I'll attend to the remaining of my classes for the day..

Nagpunta agad ako sa second floor ng school library and took a Harry Potter book from a shelf..
Uh, nabasa ko na tong Harry Potter series eh (mga 3 times na), including the seventh and last book.. Wala lang na-share ko lang.. Eheheh..

I started reading, sandali lang at nakatulog na nga ako.. Heheh.. buti hindi ako sinisita nung librarian.. Close kase kami nun… ahahah..

For about half an hour, nagising ako and I found my head on the open book.. And to my great surprise, I saw him.. I saw Chester right in front of me.. Biglang nag-init ang mukha ko, dyahe..
"Hindi mo dapat ginagawang unan yang aklat."
Wala akong nasabi kundi "Huh?.."
Nakakatulala talaga yung facial features nya..
Sobrang kinis ng face and wala ka man lang mabakas na oil (I'm sure tumutulo na ang ka-oily-han ng mukha ko that time.. Danun kase ako pag bagong gising). Ang tangos ng nose and ang cute ng manipis na bigote nya na nagbibigay sa kanya ng looks na may pagka-

naughty.. Eheheh, kinikilig pa yata ako, kakahiya naman..
Bagay na bagay talaga sa kanya yung nakapolo, delicioso.. Ahahah ahahah.. At ang brown eyes, grabe.. Nakakawala ng concentration.. Imagine nyo na lang yung itsura ko sa harap mismo ng taong pinakacrush ko.. Asar talaga.. 

Napapitlag pa ko ng bigla na naman siyang nagsalita..
"Nakakatuwa ka talaga.. Hehe.."
 Aba't ang mokong na to, laughing material pala ang tingin saken.. Batukan ko kaya?.. Kainis..
"Magkakilala ba tayo?.." sabi ko, pakunwari pang hindi ko siya kilala weh noh..
Pero ang totoo nyan, kilalang-kilala ko siya..
I know he's already 19 years old, I'm 18 then.. Sa Bustos siya nakatira and I'm from San Ildefonso, Bulacan.. Business administration student siya and he's now in his fourth year..
Kaya siguro niyayabangan ako, mas matagal na kase sya dito sa school namin.. Hmpppf.. 3rd year pa lang kase ako nun.. Plus, dont forget the plus!! Nasaken nga pala ang mobile number nya.. Hindi ko lang siya magawang itext kase nahihiya ako.. Saka baka iisnob lang nya mga messages ko.. Baka wala siyang time sa mga bisexuals na tulad ko.. Hindi kase ako marunong magsinungaling sa mga textmates ko eh.. Nakakatawa no?.. Hindi ko kayang manloko ng mga textfriends..

Lam ko gawain ng iba yun.. Eheheh, basta lang, gusto ko kase wala akong tinatago sa mga katext ko..
Kung ayaw nila saken, di wag.. Lelong nila.. Kung gusto naman nila kong katext.. Ayos lang.. Hindi ko kase kaya yung ginagawa nung ibang gays na nagpre-pretend na girl sila sa mga textmates nila.. Eheheh, marami kong kilalang ganyan.. Peace mga sistah..

"Hindi kita kilala pero lagi kitang nakikita.. Hindi mo lang siguro ko napapansin.."
Ashew, ikaw pa ang hindi ko mapapansin eh natutulala nga ako pag nakikita kita.. Nawawala lahat ng laman ng isip ko.. Pagkaalis mo isa isa ko ulet pinupulot ang kamalayan ko… Aheheh nagkalaglag eh..
Basta ang napapansin ko na lang, wala ka na and I was left with my mouth slightly open as if nananaginip.. Kainiz.. Danun ang effect mo saken bahug..
"Uhhh..ganun ba.." shit, I feel so stupid, wala akong masabe! Chance ko na nga to diba.. Bakit wala akong maisip na sabihin?.. Feeling ko naman babae talaga ako no..
Ah basta, kainiz talaga yung moment na yun.. As in talagang hindi ako makapagsalita..
Kung tatanggalin mo lang sana yung tingin mo saken kahit sandali lang para mapunasan ko man lang ng panyo yung nangingintab kong face.. Kaasar..
"Diba nursing student ka?"
Duh.. Parang gusto kong isagot na "Obvious ba? Naka nursing uniform po ako, if you haven’t noticed.." Napatango na lang ako na feeling ko nagmukha na naman akong tanga.. Ano ba yan Khris, have a grip..

You And Me By Lifehouse

All of the things that I want to say just aren't coming out right
I'm tripping on words, you've got my head spinning
I don't know where to go from here

Cause it's you and me and all of the people with nothing to do
Nothing to prove, and it's you and me and all of the people
And I don't know why, I can't keep my eyes off of you

There's something about you now I can't quite figure out
Everything she does is beautiful, everything she does is right

Cause it's you and me and all of the people

With nothing to do, nothing to lose
And it's you and me and all of the people
And I don't know why, I can't keep my eyes off of you
and me and all of the people with nothing to do, nothing to prove
And it's you and me and all of the people
And I don't know why, I can't keep my eyes off of you

"Anong year ka na?" tanong na naman nya..
Kainis to ah, tanong nang tanong.. Hindi pa nga namin alam ang name ng isa't-isa weh..
Well, yung name ko lang pala ang hindi nya alam.. Alam ko na kasi by heart yung full name nya.. Chester delos Santos..
Medyo natauhan na ko.. "Excuse me, hindi ako nakikipag-usap sa taong hindi ko kilala.." sabi ko habang kunwari ay papatayo na at isinasara ang libro.. Kunwari pa ako para lang magkaroon kami ng formal na pagpapakilala sa isa't isa..
"Ah, oo nga pala.. Ako si Chester.. Eheheh, nakalimutan ko.."  Umayos ulit akoh ng upo..
"Ako si Khris, 3rd year na ko.."
Kinuha ko na talaga ang panyo ko, baka kasi pwede na siyang magsalamin sa mukha ko dahil sa sobrang kintab..
"Anong block ka? May kilala kasi akong girl sa Block C, baka kilala mo siya?"
Ano ba yan, may balak lang yata itong manligaw sa babae na yun, gagamitin lang yata akong tulay.. Asar to ah.. Gusto yatang masaktan.. (ahahah, jowk lang.. Hindi ko siguro kayang saktan tong mokong na to, ang laki ng katawan eh. Take note, nakita ko siya dati sa isang gym malapit sa school namin nung sinamahan ko yung isa kong friend sa bilyaran na malapit sa gym na yun..  Saka ang tangkad pa nya, in fairview.. 5'8 na nga ang height ko, pero mas maliit pa ko sa kanya.. Siguro 5'11 siya..)
Sinabi ko na lang.. "Block F ako, pero baka kilala ko yung sinasabi mo, ano bang name?.." Pa-martyr effect ang lola nyo.. Naguguluhan ako, I wished na sana kilala ko yung babaeng sinasabi nya para kausapin pa rin nya ko lagi.. But I also wished na sana ay hindi ko na lang kilala yung girl na yun.. Baka kasi liligawan nya nga, masabunutan ko pa.. Kainis talaga..

Si Janelle (hindi totoong panagalan) yung sinasabi ko, kilala mo ba?"
Grabeh, ang cute ng kilay nya.. Ang kakapal.. Medyo nakaarko pa habang nagtatanong siya.. Pacute ka bwiseeeet!..
"Wala akong kilalang Janelle eh.. Bakit, girlfriend mo ba yun?.." sumakit ang mga daliri ko sa pagkaka-cross.. I wished na sana ay hindi nya gf yung hayupitang Janelle na yun.. Kung sino mang talipandas yung isa na yun..
"Naku, hindi.. Kakilala ko lang yun.. Baka lang kasi common friend natin siya.."
Ashew.. Ngingiti ka pa, alam mo bang ang cute mo pag ngumingiti?.. Anong akala mo saken, easy to get?.. No use yang pacute mong ngiti saken..(siyempre jowk lang yan..)
I just shrugged my shoulders..
Nagsalita na naman siya, "Half past eleven na.. Kumain ka na ba?" tanong na naman nya..
Nun ko lang napansin na nagugutom na nga pala ako.. "Hindi pa nga eh.. Kaw ba?"
Tinitigan ko siya while he's packing his things.." Hindi pa rin, wala kase kong kasabay eh.. Yaw ko kasing kumakain nang walang kasabay.."
Well, pareho lang kami.. Yaw ko ring kumain ng walang kasabay.. Feeling ko kase mukha akong engot pag kumakain nang mag-isa..
"Wala din akong kasabay eh.." sabi ko na lang..
"Good, tayo na lang ang sabay kumain.. Treat kita.."
Napaisip ako sa huli nyang sinabi.. "Ano ba talagang kelangan mo saken?.. At iti-treat mo pa ko ng lunch.."
Parang nagulat pa siya.. "Ano naman kaya ang masama kung ilibre kita ng lunch?.."
Ako naman ang natigilan.. Wala naman talagang masama, parang kinakabahan lang kase ako.. Ahahah, kakainom ko siguro yun ng kape.. Nerbyoso na ko..
I said "Sige na nga.. Mcdo." medyo nasipa ko yung paa ng mesa ng ngumiti na naman siya, shet talaga..

Pagdating namin sa Mcdo, siya na yung pumunta sa counter.. Ako naman ang naghanap ng place kung saan kami maglu-lunch.. Masyadong maraming tao sa ground floor so i went up to the second floor.. Medyo nagsisi pa ko ng makita kong nandun pala yung mga classmates ko.. Bigla akong kinausap..
"Hi, bakit hindi ka pumasok kanina? Maglu-lunch ka pa lang ba?.."
"Ah eh, may pinuntahan kase ako kanina, maglu-lunch pa lang ako.."
Sumabat naman ang isa koh pang classmate na may pagkausisera.. Ewan ko ba, Im not that comfortable when im with him (bading siya FYI, at hindi ko alam na magkakaroon pala siya ng napakahalagang part sa buhay ko.. Itago na lang natin siya sa pangalang Kim).
"Hala, sayang naman, kakatapos lang naming kumain, may kasabay ka ba? Bakit wala ka pang food?.."
And right on cue, dumating na si Chester carrying a tray of spag, chicken, fries, mcfloat and burgers.. Natahimik ang mga classmates ko.. Siguro nagtataka kung bakit kasama ko tong kumag na to..
"Lets eat na.." sabi ni Chester.. Nagmamadali naman akong naupo sa nireserve kong table for the two of us.. Avoiding the suspicious look of my classmates..
"Classmates mo sila?.."
"Ah, oo.. Wag ka nang maingay jan, baka kung ano pa isipin ng mga yan satin.."
Kumunot ang noo nya.. "Huh?.."

Hala, ano ba yung nasabi ko, mali-mali talaga ko paminsan-minsan..
"Uh, wala.. Kain na tayo, tomguts na ko weh.."
Maya-maya, dumaan na sa table namin ang mga classmates ko..
"Oo nga pala Khris, yung written report mo sa Pharma kelangan mo ng ipass kay Maam Hechanova.." Ang noo ko naman ang kumunot this time, I never knew na concerned pala saken ang mga classmates ko.. At ni-remind pa ko na ipass ang homework ko?.. Strange..
Si Sherly naman ang nagsalita, "Baka malate ka pa sa Skills Laboratory class natin ha.."
Muntik ko ng maibuga yung coke na iniinom ko..
Parang gusto kong sabihin na "Cant you see we're dating?.. Istobo kayo, tsupi!.."
Kunwari pa silang nagke-care sken.. If i know, nagpapa-cute lang sila sa kasama ko.. Kainiz..
At nag-alisan na nga ang mga hitad.. Nakahinga na ko ulit ng maayos...
Iniisip ko pa rin yung mga tingin at bulungan ng mga classmates ko habang pababa sila ng hagdan ng mabaling ulit ang attention ko kay Chester..
"Ang bait naman ng mga classmates mo, concerned sila sayo..."
Medyo sumimangot na lang ako at sinabing, "Naku hah, hindi mo lang alam, nagpapacute lang sayo yung mga yun.."
Bigla siyang natawa "Ahahah, ahahah.. Ganun ba yun?.."

Kainis pati pagtawa nya, ang cute din..
"Oo kaya.. Yun lang di mo pa alam.."
Tinapos namin ang aming pagkain at nagpasya na kaming bumalik sa school..

Kinuha nya yung phone number ko na ikinagulat ko talaga ng todo..
"Bakit?.." sabi ko..
"Wala lang, para pag wala akong kasabay na mag-lunch, itetext na lang kita para sabay ulit tayo.." Hala, parang nahilo yata ako dun ah.. Tama bang nadinig ko?.. Grabe, weird..

Since then, lagi na kaming magkasabay maglunch..  Medyo ipinagtaka naman yun ng ibang mga kaclose kong classmates.. Hindi na daw ako sumasabay sa kanilang kumain.. Tuwing lunch break daw bigla na lang akong nawawala.. Sabi ko na lang sa sarili ko.. "The hell I care!" ahahah ahahah.. As long as lagi ko siyang kasama..
Kinuha nya yung sched of classes ko, wala namang conflict sa lunch breaks..  Lalo akong nagtaka sa kanya ng pati sa uwian gusto nya kong kasabay lagi.. Kakaiba talaga kasi kahit na may 1 hour difference ang uwian namin every Monday, he'll wait for me para lang sabay kaming maglakad papunta sa terminal ng jeep.. Good thing magkalapit lang ang terminal ng jeep ng Bustos at San Ildefonso.. Naglalakad lang kami papunta sa terminal, I just dont know why.. Mas gusto daw nyang maglakad para mas matagal kaming magkasama.. Hala, sinasapian na yata talaga tong isa na to.. And he'll text me right after naming maghiwalay.. Kakasakay ko pa lang ng jeep may message na siya agad saken.. Ewan ko lang kung mukha akong engot pag nakangiti habang binabasa ko yung message nya..

Simula nun, lagi na kong masaya.. I always find myself looking forward for our next meeting..
Ang hirap pala ng danun, wala siyang kaalam-alam na may nararamdaman na kong malisya sa kanya.. Tapos sobrang hirap din na hindi isiping baka gusto na nya rin ako.. Oh c'mon Khris, dream on!! Sino ba namang magkakagusto sayo??..

Honestly, wala akong makita sa sarili ko na masasabi kong attractive..
Average height, black dry hair (eheheh, some people may find it a little strange, but I love my dry hair), medyo skinny, hindi maputi (yung tipical filipino skin color lang), mukhang lampa, and

sabi nila mukha akong laging seryoso, yung tipong puro pag-aaral lang ang nasa isip.. Nah.. Akala lang nila yun..

One time, naglalakad kami sa park.. Bigla siyang umakbay saken.. Hala, nagulat talaga ko.. Parang naiilang ako.. "Wag kang papalag," sabi nya.. Sabay ngiti saken..
Pucha, nilalandi mo ko ha.. sabi ko sa sarili ko.. Hinawakan ko yung kamay nya.. Ahahaha, gantihan lang yan..
"Wag ka ring papalag.." hekhek, ang saya ko, nakaakbay na siya saken, holding hands pa kami..
"Bakit naman ako papalag?.."  Haaaay, i love you na talagah.. Kainis..

One day, pumasok ako sa Proficiency in Writing class ko.. Sobrang saya ko sa subject na to kase nakakatuwa yung prof namin, mukha kasing pera.. Lagi na lang may binebenta samen..

Ahahah, over-priced naman.. Ah basta.. Yaw ko ng magsalita bout him, deadbol na kase yun eh.. Sumalangit nawa.. Peace tayo sir.. Saka may kaklase kase akong super gwapo sa class na yun.. Eheheh.. Indi ko na lang rin imemention real name nya.. Baka kase may makabasa nito na kakilala namin, yari ako.. Itago na lamang natin siya sa pangalang Yohji..

Alam nyo kase, may nangyaring maganda between the two of us.. Eheheh..
Panu ko ba to sisimulan?.. Uhm.. Okay.. (Actually, itinext ako ni Chester earlier that day.. Tinanong nya ko kung aalis ba ko ng bahay ngayong araw.. Sabi ko, hindi.. Sinabi ko pa na may tatapusin akong project) Saturday afternoon kase noon, naglalakad ako sa glorietta, yun yung tawag sa park na nasa town area ng Baliuag..
Papauwi na talaga ko nun eh.. Kagagaling ko lang sa Victoria Online.. Nakita pala ko ni Yohji and inaya akong manood ng sine.. Ahahah, ang swerte ko talaga.. Lapitin ako ng mga kursunada kong lalaki.. Syempre sumama ako.. Sino ba naman ako para tumanggi diba?.. Babae lang ako, marupok.. Eheheh, maisandal lang sa pader, bibigay na.. Hakhak, sabi nya, ililibre nya ko ng movie ticket.. Ako na yung bumili ng food namin sa Mcdo.. Pagpunta namin sa Aliw Cinema.. Siya yung namili ng movie.. Harry Potter 4.. Tamang-tama, hindi ko pa napapanood yung goblet of fire.. 2nd week na yata of showing kaya konti lang ang viewers..
Balcony tickets ang binili ni Yohji.. Akyat kami agad sa taas para humanap ng seats.. Doon kami sa uppermost row naupo.. Walang imikan sa umpisa, sinusubukan kong magconcentrate sa pinapanood ko pero gustong gusto ko ng hipuan si Yohji.. Ahahah, ang maniac ko ba?.. Eheheh.. Kinuha ko yung plastic ng food namin, ibinigay ko sa kanya yung isang burger at coke float, inilabas ko rin yung fries pagkaubos ng burger namin.. Kumain kami hanggang makaraan ang isang oras.. Ibinaba ko yung kamay ko sa armrest ng seat ko.. Medyo nagulat pa ko ng bigla siyang nagsalita..
"Hanggang dyan na lang ba yang kamay mo?.." nakangiti pa siya habang kinukuha ang kamay ko sa armrest..
"Kainiz, flirt ka ha," sabi ko sa sarili ko.. Inilagay nya yung kamay ko sa chest nya.. Hala, at gusto pala talagang magpahipo.. Hinagod ko ng kamay ko yung dibdib nya.. Ipinasok ko sa loob ng shirt nya yung kamay ko (medyo nanginginig pa at malamig kase nakatapat kami sa aircon).. Hinanap ng kamay ko ang nipple nya at pinisil-pisil..
"Halika dito.." narinig kong sabi nya habang inaalalayan nya ako para pumunta sa harapan nya..
Hindi na ako nahiyang tumayo at pumwesto sa harap nya.. Wala naman kasing masyadong tao..Hindi halata kung may gawin man kaming miracle.. Eheheh.. 

Itinaas nya yung shirt nya para mahalikan ko yung dibdib nya.. Grabe, ang sarap dilaan ng dibdib ni Yohji.. I sucked his left nipple and he moaned.. Lalo siyang napaungol ng ipaikot ko yung tongue ko around his nipple.. Lumipat ako sa kabilang nipple nya.. Hinawakan nya yung pwet ko.. Nakajeans ako nun pero feel na feel ko pa rin yung pagpiga nya sa pwet ko.. (Grabe, nakakainit talaga ng pakiramdam kahit ikinikwento ko lang)
Hinila nya ko pataas and he kissed me torridly on the lips.. Tongue-to-tongue ang labanan namin mga tsong!.. Eheheh.. Tapos bumaba ako sa neck nya.. I sucked his skin pero sabi nya wag daw ako maglalagay ng kissmark..
Kaya bumaba ulit ako sa chest nya.. Leaving wet kisses.. Hanggang umabot ako sa belly button nya.. Okay lang sakin kahit nakaluhod ako at medyo nakakangalay.. Basta masarap naman ang ginagawa namin.. Ipinasok ko yung dila ko sa pusod nya.. Then bumaba ako sa puson nya.. At hindi na nya ko napigilang maglagay ng kissmark doon.. Eheheh..
Tinanggal nya ang kanyang belt at ako na ang nag-unbutton at nag-unzip ng jeans nya.. Nakita kong tigas na tigas na ang nasa loob ng bikini briefs ni Yohji.. Hinalikan ko ang malaking bukol na iyon kahit na nakabriefs pa siya.. Kinagat ko ang garter ng underwear nya pababa at nakita kong umigkas ang alaga nya na para bang may spring.. Eheheh, mga 6.5 inches siguro yung kanya.. Agad kong dinilaan ang singit nya.. Napaungol siya.. Siguro nakiliti or nasarapan..
I licked the area between his ass and balls.. Napahawak na siya sa ulo ko at hinila ako ng marahan pataas.. Dinaanan ng dila ko ang balls nya at doon naman ako nagconcentrate.. Ipinasok ko ang isa nyang betlog sa loob ng bibig ko..  Nakita kong napakagat-labi siya..
Yung isa namang betlog nya ang isinubo ko.. Hinawakan nya ulit ang ulo ko at hinila pataas.. I licked his cock from base to its head..Pagdating sa ulo, isinubo ko yun at inilikot ko ang aking dila sa loob.. Nilaro-laro ng dila ko ang ulo ng junior nya.. Unti-unti ko nang isinubo ang kanyang kabuuan, pero hindi ko nakayang i-deep throat siya.. Para kasing nasusuka ako..
I sucked his prick slowly.. Hanggang binilisan ko ang pagtaas-baba..
Napapakanyod siya sa bawat paggalaw ko.. Kinuha ko ang dalawa nyang kamay at inilagay sa ulo ko.. I made my  mouth tight and hinayaan ko na siya ang gumalaw..God, this guy's fucking my damn wet mouth!!
Umusad na siya sa pagkakaupo kaya para na rin siyang nakahiga sa pwesto nyang iyon..
Nagpatuloy lang siya sa pagkantot sa bibig ko.. Magkasalubong ang mga tingin namin at nakita kong libog na libog na talaga ang lalaking ito.. Hinugot ko sandali ang junior nya sa bibig ko at dinilaan ito pataas ng ilang beses.. I gave him some handjob as I continue to suck his dick..
"Malapit na ko..bilisan mo ng konti, tang-ina.." Binilisan ko ang pagtaas-baba at ilang sandali pa naramdaman kong pumintig-pintig ang alaga nya sa loob ng bibig ko..
"Uhhhh... Ayan na,..Putang-ina, kainin mo yaaaaan..." At naramdaman ko ngang pumutok na ang kanyang katas sa loob ng bibig ko.. Mga 5 expulsions siguro yun..
Hindi ko nilunok yun, ipinag-patuloy ko lang na susuhin ang titi nya at hinayang sumama doon ang kanyang katas..
Tumayo na ako at inaya siya sa restroom na nasa likod lang ng seats namin para makapaglinis kami ng mga sarili namin..
"Sandali lang, medyo nanginginig pa tuhod ko.. Hehe.."
"Ganun?.. At ikaw pa pala ang napagod?.. Eh nakaupo ka lang dyan ah.."
"Nakakapagod din yun no.." sabi nya habang nakangiti.. Grabe, ang cute nya talaga..

Lumabas na kami ng movie house at nag-good bye sa isa't isa sa ibaba ng hagdanan ng sinehan.. Nginitian pa nya ko ng isang beses bago tumalikod sakin..
Hinintay kong mawala siya sa paningin ko bago ako gumalaw at pumunta sa Megashoppe para bumili ng bagong shirt..
Nagulat pa ko ng makita ko dun si Chester.. Nakita pa yata nya yung ngiti ko habang inaalala yung mga pangyayari kanina.. Agad siyang lumapit sa kinaroroonan ko.. Sa tingin ko pa lang sa itsura niya ay mukhang hindi na magiging maganda ang magiging pag-uusap namin..
"Oh, bakit lumabas agad kayo?.. Mamaya pang 3:30 ang tapos nung movie ah?.."
Hala, hindi ko alam ang isasagot.. Biruin mo, sinabi ko sa kanya kanina na hindi ako aalis ng bahay ngayon, tapos makikita nya kong lumalabas sa sinehan with some other guy..

Sobrang kinakabahan ako sa mga susunod nyang sasabihin..
"Hindi na namin tinapos yung movie.." sabi ko na lang..
"Bakit, kasi maaga kayong natapos sa isa't-isa?.."
Nyeh, ang lakas naman ng pang-amoy ng kumag na to.. Amoy cum ba bunganga ko? Nag-toothbrush naman ako sa Men's room ah..
"Anong sinasabi mo dyan?.." Naglakad na ko, tuloy-tuloy sa baggage area ng Megashoppe..
Wishing na hindi na nya ko susundan.. Pero sandali lang at nandun na siya sa likod ko..
"Sabi mo, hindi ka aalis ng bahay nyo ngayon?.." halatang galit ang boses nya..
Kainiz, huli na yata ako.. Nag-isip ako ng sasabihin..
"Bakit ba gumaganyan ka dyan?.. Mag-ano ba tayo?.. Tatay ba kita?.."
Pero hindi nya pinansin yung huli kong sinabi..
"Kung makikipag-date ka, okay lang na sabihin mo sakin.. Hindi yung kung anu-ano pang kasinungalingan ang sinasabi mo.." ang lakas na talaga ng boses nya habang sinusundan nya ko sa loob ng shop..
Nakalimutan ko na bibili pala ko ng t-shirt.. Nagtitinginan na yung ibang mga tao samin..
Parang gusto ko na lang mag-evaporate sa kahihiyan..
"Maaga kong natapos ang project ko.." ang tanging nasabi ko, nakayuko ako dahil ayaw kong makita ang mga taong alam kong nakatutok ang mga paningin saming dalawa.. Nakakahiya kaya.. Imagine nyo na lang ang isang bading na inaaway ng isang lalaki dahil lang sa nahuli nya itong nanood ng sine na may kasamang iba..
"Talaga lang huh.. Badtrip ka pala weh.. Kanina pa kita nakita, bago pa kayo pumasok sa loob ng Aliw.."  Grabe, kung bumubuga lang siya ng apoy, kanina pa ko na-crimate sa kinatatayuan ko..
"Eh sino ba naman kasi ang nagsabi sayo na hintayin mo kaming lumabas?.. Saka ano bang pakialam mo sa mga ginagawa ko? Kung yung nanay ko nga, hindi ako pinakikialaman eh, ikaw naman tong di ko kaanu-ano ang magbubunganga sakin nang ganyan?" mahaba kong litanya.. Kainiz talaga, feeling nya siguro boyfriend ko siya!! Grrrrrr.. Lam ko sa sarili ko na gusto ko siya.. Pero bakit siya gumaganun??.. Weird.. Kakaiba talaga..
"Ah ganun.. Yun lang pala ang gusto mo, hindi mo agad sinabi.. Akala ko, iba ka.."
Anak ng pating.. Ano bang sinasabi nito? Parang gusto kong sabihin na, "Biyak ba bungo mo? Ano'ng nangyayari sayo?.."
Pero naisip ko na baka yung sinasabi nya na gusto ko raw ay SEX.. At hindi ko raw agad sinabi sa kanya?.. Did he mean na kung aayain ko siya, papayag siya na makipag-sex saken?.. Wow, sounds interesting pero ang gulo..

"Umuwi na tayo," I said.. "Nakakahiya, ang daming tao dito.." naglakad na ko palabas ng Megashoppe.. Mga dalawang meters siguro ang layo ko sa kanya.. Papababa ako ng hagdan ng bigla siyang sumigaw..
"Wala akong pakialam sa kanila.. Badtrip ka, mahal kasi kita!.."

Nagulat ako sa huli nyang sinabi.. Nahulog ako sa punyetang hagdan..

Buti na lang at dalawang steps lang yung stairs at medyo napaupo lang ako.. Pero super sakit naman ng paa ko, napilayan yata.. Nilingon ko siya at nakita kong nakahinto rin siya sa paglalakad.. Nakatingin sa mga mata ko.. Lumapit siya agad sakin at tinulungan akong tumayo..
"Are you okay?" habang hawak hawak niya ang kaliwang braso ko.. Agad kong iniiwas ang aking braso para makawala sa pagkakahawak niya, asar talaga ako sa kanya.
"Adik ka ba?.. Kung anu-ano sinasabi mo diyan.." Mahapdi na yung mata ko dahil sa pagpipigil kong maiyak.. Kumawala ako sa hawak niya sabay talikod at tuloy-tuloy akong naglakad hanggang terminal ng jeep.. Hindi ko siya nililingon kahit na feeling ko, pinuputol ang paa ko sa sakit.. Haay, wawa naman ang foot ko.. Hanggang makarating ako sa sakayan ng jeep, agad akong sumakay sa nakaparadang jeep at mabilis na sinulyapan si Chester.. Nakita kong nakatayo lang siya malapit sa mga jeep biyaheng Bustos.. Lumakad siya at sumakay sa jeep na susunod na lalakad.. Sa loob na ng jeep ako tuluyang naiyak.. As in hagulgol ang lola nyo.. Shet, tinginan saken yung mga kasakay ko sa jeep.. I'm sure mukha akong engot nung time na yun.. Hindi ko man lang kase magawang kuhanin yung panyo ko sa bulsa.. Yung kamay ko lang yung pinangpapahid ko sa luha ko.. At may singhot pang kasama..  Dyahe noh?..

Mahal daw niya ako.. Hindi ko napigilang maging masaya kahit papaano.. Hindi ako sigurado kung totoo nga yung sinabi niya pero nagbigay iyon ng kakaibang ligaya sa akin..

Loving Me 4 Me By Christina Aguilera

People ask if I'm in love with you,
Cause I'm sitting here with your picture and smilin' to myself (I smile),
I'm kinda lost in my own thoughts of you,
My heart speaks before my mind thinks though, and I blush as I say yes,
What a feeling of vulnerability comin' over me,
And I'm feeling weak, and I can't speak (speak),
I can't think, never thought I'd give in so willingly to a human being,
With abilities to set me free (free), let me be me,
Makes me wanna say,

Your lips, your eyes, your smile, your kiss,
I must admit, it's a part of me,
You please me, complete me, filling me completely

                                                       ,Like a melody,
                                                      Your soul, your flow, your youth, your truth is simply proof,
                                                         We were meant to be,
                                                          But the best quality that's hookin' me,
                                              Is that you're lovin' me 4 me, Is that you're lovin' me 4 me,

Now people ask why I'm in love with you,
Well let me start by saying you got my heart by just bein' who you are,
And what we got is between me and you,
Doesn't matter 'bout the money I make or what I do, or that I'm a star,
Unconditionally you're there for me,
Undeniably you inspire me, spirtually, so sweet,
This is meaningful, it's incredible, pleasureable, unforgettable,
The way I feel, so sweet, makes me wanna say,

Your lips, your eyes, your smile, your kiss,
I must admit, it's a part of me,
You please me, complete me, filling me completely, Like a melody,
Your soul, your flow, your youth, your truth is simply proof,
We were meant to be, But the best quality that's hookin' me,
Is that you're lovin' me 4 me, Is that you're lovin' me 4 me
It's so amazing how something so sweet has come and rearranged my life,
I've been kissed by destiny, oh heaven came and saved me,
An angel was placed at my feet, this isn't ordinary,
He's loving me 4 me..

Nakakaasar.. Ang tagal mapuno ng jeep, tanghali kase.. Medyo alanganing oras.. Hindi na ako mapakali sa kinauupuan ko ngayon.. Masakit ang paa ko, nalilito sa dapat kong maramdaman at gulong-gulo ang isip nang dahil sa Chester na yun..

Maya-maya pa ay bigla kong naramdamang nag-vibrate ang fone ko sa bulsa..

Binasa ko ang message at nakita kong si Chester ang sender..

sori n, ang oa q kanina.. nanjan k p b? baba k nman.. mag-usap tau khit sndali lng..

Medyo naguilty naman ako.. Sobrang bait talaga ng tao na to.. Kung tutuusin ay ako rin naman talaga ang may kasalanan kung bakit kami nag-away nang ganito..
Bumaba ako ng jeep habang nagta-type ng reply ko sa message nya.. Hindi ako nanghinayang kahit na nakapagbayad na ko ng pamasahe dun sa driver ng jeep..

cge, baba n q.. baba k n rin jan..

Bumaba nga siya ng jeep at lumapit sa kinaroroonan ko habang kumakamot sa ulo at may alanganing ngiti sa mga labi.. Kainiz, sobrang in-love na yata talaga ako sa kanya..

"Sorry, para kong tanga kanina.." Gee.. Parang gusto ko na siyang yakapin..
"May kasalanan din ako, sorry din.." tumabi siya sa akin at nakita niya siguro ang namumula kong mga mata.
"Ganun kasakit yang paa mo at naiyak ka pa?.." tanong ng mokong..
"Ang sakit kaya nun.. Kung ikaw kaya ang paa at napilay ka.. Hmpppf.."

Natawa siya dun sa sinabi ko, ewan ko lang kung bakit..
"Saan na tayo pupunta ngayon?.." tanong ko..

"Nood tayo ng sine.." shet, ayun na naman yung killer smile nya..
"Anong movie?.." Nagsimula na kaming maglakad pabalik sa sinehan. Ahahah, parang nawala ang sakit ng paa ko..
"Harry Potter.. Eheheh.." sagot niya.
"Eh napanood ko na yun eh.. Pero, sige na nga.."  Ayos na rin yun.. Hindi ko naman kase naintindihan yung pinanood ko kanina.. At hindi ko pa natapos..

Dumaan muna kami sa 7-11 para bumili ng food.. 2 hotdog sandwiches, 2 siopao at 2 large size apple flavored slurpee..
Haaay, ang saya ko na naman.. This is a date.. Undoubtedly.. Balik kami sa Aliw Cinema at nanood ng Harry Potter.. Kinuha nya agad yung food namin at ibinigay sakin ang plastic..
"Kanina pa ko gutom eh.. Hehe.. Kakahintay sayo.."
Na-guilty na naman ang lola nyo.. Nalipasan yata siya ng gutom nang kahihintay sakin.

Binigyan ko siya ng hotdog sandwich at kinuha ko na rin yung sandwich ko.. Pinigilan nya ko sa pagkuha ko sa plastic bag..
"Share na lang tayo dito.." sabi niya.. Eeeeeh.. Ano ba yan.. Parang kinilig yata ako dun ah.. Tiningnan ko siya sa mukha habang magkasalubong ang mga kilay ko.. Kumagat siya sa hotdog sandwich at pagkatapos ay inilapit iyon saken.. Natawa ako ng malakas..
"Ahahah, ano ka ba.. Hmmmmpf.."
"Sige na, share na lang tayo, para sweet.. Hehe.." kainis, hindi ko talaga mapigil ang kilig na nararamdaman ko nang oras na yun.
"Sweet mo mukha mo, lakas din naman ng bahug mo weh no.."
"Sige na," napilit nya rin akong masubuan ng sandwich at nag-share kaming dalawa sa dala naming mga food! Pati sa slurpee, kaya ayun, nalusaw lang yung isa.. Pero, may gumugulo pa rin sa isip ko..
"Yung sinabi mo sakin kanina.." simula ko..
"Alin?.. Yung sinabi kong mahal kita?.. Totoo yun."
"So?.."
"Kung gusto mo rin ako.. Edi tayo na.." Ayah.. Parang nahilo yata ako dun ah..
Grabe.. This is definitely my happiest moment..

"Nyeh, ganun lang yun?.. Ang chaka naman.." sabi ko..
"Ahahah, sige.. How about this?.."

Niyakap nya ko ng mahigpit.. (Nakatulala ang lola nyo!!.. Hindi makapaniwala sa mga nangyayari..) Nang bumalik na ko sa reality.. Yumakap na rin ako kay Chester..
"Mahal din kita.. Sige, tayo na.." sabi ko sa mahinang boses.. Tamang tama lang para maabot ng kanyang pandinig.. Lalong humigpit ang pagkakayakap niya sakin..

"Wag kang magkakagusto sa iba hah.." sabi niya sakin habang magkayakap pa rin kami..

"Oo, promise, ikaw lang ang mahal ko.. Ikaw din hah, wag ka ding magkakagusto sa iba.."

Naghiwalay kami mula sa pagkakayakap. Tumango siya sa akin..

"Ikaw lang din ang mahal ko.." He kissed me. He kissed my lips.. And I think kelangan ko na namang uliting panoorin yung movie.. Hindi ko na naman naintindihang mabuti eh..

Lutang na naman ako.. Dahil sa sobrang saya siguro..

StickWitU by Pussycat Dolls

I don't wanna go another day,
So I'm telling you exactly what is on my mind.
Seems like everybody's breakin' up, they're throwin' their love away.
But I know I got a good thing right here, that's why I say...hey
Nobody gon love me better, I'ma stickwitu forever
Nobody gon take me higher, I'ma stickwitu
You know how to appreciate me, I'ma stickwitu, my baby
Nobody ever made me feel this way, I'ma stickwitu

Through everything goin on, we're right here holdin on to one another.
The reason why I love you, ya charm and personality, I love your sensitivity.
Hmm let me take a second, cuz I'll be your love & essence.
Only, wanna hear your voice speak,
When I feel your body heat, love every minute of it.
You're like the fresh air, when it feels like no one cares
That's why I say...
Nobody gon love me better, I'ma stickwitu forever
Nobody gon take me higher, I'ma stickwitu
You know how to appreciate me, I'ma stickwitu, my baby
Nobody ever made me feel this way, I'ma stickwitu

And now, Ain't nothin else I could need

And I'm singin 'cuz you're still so into me
I got you, we'll be making love endlessly
I'm with you, Baby you're with me

So don't you worry about people hanging around, they ain't bringing us down

I know you and you know me, and that's all that counts..
Baby talk to me 'cuz all I'm here to say is, I'll be right here for forever and a day, hey
Nobody gon love me better, I'ma stickwitu forever
Nobody gon take me higher, I'ma stickwitu
You know how to appreciate me, I'ma stickwitu, my baby
Nobody ever made me feel this way, I'ma stickwitu

You're a shelter in the storm, I'm right here
Keepin' me away from harm, I'm never gonna leave you
You're a song with beautiful words, I'm your song
Something that I never heard
You know how to appreciate me, I'ma stickwitu, my baby

Nobody ever made me feel this way, I'ma stickwitu

Simula nun, everyday kami halos magkasama.. Sobrang saya and parang laging magaan ang pakiramdam ko.. Lagi nang cheerful ang lola nyo. Ang dami ngang nakapansin eh. Naging friendly ako sa lahat ng tao, sa lahat ng classmates ko.. Para nga akong candidate sa isang popularity contest eh.. Saka kakaiba talaga. Kahit na marami akong projects, assignments, reports, etc. etc. eh lively pa rin ang bakla.. Ibigay nyo ang lahat ng school works sakin at tatanggapin ko pa iyon nang nakangiti.. Natuwa naman ang mga kagrupo ko dhil sa pagbabago ko.. May katamaran kase ako dati..

Lagi talaga kaming magkadikit ni Chester, ikaw man ang makakita samin ay maghihinala ka talaga.. Lagi pa nya akong dinadalhan ng snacks sa room kahit na halos ma-out of place siya doon kase nga ay iba ang course niya.. Saka wala siyang masyadong kakilala sa college department namin.

Nakakainis nga at ayaw man lang nyang itago ang sweetness nya kahit na nakikita na kami ng mga classmates ko.. Sabay kaming kakain ng lunch, sabay mag-iinternet, tatambay sa isang kainan malapit sa school namin, sabay kami halos sa lahat ng kailangan naming gawin.. Dun sa kainan na yun din kami laging nagkikita.. Mabait naman kase yung owner ng tindahan kaya pwede kaming tumambay dun anytime we want.. Dun din namin madalas makita yung mga friends niya at si Kim and his friends.. Lagi ngang masama ang tingin saken ng bakla tuwing kasama ko si Chester.. Sa loob-loob ko, "Mamatay ka sa inggit! Bakla!" eheheh..

Minsan nga sa kainan na yun kami kumain ni Chester. Walang masyadong tao kaya naman wala na kaming pakialam sa paligid namin. Naghaharutan kaming dalawa habang kumakain. Nagbibigayan kami ng kanin at ulam. Ang kulit talaga niya pag sabay kaming kumakain..
Naisip kong sabayan ang kakulitan niya..

"Subuan kita, say 'Ahh'.. " nangingiti ako sa balak kong gawin..

Mukhang nagustuhan niya na subuan ko siya ng food. Agad naman siyang nag-Aahh at nakapikit pa talaga ang mokong..

Eheheh, hinalikan ko siya sa lips habang nakanganga siya.. Tuwang-tuwa naman ang gago sa ginawa ko at agad akong niyakap nang mahigpit..

Pagdating ko sa bahay, si Chester pa rin ang katext ko.. Mahal ko siya talaga pero mas okay sana kung hindi kami masyadong nagkikita.. Naging routine na talaga ang mga ginagawa namin.. Minsan kase, parang nakakasawa na yung kumustahan, itatanong kung kumain na ba ko, kumain na ba siya.. Haay, ewan ko ba, parang sa tingin ko, mas kinikilig pa ko sa kanya nung mga time na hindi ko pa siya boyfriend.. Minsan talaga, pag nakuha mo na ang isang bagay, nun ka pa medyo tatabangan.. Gets nyo ba yung gusto kong ipahiwatig?.. Ah basta, yun na.. Pero mahal na mahal ko talaga siya, promise.. Gusto ko lang kase na ma-miss ko siya. Minsan nga ay tatlong araw akong hindi nagpakita sa kanya. Pero magkatext kami lagi. Gusto ko lang na hindi muna kami magkita, titingnan ko kung hanggang gaano katagal bago ko siya ma-miss. Si Chester naman ay panay ang text na miss na daw talaga nya ako, at magkita na daw kami.. Nung hapon din na yun ay nagkita kami at nanood ng sine. Na-miss ko rin talaga nang sobra si Chester..

Naging mas regular din ang paglabas namin.. Lagi na nga akong hinaharot ng mga classmates ko eh.. Pag hindi ko kasama si Chester ay panay ang tanong nila sakin..

"Nasan na si Chester?"

Hindi mo yata kasama si Chester ngayon, LQ ba kayo?"

"Mukhang hindi kayo magkasama ni Chester ngayon ah, himala.."
Sangkatutak na tanong talaga ang inaabot ko tuwing makikita nila ako.. Lalo na yung makiri kong classmate.. Si Kim. Kabaro ko nga siya pero mas ladlad siya kesa saken.. All out bading ang puta weh.. Boyfriend ko na daw ba si Chester?.. Sabi ko hindi.. Hindi na nila kailangan pang malaman ang tungkol samin ni Chester.. I think when two men commit to each other, that's their business.. Napansin ko rin kase na parang may gusto rin si Kim kay Chester.. Medyo pinalad lang ang lola nyo at medyo may itsura ako compared to Kim..
Napansin ko naman na parang nawawala sa mood si Chester tuwing itinatanggi ko yung relationship namin.. Minsan nung magkasama kami ni Chester ay nagpunta kami sa bilyaran malapit sa school namin.. Agad kong nakita sila Kim na naglalaro ng billiards. Gustong maglaro ni Chester. Ako naman ay hindi marunong kaya manonood lang ako..

Paglapit pa lang namin sa table ay nagsalita na ang baklang si Kim.

"Oh, ayan na yung mag-syota." Pagkarinig pa lang sa sinabi niya ay medyo nakaramdam na ako ng kaunting inis. Wala namang ibang paparating kaya sigurado akong kami yung tinutukoy ni Kim. Hindi ko gustong malaman ng lahat ng tao ang tungkol samin ni Chester.. Para naman hindi siya maging tampulan ng tukso.. Okay lang sakin na patago kami at no comment lang sa mga tanong, ayaw ko lang talagang maging usap-usapan si Chester sa school nang dahil sakin. Nasasaktan ko man ang sarili ko ay okay lang.. Mahal ko si Chester talaga at para sa kanya itong ginagawa ko. Agad kong sinagot si Kim.

"Hindi ko siya boyfriend kaya magtigil ka sa mga pinagsasabi mo diyan."

At hindi na nga kumibo si Kim. Nagpatuloy lang sila sa paglalaro.. Nagtagal kami doon ni Chester at ang sabi niya ay ayaw na raw niyang maglaro.. Parang nag-iba ang kanyang mood..
"May problema ba? Bakit natahimik ka na naman dyan?.." tanong ko..
"Bakit ba kase natin kelangang itago yung relasyon natin.. Nahihiya ka ba?.." kitang-kita sa kanya na hindi siya komportable sa mga sinasabi nya..
"Ikaw lang ang iniisip ko.. Baka kase asarin ka ng mga kakilala at classmates mo pag nalaman nila ang tungkol sa atin.."
"Mahal, wala na naman silang pakialam dun." sobrang na-touch ako sa sagot nya.. Nayakap ko tuloy siya ng mahigpit.. Wala ng pakialam kung may ibang taong nakakakita samin..

After a week, lumipat si Chester sa isang boarding house na malapit din sa school.. Mas lalo kaming nagkaroon ng maraming time nang kaming dalawa lang.. Doon ako nagpupunta sa boarding house nya tuwing lunch break ko, nagdadala na lang ako ng lunch namin. Minsan naman, nagluluto rin siya.. Para kami talagang mag-asawa tuwing nasa boarding house kami.. Nagdala na nga ako ng ilang sets ng damit pambahay ko at doon ko iniiwan para may nagagamit ako pag nandun ako.. Sobrang saya.. As in perfect feeling..

Lumipas ang mga araw, wala namang espesyal na mga pangyayari.. Tuloy lang ang mga klase namin ni Chester. Ganun pa rin ako, nagpatuloy sa pagiging friendly sa mga ka-klase ko. Pero si Kim lang ang hindi ko pinapansin. Hindi talaga ako comfortable sa kanya.. Ewan ko ba.. Para kasing kakaiba siya eh... Hindi ko ma-explain.. Pero hindi ko rin naman forever na maiiwasan si Kim. Magka-klase kami at may mga school work na kailangan naming magtrabaho as a group.. Minsan ay naging ka-grupo ko nga si Kim. Napansin kong naging mabait na talaga siya sakin. 

Nag-prisinta siya na siya na daw ang gagawa nung part ko sa group project namin. Nung una ay ayaw kong pumayag dahil nakakahiya naman pero napapayag nya rin ako. Simula noon ay madalas na rin siyang dumidikit sakin.. Okay na rin sakin dahil hindi naman niya ako pinakikitaan ng masama., Mabait naman pala siya.. Well, that was what i thought.

Naging masaya pa rin ang pagsasama namin ni Chester.. Puro kulitan, halos pareho kami ng mga hilig. Sobrang ligaya ko tuwing magkasama kami at sa panahong ito, pakiramdam ko ay hinding-hindi ako magsasawang makasama siya.. Mahal na mahal ko na talaga siya. Kahit na forever na kaming ganito ay okay na okay na sakin.. Minsan ay may mga tampuhan din kami pero naaayos naman namin agad. Nag-sosorry ako sa kanya kapag ako yung may kasalanan, nag-aapologize din naman siya sa tuwing siya naman ang may pagkukulang.. Mga simpleng tampuhan na naaayos din agad at lalong nagpapatibay sa aming pagsasama..

Pero siyempre, may mga pagkakataon na masusubok ang pagmamahalan namin ni Chester sa isa't-isa.. And it's hard to admit it, pero ako yung lagi na lang nasusubukan..
Minsan kasama ko si Kim sa school canteen..
"Alam mo friend, may gusto sayo si Chester.. Ikaw ba, hindi mo siya gusto?.." tanong saken ng bakla..
"Hindi, saka walang gusto saken si Chester.. Guni-guni mo lang yun.." super tanggi ang lola nyo..
"Asus, kung hindi ko pa alam.." sabay subo nya ng ginataang mais..
"Naku Kim, manong ako'y tigilan mo tungkol diyan sa Chester na yan.."
"Ay friend, I have a very bright idea.." naku, bigla akong kinabahan.. Pag kasi bright ang idea ng luka na to, disaster ang resulta..
"At ano na naman yan?.."
"Ganito friend, kung talagang ayaw mo kay Chester, bakit hindi mo na lang siya i-try?"
"Huh?!.." kakaiba na naman ang naiisip ng friend ko na to.. (friend ko na siya ngayon, panay kase ang lapit saken ng bading)
"I-boyfriend mo siya 'neng.. Pero paglalaruan mo lang siya.."
"Ay friend, ganun ba talaga ko kaganda sa paningin mo?.." sagot ko sa baklitang naghahalucinate yata..
"Ano ka ba, magandang idea yun. Kung talagang hindi mo siya gusto, then prove it to me.."
"Wala kong dapat na patunayan sayo.." Nagiging seryoso na ang usapan ng dalawang bakla..
"Khris, it's just for the sake of reducing our boredome.." at bored lang pala ang lantod..
"Pakinggan mo muna kase ko, hindi mo pa naririnig ang buong plano ko.."
Haaay, sumobra naman yata sa brightness ang idea ng friend ko..
"First thing you'll do is, make Chester your boyfriend.." hindi pa rin nya talaga alam na kami na ni chester, may pagka-tanga din talaga ang bakla..
Sumakay na lang ako sa lipad ng ideas ni Kim.. "Then.."
"Then pagseselosin mo siya.."

Muntik ko nang naibuga sa mukha ng bakla yung ginataang mais na kinakain ko.. "What?.."
"You heard it right, pagseselosin mo siya.. Kakausapin ko na lang si Billy para siya yung maging accomplice natin.." At magaling palang pipili ng cast itong friend ko para sa pelikula nya.. Super gwapo kaya ni Billy.. 20 years old, HRM student at University dance troop member.. Super crush ko rin yun eh.. Kasama ko siya sa dance troop, pero hindi kami masyadong close..

"What do you think?.." tanong ni Kim na hindi man lang yata napansin ang pagkasamid ko..
Napa-oo na lang ako.. Parang wala sa sarili ang pagkaka-agree sa mahaderang bading.
"You've made the right decision, my friend.."
Hala..

Makalipas ang isang linggo..
"Well?.." bati saken ni Kim pagkaupo ko sa tabi nya..
"Okay na, boyfriend ko na siya.. Pero atin-atin lang to hah.." Inamin ko na rin kay Kim na boyfriend ko si Chester.
"Dont worry, tayo lang ang makakaalam. Itetext ko na si Billy para puntahan tayo sa canteen mamaya.." Kinakabahan na ako sa pwedeng mangyari, parang nadadala na lang ako sa mga trip ni Kim.. I just wished na walang mangyaring masama between me and Chester..

Sa school canteen..
Nakaupo na kami ni Kim sa isang table habang nagla-lunch.. Nasa isang mesa naman si Chester at kasama ang mga kaibigan nya, kumakain din sila.. Katext ko siya kahit na abot-tanaw lang namin ang isa't-isa.
"Friend," tawag saken ni Kim, "Galingan mo ang pag-arte ha.. Tingnan natin ang reaction ni pretty boy Chester.."
"Sigurado ka ba sa gagawin natin hah, Kim?".. Parang gusto ko na kasing mag-back-out.
"Oo naman no, basta hintayin na lang natin si Billy.. Sakay ka na lang sa mga sasabihin nya.."
Wala pang five minutes, nandun na nga si Billy sa pinto ng canteen at palingon-lingon, hinahanap kung saan kami nakapwesto ng pinsan nya.. Lumapit siya sa table namin nang nakangiti.. Ang gwapo nya talaga, pero wala yung tindi ng kilig na nararamdaman ko pag si Chester ang papalapit saken..
"Hi Cousin, hi baby.." nakatingin siya saken habang sinasabi nya yung salitang "baby"..
Shet, para kong naiiskandalo.. Siguradong narinig ni Chester yung sinabi ni Billy..
Pinilit kong pigilan ang sarili kong mapatingin sa kinaroroonan ni Chester.. Pero tumabi na saken si Billy at walang patumanggang umakbay saken.. Sabay sabing, "Namiss na kita. Bakit di ka na nagtext kagabi?.."
Fuck, hindi ako nakasagot at napatingin na lang ako sa mesa nila Chester. Kitang-kita ko ang pagdilim ng kanyang itsura.. Pinilit kong tanggalin ang pagkaka-akbay saken ni Billy pero bigla na naman siyang nagsalita.. "Anong problema, baby?.. Wala ka ba sa mood ngayon?"..
Noon ko nakuhang magsalita, "Please pakitanggal yung kamay mo."
Pero bigla ko na lang nakita ang pagtayo ni Chester at walang lingon na lumabas ng canteen..
Naiwan akong parang naguguluhan sa mga pangyayari..
"Very good, Khris.." bulalas ni Kim..
"Thanks cousin.." sabay high five kay Billy. Parang nabingi ako dahil sa tunog na nanggaling sa pagsasalpukan ng mga kamay nila.. Hindi ko alam ang dapat kong gawin, dapat na ba akong tumayo, at habulin si Chester para magpaliwanag?..

Hindi ako nakagalaw man lang.. Ang dami-daming pumapasok sa isip ko.. Siguradong galit na galit saken si Chester.. Bigla siyang umalis, naiwan ako dun, hindi sigurado kung tuluyan na nga bang nawala sa akin ang taong pinahahalagahan ko nang buong puso..

Pinuntahan ko siya sa classroom nya pero hindi na daw siya pumasok, nag-cut ng class.. Siyempre, worried ako dahil ako rin naman talaga ang may kasalanan.. Kaya hindi na rin ako pumasok sa mga klase ko at sinundan siya sa bording house.. Nakita ko siyang nakahiga sa sofa, nakatakip ang kaliwang braso sa mga mata, parang natutulog..
"Chester?.." Lumapit ako at naupo sa sofa, sa tabi nya..
"Bakit nandito ka, may klase ka pa ah.." sabi nya habang nakatakip pa rin ang braso sa mata.. Hindi man lang nakuhang gumalaw..
"Eh ikaw kaya ang unang hindi pumasok sa mga klase mo.." nakatingin lang ako sa kanya at hinihintay na awayin ako dahil dun sa eksena sa canteen.
"Masama kase ang pakiramdam ko, kaya umuwi ako para matulog.. Bumalik ka na sa school at pasukan mo yung mga klase mo.." galit nga siya.. Kainis naman, madalas kase pag galit siya saken ay hindi niya ipinahahalata. Sa totoong buhay lang ay mas gusto ko pa yung naghihiyawan kami pag may hindi pagkakaintindihan.. Sa ganun kase ay madali naming naayos ang problema namin.. Nasasabi niya yung gusto niyang sabihin at ganun din ako..
Naglakas na ako ng loob para buksan yung topic.. "Yung tungkol kanina.."
"Kung sasabihin mong hindi totoong kayo nung Billy na yun, maniniwala ako.." hindi pa rin siya kumikilos man lamang sa pagkakahiga niya..
Nayakap ko na lang siya habang sinasabing "Hindi totoo yun, ikaw lang talaga.." Napaiyak na ko, hindi ko alam kung bakit.. Dahil siguro sa ayaw ko siyang nasasaktan..

Medyo nagi-guilty siguro ko kase medyo may kasalanan ako kung bakit nangyari yun..
Inalis na nya ang pagkakatakip ng kanyang braso sa kanyang mga mata at yumakap na rin saken.. "May tiwala ako sayo..Mahal na mahal kita.."

Tahimik lamang ako nang mga sandaling iyon.. Agad niya akong niyakap ng mahigpit. Nagpatuloy siya sa pagsasalita.

"I love you at wag mo sana akong ipagpapalit.. Ibibigay ko ang lahat ng oras ko sayo, wag mo lang akong iiwan.."
Tuloy-tuloy pa rin ang pag-iyak ko, pinunasan niya ang mga luha ko sa mata at hinalikan ako sa noo.. Hindi ko na alam kung hanggang saan ang pagmamahal ko sa kanya, hindi ko na masukat..

Samson by Regina Spektor

Samson came to my bed, told me that my hair was red
Told me I was beautiful and came into my bed
Oh I cut his hair myself one night, a pair of dull scissors in the yellow light
And he told me that I'd done alright
And kissed me 'til the mornin' light, the mornin' light
And he kissed me 'til the mornin' light

Samson went back to bed, not much hair left on his head
Ate a slice of wonderbread and went right back to bed
Oh, he couldn't bring the columns down, Yeah he couldn't destroy a single one
And history books forgot about us, and the bible didn't mention us, not even once

You are my sweetest downfall, I loved you first..

                          

"Sa Thursday night, sasabihin ko na sa lahat yung tungkol sating dalawa.." sabi ko sa kanya pagkabitiw namin sa isa't-isa..  Foundation day kase namin sa Thursday and may party sa school nang 8pm.
"Talaga Mahal?." .. Baka naman nabibigla ka lang?.." tanong pa ng mokong..
"Nyeh, edi kung ayaw mo, wag na lang.."
"Hindi no, gusto ko nga eh.."
Sigurado na talaga ako, handa ko nang aminin sa lahat ang tungkol saming dalawa.. Noon ko pa dapat ito ginawa, wala na kong mahahanap pang tulad nya na napaka-sincere pagdating sa relationship namin.. Napakaswerte ko.. May isang taong tulad nya na nagmamahal sakin.. He is something to be proud of and I won’t let anybody to take him away from me..

Monday, sa school..
I heard half day lang daw ang classes namin ngayon kase may program for our professors to attend to.. That means, Im free for the whole afternoon.. Eheheh.. Bigla akong tinawagan ni Chester.. (eheheh, sun to sun calls) tinanong nya ko kung may classes ako mamaya..
"Mahal, wala daw kaming klase mamaya eh, may program daw.."
"Meron nga, all profs daw ng university yung mag-aattend, I think tungkol yan sa upcoming Foundation day.."
"Uh.. San ka naman pupunta this afternoon?.." sabi ko pa.
"Wala, uuwi ako ngayon sa Bustos, gusto mong sumama?.."
Medyo natulala ako sa question nya..
"Huh?.." Hindi pa ko nakakapunta sa house nila..
"Sabi ko, gusto mo bang sumama sakin sa bahay?.. Or may pupuntahan ka mamaya?.."
"Wala akong lakad mamaya.. Sige, sama ko sayo.." nakangiti na ko nyan.. Eheheh..
"Magkita na lang tayo sa boarding house mamaya, sa bahay na rin tayo kumain ng lunch ha, Mahal.."
"Okay.." ahahah, okay lang ang nasabi ko.. Pero ang totoo nyan, medyo excited na ako and at the same time, medyo kinakabahan baka kase mahalata ng mga parents nya na may namamagitan na saming dalawa.. Kaya naman wala sa lesson ang attention ko the whole morning.. Parang gusto ko na ngang mag-cut ng classes nang binigyan kami ng prof namin ng 20 minutes break para lang makita ko na siya agad.. Kaya lang, hanggang 11am pa ang klase nya kaya wala akong choice kundi ang maghintay..

"Ayah, baka namumula na sa galit yung kumag na yun ah.." sabi ko sa sarili.. Kainiz pa kase hindi man lang ako nakadaan sa CR para ayusin ang itsura ko.. 11:30am na kase kami pinalabas ng prof namin eh.. That means over 30 minutes na siyang naghihintay sa boarding house.. Kakahiya naman..

Pagdating ko, nakita ko siyang nakatayo sa salas.. Agad nyang kinuha yung things nya na iuuwi pagkakita nya saken..

"Ang tagal ko ba?.." tanong ko habang nagpupunas ng panyo sa mukha..
"Hindi naman masyado.. Okay lang yun.. Tara.."
Sakay kami agad ng tricycle.. Papuntang terminal ng jeep biyaheng Bustos..
"Ilang minutes ba biyahe papunta sa house nyo?.." tanong ko para lang mawala ang uneasiness ko sa katahimikan naming dalawa.. Or ako lang ang nakakaramdam ng

uneasiness? Kinakabahan talaga ako sa pagpunta namin sa bahay nila..
"Sandali lang, mga 20minutes.."

Bumaba kami sa harap ng isang 2-storey high na bahay.. Mas malaki ang bahay namin, hindi naman kase kami mayaman.. Middle class lang kung baga..
"Nandiyan ba parents mo?.." I asked.
"Wala sila diyan Mahal eh, nag-bakasyon sa mga lola ko sa Batangas.. Two weeks ngang walang tao dito sa bahay eh.." Binuksan na nya ang front door..
"Kelan pa sila umalis?.." tanong ko ulit..
"Kaninang umaga lang.." Papasok na kami sa living room ng house nila.. Ibinaba niya ang kanyang mga gamit malapit sa pinto ng isang kuwarto, diretso siyang naglakad papunta sa kusina..
"Ihahanda ko lang yung lunch natin ha.. Buksan mo yung TV diyan sa salas.."

Nagmasid-masid pa ako sa paligid, nakita ko ang mga pictures niya sa mga frames sa sala. Nakakatuwa at nakikita ko ngayon ang dating itsura ng mahal ko.. Ang gwapo niya talaga kahit nung bata pa siya.. Maya-maya ay binuksan ko ang TV at nanood ng noontime show..

Hindi nagtagal at narinig ko na ang tunog ng prying pan at sandok..
"Anong niluluto mo?" Tanong ko maya-maya.. Naamoy ko kase na naggigisa siya.. Sinundan ko siya sa kitchen.. Nakita ko siyang nakatayo sa harap ng electric stove at talagang naka-apron pa... Eheheh, ang cute nyang tingnan.. Naiimagine nyo ba yung itsura ng isang house husband? eheheh, ganun ang itsura nya habang naghahalo ng kung ano mang niluluto niya sa prying pan..
"Corned beef lang saka bacon.. Eheheh, ito lang kase madaling lutuin eh, gutom na kase ko.."

Kahit na sinabi nyang madali lang lutuin yung corned beef at bacon ay hanga na rin talaga ako sa kanya..
"Buti ka pa nga eh, kaya mong magluto nyan.. Ako, instant noodles lang kaya kong lutuin eh.." Nakakahiya man pero sinabi ko na rin..
Ang totoo nyan, marami kong hindi alam gawin.. Hindi ako marunong maglaba, magplantsa, at magluto.. In short, MP lang ako sa bahay.. MALAKING PABIGAT.. Kaya nga hindi ako makapag-boarding house eh.. Wala kase akong kayang gawin.. Kaya nagtitiis lang

ako sa pagbiyahe araw-araw. Kahit may kalayuan din ang house namin sa school..
"Ahahah, laos pala saken ang mahal ko.." tumingin pa saken nang nakangiti ang kolokoy habang naghahalo ng corned beef sa frying pan..

Naku, pag ako natuto ng mga gawain sa bahay, mapapahiya tong isa na 'to.. Mag-aaral talaga ko.. Promise.
Ako na ang naghanda ng table.. Kumuha ko ng mga plato, baso, spoon and fork para naman may magawa ako habang hindi pa siya tapos magluto..
Sandali lang at magkasalo na kaming kumakain habang nagku-kuwentuhan.. Napakakulit na naman niya habang nasa harap kami ng pagkain kaya natagalan bago kami nakatapos..
Nang matapos kaming kumain, agad kaming nagligpit ng aming pinagkainan at tinulungan ko siyang maghugas ng mga plato.. Siyempre, may mga kilig moments na naman.. Nagbabasaan, nagpupunasan ng sabon.. Eheheh.. Super kilig talagah.. ahahah ahahah, may ganung factor?.. Nang malapit na kaming matapos maghugas, pinapunta na nya ko sa salas para manood ulit ng TV..

"Bumalik ka na sa salas, ako na ang bahala dito.. Agad naman akong sumunod sa sinabi nya.. Tiningnan ko naman ang collection nya ng miniature cars.. ang dami-dami ko pang hinalungkat sa salas nila.. Mga 10 minutes lang at sumunod na siya saken.. Nakita nya kong nagbubuklat ng mga DVDs and VCDs na nasa ibaba ng center table..
"Mahal, walang bold diyan.." sabi nya saken habang nagpupunas ng kamay..
"Heh.. Kakapiraso na nga yang utak mo, marumi pa.." pabiro kong sabi.
"Dun tayo sa kuwarto ko sa taas, maliligo kase ko.. Kung gusto mo ring maligo, nagdala din ako ng  masusuot mong damit.." Umakyat kami sa second floor. Pumasok kami sa pinakahuli sa tatlong kuwarto. Binuksan nya ang CD player at nagpatugtog ng rock music..
"Mamili ka ng gusto mong kanta diyan sa mga CD ko.. Or gusto mo munang maligo?"
"Maliligo muna ko.." Nangangati na kase yung mukha ko.. Dahil naalikabukan siguro sa biyahe..
Naligo nga ako sa bathroom nya.. Mga 20minutes siguro yun.. Lumabas akong bihis na bihis na.. Sumunod siyang pumasok sa banyo at naligo..
Lumapit ako sa CD player at pinalitan ang CD na nakasalang doon.. Isa ito sa pareho naming gusto, ang makinig ng music.. Nagkakasundo rin kami sa aming mga paboritong kanta at mga singers.. Sa mga bands, solo artist, foreign saka mga pinoy singers... Naupo ako sa malapit sa study table at tinitigan ang poster ng Lakers.. Mahilig din nga pala siya sa NBA. Ako naman ay walang masyadong interes sa basketball..

Nagulat pa ako nang makita kong may nakadikit na picture naming dalawa sa dingding ng kanyang kuwarto, malapit iyon sa kanyang kama.. Na-touch ako doon.. Sa pagkakita ko sa picture ay lalo akong naging masaya.. Pinapahalagahan nya talaga ang relasyon naming dalawa..
Medyo natagalan yata siya sa paliligo.. Maya-maya pa ay tumunog ang cellphone ni Chester na nakababa sa table, pero hindi ko iyon ginalaw.. Inabala ko na lang ang sarili ko sa pagbuklat ng mga magazine. Nalilibang na ako sa pagbabasa pero sandali lang at narinig kong bumukas ang pinto ng bathroom.. Hindi ko naman siya nilingon..
"Ui, patayin mo na yung CD player, manood na lang tayo ng TV.." sabi ko, may TV naman kase sa room niya.. Nakatutok pa rin sa magazine ang aking mga mata.. May binabasa kase akong story about quick sex.. Eheheh..
Pinatay nya nga ang player, pero nainip na ako ay hindi pa rin nya binubuksan ang TV..
"Nood tayo, sige na.." sabi ko, sabay lingon sa kinaroroonan nya..
Nakatayo siya malapit sa kama, at halos hubad na maliban sa puting briefs na suot nya.. Halos basa na nga iyon dahil hindi pa yata niya masyadong napupunasan ang katawan niya..
Napatigil ako sa paghinga.. Ngayon ko lang siya nakita nang ganun kahubad.. Tumutulo rin ang kanyang buhok.. Hindi rin siguro masyadong napunasan..

Hindi rin naman siya nagsalita.. Nakangiti siya habang hinahagod ng kanang kamay ang dibdib.. Pucha, nang-aakit pa tong kumag na to.. Kainis..
Hindi ako makapag-react.. Napatulala lang ako.. Naisip ko na lang na mas masarap siguro kung dila ko ang hahagod sa dibdib nya na yun..
Ang kaliwang kamay naman nya ay nakadakot sa pagitan ng kanyang mga hita.. Hinihimas ang bukol doon.. Napalunok ako ng dalawang beses na naging dahilan ng paglapad ng kanyang ngiti..
"Hanggang tingin ka na lang ba diyan, Mahal?.. Tulungan mo naman ako dito.." sabi nya habang unti-unting lumalapit saken..
Pinatayo nya ako at hinubad ang suot kong t-shirt.. Hinila nya ako sa kama nya at napaibabaw ako sa katawan nya.. Nakatukod ako nun sa kanyang dibdib.. Hinawakan nya ang kamay ko at inihagod sa dibdib nya..
"Puta, humanda ka.. Ikaw ang nagsimula nito ha.." sabi ko habang ako na mismo ang humihimas sa kanyang dibdib..
Ibinaba ko ang mga labi ko sa kanyang leeg at dinilaan ang kanyang punong-tenga.. Napaungol siya sa ginawa ko.. Bumaba ako sa kanyang dibdib at pinaikot ang aking dila sa kaliwang nipple.. Pinipisil-pisil naman ng mga daliri ko ang kanang nipple ni Chester.. Ang isa ko namang kamay ay tumungo sa kanyang bibig.. Isinubo nya ang hintuturo ko..
Lumipat naman ang labi ko sa kabila nyang utong.. Sinipsip ko iyon at napahawak siya saking batok.. Ang tagiliran naman niya ang sumunod kong inatake.. Kiliting-kiliti ang mokong sa ginawa kong paghimod sa kanyang tagiliran..
"Wag na diyan, putek.. Ang lakas ng kiliti ko diyan.." sabi nya habang nagpupumiglas..
Bumaba ako sa kanyang pusod at ipinasok ang aking dila doon..
"Uhhh.. Shet ka Khris.." Bumaba pa ako sa kanyang puson na may makikita nang pinong buhok.. Hinalik-halikan ko ang parteng iyon at napaungol siya ng pagtutol nang ang mga hita naman nya ang sumunod kong niromansa..
"Ano ba.. Yung titi ko naman.." sambit nya.. Ikinatuwa ko ang nakita kong pagkainip sa mukha nya.. Sabik na sabik na talaga siya.. Doon na nga ako dumako sa bukol nya.. Dinilaan ko iyon ng dinilaan hanggang sa mabasa ang puti nyang briefs.. Manipis lamang iyon at medyo nakatayo na ang kanyang alaga sa loob..
Sinubukan ko iyong susuhin kahit na may underwear pa siya.. Puro ungol lamang ang narinig ko sa kanya habang ginagawa ko iyon.. Hinubad ko na ang kanyang brief at hinagod ng dila ang kanyang titi mula puno hanggang sa ulo.. Nakatitig siya sa ginagawa ko sa kanya..
Nakakagat sa ibabang labi.. Isinubo ko ng buo ang kanyang titi.. (mga 6.5 inches din siguro yung kanya)
Nahirapan talaga akong isagad iyon sa aking lalamunan.. Dapat siguro magpractice ako lagi ng deep throat.. Eheheh..
Sinuso ko ang tigas na tigas niyang uten ng dahan-dahan, ngunit sinigurado kong suwabeng-suwabe ang paghagod ko.. Napapikit siya sa sarap..
Medyo binilisan ko ang pagsuso at naramdaman kong humawak siya nang marahan sa aking buhok.. Inalalayan nya ang aking ulo habang sinususo ko siya..
Huminto ako sa paggalaw at hinayaan siyang kantutin ang bibig ko.. Shet talaga, gustong-gusto ko talaga to.. Sarap na sarap ako pag kinakantot ang bibig ko..
Bigla nya akong hinila pataas at hinalikan sa mga labi.. Puta, nasiyahan ako dun.. Bihira kase sa mga lalaki yung hahalikan ka pa rin pagkagaling mo sa titi nila..
Laplapan kami hanggang sa maramdaman kong hinihila nya pababa ang shorts at brief kong suot.. Hinalikan nya ako sa leeg hanggang sa dibdib..Sinipsip din niya ang nipples ko..
Kinapa ko naman ang kanyang uten na tayung-tayo pa rin..
Pinadapa ko siya.. Ikinagulat niya iyon at bigla siyang nagtanong..
"Anong gagawin mo?.."
"Basta, dumapa ka lang diyan at humawak ka sa headboard.. Wag mong aalisin ang kamay mo diyan.."
Ipinasubo ko ulit sa kanya ang aking hintuturo.. Nabasa iyon ng kanyang laway..
Pinaghiwalay ko ang dalawang pisngi ng puwit nya at inihagod sa pagitan niyon ang aking basang hintuturo..
"Putang-ina mo Khris, tigilan mo yan.." aktong tatanggalin nya ang kamay niya sa pagkakahawak sa headboard..
"Kumapit ka lang diyan at wag mo kong pakialaman.." sabi ko habang nakangisi..
Napaungol na lamang siya ng malakas nang kanya namang maramdaman ang aking dila na nagpapabalik-balik, taas baba sa butas ng kanyang puwit..
"Fuck.. Shit Shit Sheeet...Mahal..." narinig kong sabi nya..
Pinagbuti ko ang padila sa ass nya.. Pinatihaya ko siyang muli at ipinataas ko ang kanyang mga binti para madilaan ko pa rin ang kanyang puwit..
Dinilaan ko iyon pataas sa kanyang balls.. Sinupsop ko ang mga iyon at umungol na naman siya na para bang hirap na hirap..  Dinilaan ko ang aking hintuturo at dahan-dahang ipinasok iyon sa butas ng kanyang puwit.. Agad ko namang isinubo ang kanyang naghuhumindig na alaga..  Sinuso ko iyon ng marahan at sagaran.. Pagkasagad, hinuhugot ko naman iyon nang pahigop.. Patuloy pa rin ang paglabas-pasok ng daliri ko sa puwit nya..
"Tang-ina mo Khris ang sarap nyan, wag mong titigilan.. Uhhhh.... Ahhhh..." Hindi nya malaman kung saan ibabaling ang mukha..
Nakakapit pa rin siya sa headboard ng kama..Nakatingin sa ginagawa ko sa kanya..
"Nampoootah... Mahal, kakainin mo ba tamod ko?.." Napatingin ako sa mukha nya.. Muntik pa kong matawa habang tinitingnan siya.. Mukha kase siyang nagmamakaawa at hirap na hirap..
Iniluwa ko ang naghuhumindi pa ring titi nya.. Nanatili iyong nakatayo sa pagitan namin..
"Oo ba, yun lang pala weh.." sagot ko.. Kahit ano, para sa lalakeng mahal ko..
Yun lang at kinawit nya ng kanyang kanang binti ang batok ko para masubsob uli ako sa titi nya..
Isinubo ko ulit iyon at sinuso ng mabilis.. Napahawak siya sa ulo ko habang ginagawa ko iyon.. Iniluwa ko ulit ang junior nya at sinabing.. "Your hands on the headboard!" Tinapik ko ang kamay nya at hinintay na ibalik iyon sa pinagkakapitan kanina..
"Hayop ka Khris, papatayin mo ko sa libog?.."
Hinawakan kong muli ang titi nya at inihampas-hampas iyon sa aking pisngi.. Bawat paghampas ay ungol naman ang maririnig mula sa kanya.. Dinilaan kong muli ang puwit nya pataas hanggang madaanan ng dila ko ang kanyang balls.. Ginamit kong muli ang aking hintuturo sa kanyang puwit..
Ang ulo naman ng kanyang titi ang isinunod ko.. Ikinulong ko iyon sa loob ng aking mga labi at pinaglaro ang aking dila paikot. Pagkatapos ay sinipsip ko iyon hanggang sa maisubo ko na siya ulit nang buong-buo.. I sucked his prick as fast as I could.. Hanggang sa marinig ko siyang nagpakawala ng malakas na halinghing..
"Uuuuuuuhhhhh..... Malapit na ko, Mahal...." Pinagbuti ko ang pagsuso sa nag-uumigting niyang uten nang marinig ko iyon..
"Sheeeeeeetttt, Khris, hayan na.... Uuuuuhhhhhh, aaaah....aaahhhhh..... Putang-ina..... Kainin mo yang lahat.... Aahhhhh..." At naramdaman kong pumitik-pitik ang titi niya sa loob ng bibig ko.. Sandali lang at naramdaman ko rin ang pagsabog ng mainit na tamod ni Chester.. Hindi ako nagdalawang-isip na lunukin iyon agad..
Napakarami niyang inilabas.. Mga anim na putok siguro yun.. Hirap na hirap akong tanggapin iyong lahat.. Poootah, isang baso yata eh.. Pinilit kong labanan ang pakiramdam ko sa aking

lalamunan na para bang maduduwal.. I continued sucking his cock hanggang sa unti-unti iyong lumambot..
"Where did you get all that stuff?.." tanong ko, ngayon ko lang kase naexperience yung ganun karami ang lumabas sa partner ko..
Umayos siya ng pagkaka-upo sa kama, sumandal siya sa kanina'y pinagkakapitang headboard..
"I'd have thought you'd be pumped out by now.." sabi ko pa.. (kuntodo english kase kami ni Chester paminsan-minsan).
"I don't know," he answered. "You excite me.." Napangiti ako sa sagot niya..

"Ligo ulit tayo.."
"Sabay tayo?.." nakangisi ako nyan..
"Ahahah, gustoinkz. Oo nga, sabay tayo.. Bilisan mo diyan.."
Sunod agad ako sa kanya sa banyo.. Hubo't hubad kaming sabay na tumapat sa shower.. Nagsabunan ng mga katawan at nagyayakapan.. Nag-concentrate ako sa pagsasabon ng titi nya.. Agad naman iyong tumigas..

"Pinagalit mo na naman yan..."
"Ahahah, ahahah, ano bang gusto mong gawin ko dito?.." Im teasing his prick, already thumpingly erect..
"Oh God, dont ask me.. Just rape me, cant you?.."
"Ahahah, you can be aroused against your will.. You can't be raped without your prick's consent.." I said that while im going down to kneel at his service.. I started doing blow job.. Napuno ng mga ungol ni Chester ang banyo. Nakasandal siya sa wall, nakapikit nang madiin ang mga mata at medyo nakatingala..
"Uuuhhhh, Khris.." Pinagbuti ko pa ang pag-urong sulong ko.. Hindi ko pinakakawalan sa bibig ko yung titi nya.. Slow sa una, pabilis nang pabilis, sisikipan ang bibig, isasagad at hihigupin..
"Mahal, ang galing mo.. Sige lang, oohhhh.... Uuhhhh.."
Sandali kong iniluwa ang titi nya at naupo sa toilet bowl para naman comfortable ako.. Hinila ko ang titi nya para mapalapit siya saken.. Nagkatawanan kami sa ginawa ko..
Isinubo ko ulit yung titi nya at humawak ako sa hips nya.. Hinawakan naman nya ang ulo ko at maya-maya pa ay nagsasalubong na kami ng galaw, unti-unting bumibilis at tumitindi ang paghampas ng katawan nya sa mukha ko.. Maya-maya pa'y narinig ko siyang umungol nang napakahaba..
"Uuuuhhhhhhhhh, aaaaahhhh, ayaaan naaah..." para na siyang baliw sa pagkantot sa bibig ko..
Pumutok siyang muli sa loob ng aking bibig at muli ko na namang natikman ang kanyang katas.. Wala akong sinayang na patak, nilunok ko iyong lahat.. Hindi ko pa tinigilan ang kanyang titi hanggang hindi iyon lumalambot.. Hinila nya ako patayo at hinalikan sa mga labi..

Wednesday afternoon..
Nasa Skills Laboratory class ako at medyo inaantok na sa lesson na dini-discuss ni Ma'am Cruz. Biglang may kumatok at sumilip sa pinto ng classroom. Si Chester.
"Uhm, good afternoon Ma'am, may I excuse Khris for a few minutes?.."
"How many minutes?" ang tanong ng teacher ko, medyo masunget din kase tong prof na to..
"Five minutes Ma'am" sagot naman ni Chester.
Nag-iisip naman ako kung ano ang kelangan saken ni Chester at hindi na lang nag-text.

"Okay Khris, you are excused, be back after five minutes."
Lumabas ako ng room at muntik pang nadapa nang bigla akong hilahin ni Chester.
"Saan ba tayo pupunta?" tanong kong medyo kinakabahan sa mga ikinikilos ng kumag na to.
"Basta, sumunod ka na lang.. This is urgent." Lalo naman akong kinabahan sa sinabi nya..
Dinala nya ko sa comfort room at napahinto ako.
"Ayan, wala nang tao, ano ba yung sasabihin mo saken?"
"Shet, I-blow job mo ko ngayon! Sabik na sabik na ko sayo.."
"Huh? Dito?.." ano ba yan.. Hot lang pala ngayon ang love ko.. Hindi agad sinabe, eheheh..
"Oo, please?.." nakakatuwa yung expression ng mukha nya.. Mkha siyang bata na nagmamakaawa sa mommy nya para ibili ng laruan..
Hinila nya ko papasok sa isang cubicle ng comfort room. Ibinaba ko ang cover ng toilet bowl at naupo.. Nakakatawa ang pagmamadali namin, nanginginig pa ang mga kamay niya habang nagtatanggal ng pagkaka-buckle ng kanyang belt.. Agad naman nyang inilabas ang titi nyang tigas na tigas na pala..
"Kainis ka naman," sabi ko.. "Bakit naman five minutes lang yung nisabi mo kay Ma'am?"
"Ahahah, kaya mo yan.." Isinubo na nya yung titi nya sa bibig ko, wala na kong nasabi.. Automatic nang gumalaw ang ulo ko, urong-sulong sa harap nya.. Shet, nakakalibog tong ginagawa namin.. Nakalabas lang yung titi nya dun sa zipper ng pants nya.. Todo tsupa ang lola nyo at very limited lang kase ang time namin. Eheheh.. Kelangan double time.. Hinawakan pa nya ako sa ulo at sumabay na siya sa paggalaw ko..
"Uuuuhhh, Mahal.. Sige pa.. Ang init ng loob ng bibig mo.."
Lalo ko pang hinigpitan ang aking bibig sa pagkakasubo at binilisan ang pagsuso sa naghuhumindig nyang armas..

Umuungol na naman siya, medyo kinakabahan na ako at baka may ibang pumasok sa comfort room, baka marinig kami at matunugan kung ano ang ginagawa namin..

Parang wala namang pakialam si Chester sa paligid niya, patuloy siyang gumagalaw laban sa bibig ko.. Sarap na sarap naman ako sa ginagawa namin kaya naman isina-walang bahala ko na ang nararamdaman kong kaba.. Bahala na, eheheh..
Naramdaman kong lalong tumitigas at lumalaki ang nasa loob ng bibig ko.. Humawak ako sa tuhod nya at nagsimula na itong manginig..
"Malapit na ko, Khris.. Aaaahhh... Uuuuhhhm..." Lalo ko pang ginalingan ang ginagawa ko, ramdam na ramdam ko ang kanyang buong kahabaan na paulit-ulit na naglalabas-masok sa bibig ko..

Slop, slurpp... Slurrrpp.. Ang madidinig mo sa patuloy kong pagsuso ng kanyang nag-uumigting nang titi.. Hindi nagtagal at pumintig-pintig ang kanyang malaking titi sa loob ng bunganga ko.. Inihanda ko na ang sarili ko sa kanyang pagdating.. Kasunod niyon ay ang kanyang pagsabog. Naramdaman kong dumiretso ang kanyang unang putok sa aking lalamunan.. Nilunok ko iyon nang walang pag-aalinlangan.. Pero napakarami pa nyang inilabas pagkatapos nun.. Pinilit kong lunukin iyon lahat para hindi matuluan ang polo ko.. Ngunit napuno ang bibig ko at hindi ko iyon nakayanan.. May tumulo sa gilid ng bibig ko at nagtuloy-tuloy iyon na bumagsak sa harapan ng polo ko..
Shet talaga, baka may makaamoy saken mamaya at mabuko ako sa ginawa namin.. Kainis..
Natapos kami at nag-thank you sya saken.. Nag-sorry din siya dahil natuluan yung polo ko.. Binigyan nya ako ng pabango para mawala ang amoy ng katas nya sa suot ko.. Niyakap nya ako at mabilis na hinalikan sa lips bago ako hinatid sa classroom ko. Seven minutes na kong nasa labas at pihadong lagot na ko sa prof ko.

Ipinagbukas ako ng pinto ni Chester at nagsorry siya sa teacher ko dahil sa natagalan ang "pag-uusap" namin.
Nakaupo na ko sa classroom pero tulala pa rin ako. Hindi ako makapaniwala dahil sa bilis ng ginawa namin ni Chester.. Hindi tuloy ako nakasagot nang bigla akong tanungin ng teacher ko tungkol sa lesson namin... Eheheh..

Foundation day.. February noon at busy na ang lahat para sa taunang Foundation day. Kasama ko si Kim habang nagpre-prepare ako sa dance number namin as our participation sa kasayahang nagaganap.. Nakabihis na ako at hinihintay na lang ang mga kasama kong magpe-perform.. Hindi ko pinapansin si Kim dahil ayaw ko na sa kanya, wala siyang kwentang kaibigan..
"Friend, kinakausap ka pa ba ni pretty boy Chester?.." biglang tanong niya sakin.. Parang wala lang sa kanya.. Kainis, naka-general anesthesia ba siya para hindi niya maramdaman na nasusuklam ako sa kanya? Manhid ang lintek na baklang to ah.. Parang hindi ko na rin ma-take ang pagtawag saken ni Kim na "Friend". Inis na ako sa kanya at pina-plastic ko na lang siya para na lang hindi ako magmukhang masama.. Pasalamat siya at mabait ako.
"Ayos naman kami, you dont have to worry.." Medyo may pagka-mataray kong sagot.. Lumayo ako ng kaunti sa kanya pero lumapit na naman siya sa akin na lalo ko namang ikinainis..
"Talaga? Ang tanga din naman pala nung Chester na yun eh no?.. Napahiya na nga siya, pero ayos lang sa kanya.." wala nang preno sa pagsasalita ang demonyitang si Kim.. Hindi ako makapapayag na pagsalitaan nya ako nang ganun, at hahamakin pa niya si Chester?! Kumulo talaga ang dugo ko nung oras na yun..
"Alam mo, mas tanga ka sa pag-aakala mong masisira mo kami ni Chester." mahinahon pa rin ako sa pagsagot.. Ayaw kong mawala sa mood at malapit na kase ang performance namin.. Nagpatuloy ako sa pagsasalita..
"Wag kang mag-alala, sasabihin ko na sa lahat ang tungkol samin mamayang gabi sa program.." Napansin kong dumating na rin si Billy, kasama ko kase siya sa dance number namin.
"At in-love ka talaga sa kanya hah.." hirit pa ng pang-asar na bading.
"Yes, at kung naiinggit ka, Im sorry to tell you, but you're no match in comparison to me.." Iniwan ko silang dalawa ni Kim. Ipapakita ko mamaya sa kanila na hindi basta-basta ang relasyon namin ni Chester. Na wala silang magagawa para sirain kami..

Dumating din ang oras ng pagpunta namin sa school para mag-attend ng party. Nagbihis na kami ni Chester sa boarding house niya. Masigla kaming pareho dahil na rin sa balak naming pag-amin tungkol sa aming relasyon..

"Mahal, gwapo na ba ako sa ayos ko na 'to?" tanong pa sakin ni Chester.. Napangiti naman ako sa sinabi niya, lumapit ako sa kanya para ayusin ang kanyang necktie..

"Oo naman, kinakabahan tuloy ako.." sabi ko habang magkaharap kami, nakatitig lang siya sakin habang inaayos ko ang tie at collar niya..

"Bakit ka naman kinakabahan?" tanong niya habang pinipilit hulihin ang tingin ko..

Hindi ko sinalubong ang tingin niya, nanatili akong nakatingin sa gawing dibdib niya..  

"Baka kase maraming magkagusto sayo doon sa party.. Ipagpalit mo na ako.." sabi ko na seryosong-seryoso ang dating.. Bigla naman siyang natawa sa sinabi ko..

"Ano ka ba, kahit naman magkagusto sila sakin ay wala silang magagawa.. Sayong-sayo lang ako.." Hinawakan niya ako sa mukha at hinalikan sa pisngi..

"Sigurado ka ha.. Pag ikaw nahuli ko, lagot ka sakin.." sambit ko pa..

"Hay naku, Mahal.. Wag kang mag-alala dahil ikaw lang talaga ang mahal ko.. Magtiwala ka lang.." Iyon lang ang kailangan kong marinig para matahimik ako.. Ang babaw ko no? Pero seryoso ako sa mga sinabi ko sa kanya.. Labis ko na siyang mahal at hindi ko na alam ang gagawin ko kung magkakalayo kami..

Nagpatuloy kami sa paggayak at lumabas ng boarding house na magkahawak ang mga kamay.. Deretso kaming nagpunta sa school gymnasium at lumapit saming mga kakilala..

Medyo daring ang mga suot ng mga babae dahil sinasamantala nila ang pagkakataon.. Wala kase ang aming mga teacher at kahit na anong isuot ay walang sasaway sayo.. Strict kase talaga lalo na sa mga nursing students.. Nakipagkumustahan kami sa mga friends namin at nagpasyang humanap ng table na bakante pa. Sandali lang at nakahanap kami ng isang mesa na pang-apatan sa gawing sulok ng gymnasium, medyo madilim dahil nga medyo malayo sa lights.. Agad kaming naupo at nagpalipas muna ng ilang sandali.. Nagku-kuwentuhan kami ni Chester nang biglang dumating si Billy.. Nasulyapan ko rin si Kim na nakatingin sa gawi namin sa di kalayuan, mukhang gustong makita ang magiging eksena sa paglapit samin ni Billy..
"Baby, nandiyan ka lang pala, kanina pa kita hinahanap ah.." Tumabi siya sa aking upuan.. Napatingin ako kay Chester para humingi ng tulong, hindi ko kase malaman ang gagawin.. Agad namang tumayo si Chester.
"Pare, ako ang boyfriend ni Khris at hindi ikaw kaya please lang wag mo na siyang tatawaging baby.."

Tumawa nang medyo malakas si Billy.. "Pare, ikaw ang tumigil diyan dahil wala ka namang karapatan kay Khris.." at bigla na namang umakbay saken ang putang-inang si Billy..
Nagpumiglas ako at pinilit tanggalin ang kanyang pagkaka-akbay ngunit mas malakas siya saken at wala akong nagawa.. Medyo marami na rin ang nakapansin sa nangyayari sa table namin.. Nagsisimula na ang isang malaking eskandalo.. Si Chester ang nagpumilit na alisin ni Billy ang braso nya sa balikat ko.. Nang aktong hahawakan na ni Chester si Billy, ay bigla na lamang itong sumuntok at tinamaan si Chester sa kaliwang pisngi.. Nagulat ang karamihan nang bigla na lang akong sumigaw, "Chester!"
Agad na sumugod si Chester upang gumanti, sinapak ang bwiset na si Billy sa panga.. Napaupo si Billy pagkatanggap ng suntok.. Tumayo si Billy at aktong magbabalik ng suntok kay Chester ngunit mas mabilis si Chester at nasuntok ulit si Billy sa punong-tenga.. Hindi ko na alam ang gagawin ko nang mga oras na yun.. Nasa isang tabi lamang ako at hindi makagalaw.. (Shet, ang ganda ko! Puta! Pinagkakaguluhan ng dalawang lalake!)

Nakita kong dumudugo ang labi ni Chester, hindi ko na alam ang mga nangyayari.. Nag-aalala ako para kay Chester, ayaw ko siyang masaktan nang dahil sakin.. Nagkagulo na at marami nang nagtatangkang umawat sa dalawang nagtatagisan ng lakas..
"Tarantado ka palang gago ka weh.. Bading lang nagpapaloko ka.." Narinig kong sigaw ni Billy.. Medyo nasaktan ako sa narinig at nakaramdam ng sobrang hiya. Nakatingin na sa amin ang karamihan ng mga tao..
"Ikaw ang tarantado, ako ang boyfriend ni Khris kaya wag ka nang makisali!" sagot naman ni

Chester.. Lumapit ako sa kinaroroonan nya at hinila siya sa braso dahil tangka na naman nitong susugudin si Billy. Naiiyak na ako dahil sa kaguluhang nagaganap.
"Pare, ginagago ka lang ng bakla na yan.. Nakipagsabwatan pa nga yan saming dalawa ni Kim para lang pagmukhain kang tanga!.. Ako ang talagang gusto ni Khris at para lang tigilan mo siya ay pinagseselos ka nya.. Sinasaktan para lang pakawalan mo na siya at saken na siya pupunta!.." Napapailing na lang ako habang dumadaloy na ang mga luha saking pisngi.. Halo-halo na ang nararamdaman ko at nabibigla pa ako sa mga pangyayari..
"Bakit hindi si Khris ang tanungin mo ha, Chester?" sigaw pa ni Billy habang inilalayo na siya ng mga lalaking umaawat sa kanya.. Nakangiti pa ito na para bang siguradong-sigurado sa sarili.. Lalo akong nakaramdam ng inis para kay Billy.. Tumingin si Chester sa mukha ko at nagtanong..
"Talaga bang nakipagsabwatan ka kay Kim at Billy?" May matinding galit na mababakas sa kanyang mga mata.. Hindi ko alam ang gagawin kong sagot.. "Chester..." sabi ko sa mahinang boses..
"Nakipagsabwatan ka ba sa kanila?!!!" galit na siya at sumisigaw na sa pagtatanong saken..
Yumuko ako nang bahagya at tumango nang marahan bilang pag-amin.. "Pero-.."

Nakita ko si Chester na napapailing.. Halatang-halata ang sakit na nakabakas sa kanyang anyo..
"Fine, ngayon alam ko na.." at mabilis siyang tumalikod. tumakbo at dali-daling lumabas ng gymnasium.. Naiwan akong basang-basa sa luha ang mukha.. Di makapaniwala sa naging bunga ng mga nagawa ko.. Hindi ko inakalang aabot sa ganito ang lahat. Nakatingin ang lahat ng mga schoolmates ko sa akin.. Hindi ko na makita ang kanilang mga mukha dahil sa panlalabo ng aking paningin.. Mabilis kong nilisan ang lugar na iyon.. Hindi ko alam ang nararapat kong gawin.. Di nagtagal at nagpasya akong pumunta sa boarding house ni Chester ngunit wala naman siya doon.

Dito na lang ba matatapos ang lahat? Ang saya saya ko pa bago ang gabi na ito, plano ko pang sabihin sa lahat ang tungkol samin ni Chester.. Ang saya-saya pa namin kanina.. Kaninang naghahanda kami para sa party.. Nauwi ang lahat sa hindi magandang pangyayari.. Hindi ko talaga inakala.. Sinubukan kong tawagan ang cellphone ni Chester pero hindi niya iyon sinasagot.. Hinintay ko siya doon sa boarding house hanggang sa mag-umaga ngunit hindi siya dumating.. Nagpasya na lamang akong umuwi sa San Ildefonso at natulog sa buong maghapon.. Hindi maalis sa isipan ko ang mga nangyari nung nagdaang gabi.. Hindi ako nakatulog nang maayos at hindi na ako nagulat nang pagtingin ko sa salamin ay isang miserableng mukha ang aking nakita. Namamaga ang mga mata at medyo hindi maganda ang pakiramdam, sa pakiramdam ko ay magkakasakit ako.. Wala akong ganang kumain o kumilos man lang.. Pakiramdam ko ba ay napakabigat ng katawan ko..
Lumipas ang maghapon, walang pasok kase katatapos lang ng foundation day.. Ang sumunod na mga araw ay Sabado at Linggo. Madalas akong napagalitan sa bahay nung mga araw na yun dahil sa lagi na lang akong tulala.. Hindi ko maintindihan ang mga sinasabi at iniuutos sakin.. Lutang talaga ang aking isip.. Sobrang naiinip na ako at gusto ko nang makausap si Chester. Nais kong magpaliwanag sa kanya. Susubukan kong sabihin sa kanya ang side ko.. Kung hindi man siya maniniwala ay ayos lang sa akin, at least, sinubukan kong isalba ang aking pag-ibig.. Ang pag-ibig namin.. 

Tinatawagan ko siya lagi pero out of coverage area lagi yung phone nya, or naka-off, talagang iniiwasan ang pagtawag ko..

Dumating ang Lunes at pumunta ako nang maaga sa boarding house ni Chester.. Wala pa rin siya.. Nakausap ko ang may-ari ng boarding house at nalaman kong hindi umuuwi doon si Chester simula pa nung Huwebes.. Humingi ako ng duplicate key at nakita kong nandoon pa ang kanyang mga gamit.. Pati na ang iba kong gamit ay nandoon pa rin.. Malungkot akong pumunta sa school..

Pumasok ako sa aking klase ngunit wala sa pag-aaral ang aking attention. Walang ka-gana-gana sa pag-aaral.. Nang magkaroon ako ng oras ay hinanap ko si Chester sa mga ka-klase nya at nalaman kong hindi pala siya pumasok.
Lumipas ang dalawang araw at hindi pa rin siya pumasok.. Nag-aalala na ako, baka kase kung ano na ang nangyari sa kanya..

Slipped Away - Avril Lavigne

I miss you, miss you so bad
I don't forget you, oh it's so sad.
I hope you can hear me, I remember it clearly...
The day you slipped away, was the day I found it won't be the same, Oh..
 
I didn't get around to kiss you goodbye on the hand.
I wish that I could see you again, I know that I can't
Oh, I hope you can hear me, 'cause I remember it clearly...
The day you slipped away, was the day I found it won't be the same, Oh..

I've had my wake up, won't you wake up, I keep asking why.
And I can't take it, it wasn't fake, it happened, you passed by
Now you're gone, now you're gone, there you go, there you go--
Somewhere, I can't bring you back!
Now you're gone, now you're gone, there you go, there you go--
Somewhere, you're not coming back
The day you slipped away, was the day I found it won't be the same, oh...
Nah-nah, nah nah nah, nah-nah.. I miss you

Maya't-maya pa rin ang pagtawag ko sa kanya pero laging naka-off ang phone nya..
Makaraan ang isang Linggo, hindi pa rin siya pumasok.. Nag-alala akong baka i-drop na siya ng mga teachers nya..

Pumunta na ako sa bahay nila. Nilakasan ko na ang loob ko.. Magpapakumbaba sa kanya. Hindi ko man magawang maibalik yung relasyon namin, pipilitin ko pa ring mapapasok siya sa mga klase nya.. Ayaw kong ako pa yung maging dahilan ng pagkakahinto nya sa pag-aaral.. Made-delay siya ng isang taon bago maka-graduate. Nagdadalawang isip pa ako sa pagpindot ng doorbell. Nakita naman ako ng isang babae na nakatayo sa harapan ng bahay nila at agad akong tinanong kung ano ang kailangan ko..

"Nandiyan po ba si Chester? Pwede ko po ba siyang makausap?"

Pinapasok ako ng tita nya sa salas at hinintay siyang bumaba mula sa kanyang kuwarto. Pumunta ulit ang tita nya sa labas ng bahay para iwanan kami ni Chester.
"Bakit nandito ka?." bungad na tanong sakin ni Chester.. Ngayon ko lang siya nakita sa ganung ayos. Mukhang pinabayaan ang sarili. Nangilid agad ang mga luha ko..
"Anong kelangan mo?.." tanong ulit nya..

Pinilit kong makapagsalita nang maayos. "Pumasok ka na sa mga klase mo, baka ma-drop ka sa mga subjects mo." sabi ko at medyo napayuko dahil sa tindi ng pagkakatitig nya saken.

"Tingin ko, wala ka nang pakialam ano man ang mangyari saken. Yan lang ba ipinunta mo dito?" tanong nya na halatang walang balak maging pino man lang sa pakikipag-usap saken.

"Gusto ko ring mag-sorry dahil dun sa nangyari.." naiyak na talaga ko. Nakita nya sigurong tumulo ang luha ko sa tiles ng floor nila.

"Tapos?.." walang katono-tono ang boses nya..

"Hindi mo ba ko mapapatawad?.. Kahit ano, gagawin ko.. Matanggal lang yang galit mo sakin.." humihikbi na ko habang nagsasalita..

Matagal bago siya sumagot.. "Sige, umalis ka na. Wag kang mag-alala papasok na ko bukas. Gaya ng dati, dun ka kakain at mag-i-stay sa boarding house ko."

Nag-angat ako ng tingin.. Hindi makapaniwala sa mga sinabi nya.. Na-impeksyon yata ang tenga ko.. Hindi na ba siya galit sakin? Back to normal na ba kami?..

"Sabi ko, pwede ka nang umalis." at agad siyang tumalikod at bumalik sa taas, sa kanyang kuwarto.. Hindi ko alam kung dapat ba akong masaktan sa paraan ng pakikitungo nya saken ngayon.

Hindi man lang nya ako inihatid sa labas ng bahay tulad ng dati nyang ginagawa noon.

Nag-thank you ako sa Tita nya at umalis na sa lugar na yon.

Kinabukasan, sinubukan ko siyang tawagan pero naka-off pa rin ang fone nya. Nagpunta ako sa boarding house at nadatnan ko siyang nakaupo sa harap ng TV. Ang lakas ng volume nun kaya naman medyo nakakairita sa pandinig. Napakagulo sa loob ng bahay. Nagkalat ang mga newspapers, ang mga aklat. Pati na yung isa kong aklat na iniwan doon ay nakabukas din at nakapatong sa center table. Binasa kaya nya yun? Nursing book yun eh.. Nagkalat din ang mga wrappers ng candy. May nakasampay na polo sa gilid ng sofa, may nalaglag na hanger malapit sa life size mirror. May maruming plato at baso na nakapatong sa study table. Parang napakaburara ng nakatira sa boarding house na to. Ngayon ko lang nakita ang lugar na ito nang ganun kadumi.

"Nandyan ka na pala." sabi nyang hindi man lang ako nililingon. Wala ang sweetness sa kanyang boses na aking nakasanayan..

"Anong nangyari dito? Bakit ang dumi-dumi?.." tanong ko habang nagsisimula nang magligpit ng mga nakakalat na gamit.

"Hindi na ko nakapag-linis kagabi, nakatulog kase ako kaagad. Linisin mo na lang at gagayak na ko sa pagpasok." Tumayo na siya at nagtuloy-tuloy sa kanyang kuwarto..

Nagsimula na nga akong maglinis sa bahay. Hindi ko na lang inintindi ang malamig pa rin niyang pakikitungo sakin.. Alam kong sa una lang ito, hindi naman kase ganun ganun lang ang nangyari samin.. Kelangan pa niya siguro ng time para makalimutan ang mga nangyari samin nitong huli.. Narinig ko ang tunog ng shower sa kanyang kuwarto.. Hindi man lang nya tinanong

kung may pasok ba ako bago nya ako pinaglinis.. Hindi na lang ako papasok sa umaga para maasikaso ko ang paglilinis sa bahay. Ayos lang naman saken. Para na rin to sa pagbawi ko sa nagawa kong kasalanan sa kanya.. Sobrang thankful pa nga ako at tinanggap pa nya ako ulit dito sa boarding house niya.. At least, magkasama pa rin kami.. I just wish na sana bumalik na sa dati yung relationship namin.. As in yung normal. Nami-miss ko na kase talaga siya.. Yung mga masasayang araw na magkasama kami..

Buong umaga akong nag-ayos ng mga gamit sa bahay. Dumating siya ng bandang 11:30 para matulog. May dala siyang mga papel na parang scratch. Ibinaba nya iyon sa center table. Aktong mahihiga na siya sa sofa nang tinanong ko siya.

"Kumain ka na ba?" tanong ko..

"Oo, kumain na ko kasama ng mga kaibigan ko." Parang gusto ko na namang makaramdam ng sama ng loob. Hindi man lang nya ko tinanong kung kumain na ba ako. Hindi rin siya nagpasabi na kakain siya sa labas.. Sana pala ay hindi ko na lang siya hinintay. Hindi ko na lang pinansin at pumunta na ako sa kuwarto para maligo at magbihis. Kakain na lang din ako sa 7-eleven. Kahit mag-isa. Papasok din kase ko sa mga afternoon classes ko. Paglabas ko ulit ng sala, nakaupo na siya sa sofa at binabasa yung mga papel na dala nya kanina.

"Khris, paki-type mo nga pala to." utos na naman nya.

"Ano ba to?.." tanong ko pagkakuha sa mga papel.

"Homework ko yan. Bukas ko na yan kailangan. Gamitin mo na lang yung computer diyan sa kuwarto." Nahiga na siya ulit at tuluyan nang natulog. Bumalik ako sa kuwarto para itabi yung mga papel. Mamaya na lang pagkatapos ng klase ko iyon aasikasuhin. Hindi pa rin naging maganda ang pakiramdam ko nung araw na yun..

Pagkatapos ng mga klase ko, nagpunta na ako sa boarding house at tinrabaho ang homework ni Chester. Ayos lang naman saken. Hindi naman kase masyadong marami.

Wala pa kong kaalam-alam na ito na pala ang simula ng lahat ng emotional burden ko.. Ang simula ng halos araw-araw na kalungkutan.

Buti na lang may mga dance practice kami every other day. Sa pagsasayaw kase, parang nawawala ang mga problema ko.

Oo nga pala, may isa pang bading kaming kasamahan sa dance troop na super close saken. Si Dex. Lagi ko rin siyang nakakasama sa mga lakad. Napakasaya lagi namin pag kami ang magkasama. Pareho kase kaming magulo.. Parehong umaapaw sa sense of humor.. Eheheh.. Parehong malikot at pareho ng mga trip.. Siya rin yung laging nagtuturo saken ng mga steps ng sayaw pag hindi ako nakaka-attend ng practice. Napakabait nya at open kami sa isa't-isa. Sa kanya ko sinasabi yung mga problema ko at lagi naman siyang nagbibigay ng advice. Ako rin yung sabihan nya ng kanyang mga personal na problema kaya naman masasabi kong siya ang best sa mga bestfriends ko..

One day.. Kasama ko si Dex habang naglalakad sa tapat ng San Agustin Church nang makita ko sila Chester at Kim na kumakain sa skate park na malapit doon. Nakita ako ni Kim at tinawag ako. Hindi ko sila pinansin at nagtuloy-tuloy ako sa paglalakad. Naintindihan naman ni Dex ang mga ikinilos ko. Hindi na lamng siya nagtanong o nagsalita pa..

Of all people, si Kim pa ang napili nyang isama. Hindi ko naikaila sa aking sarili ang sakit na naramdaman ko sa aking dibdib.

Hindi iyon ang huling beses na nakita ko silang magkasama. Minsan nakita ko silang magkatabi sa loob ng isang computer shop. At sabay na nagcha-chat. Agad akong umalis sa internet shop na yun. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman. Of all people, si Kim pa..

Kinabukasan, naalala ko na malapit na nga pala ang birthday ni Chester. Nagplano ako na ipag-luto siya ng mga paborito nyang food. Pero, alam nyo naman na hindi ako marunong magluto diba?.. Kaya naman hiningi ko ang tulong ng best friend kong si Dex.

"Oo naman, Khris.. Dont worry, ipagluluto natin siya."

"Thanks best.."

"Ano ka ba, wala yun. Ikaw pa, eh love kita.." Nakangiti na ako nang dahil sa sinabi nya..

"Ay, pasensya ka na, hindi ako pumapatol sa tibo. Tibo ka pala, hindi mo sinabi agad.. Heheh.." biro ko.

"Luka! Pati ba naman ikaw na kakulay ko eh papatusin ko pa?! Landi mo ba.."

" Eheheh.. Next week pa naman yung birthday ni Chester." sabi ko sa kanya.

"Sige na at ako na ang bahala."

Magaling talagang magluto si Dex. Inggit nga ako sa kanya weh. Panganay kaseng anak kaya marunong sa mga gawaing bahay.. Sana nga ay maturuan nya akong magluto kahit na yung mga simpleng putahe lang.. Gusto ko talagang matuto..

Syempre para kay Chester kaya gustong-gusto kong maging marunong sa mga gawaing kusina.. Gusto kong maibigay sa kanya ang mga kinakailangan niya.. Gusto ko siyang maging masaya..

Two days after.. Nasa gym kami nila Billy, at Dex. Nagpa-practice kami ng sayaw na itinuturo ni Ma'am Gwen. Medyo gutom na ako noon kase kanina pa kami nagsasayaw. Maya-maya lang ay hinayaan na kami ni Ma'am Gwen na mag-lunch..

Madalang na nga pala kaming maglunch nang sabay ni Chester. Medyo malamig siya saken. Sobrang nahihirapan ako nung time na yun sa situation namin.. Parang wala lang naman sa kanya yung nangyayari samin and that adds up to the sadness that I'm feeling right now..

Papababa na kami ng hagdan nang makasalubong namin si Chester at Kim. Tuloy-tuloy lang sila. Nagbaba ako ng tingin. Hindi ko alam kung bakit.

Nang malapit na kami sa isa't-isa, nag-angat ako ng paningin at nakita kong nakatitig sakin si Chester. Nagmamadali akong bumaba habang hinihila si Dex. Nagpaka-martyr na naman ako. Hindi ko man lang sila sinita. Sobrang sakit ng nararamdaman ko tuwing nakikita ko silang magkasama pero wala akong ginagawa para i-confront sila.. Hindi ko na lang ipinahalata kay Dex na sobrang apektado ako.

Pagkatapos naming kumain ay bumalik na kami sa gym para ipag-patuloy ang practice. Nakasalubong ulit namin si Chester at Kim na mukhang masayang-masaya. Patay-malisya na lang ako. Hindi ko na tinangka pang tingnan silang dalawa.

The next day, nagulat ako nang sa practice namin ay kasama na namin sila Chester at Kim. Nag-apply pala silang dalawa para maging dance troop members. Kaya siguro sila masaya kahapon ay dahil natanggap sila sa troop. Magaling din naman pala silang magsayaw. Hindi nga ako makapag-concentrate sa pagsasayaw pag nakikita ko silang dalawa. Napaka-close

yata talaga nila ngayon. Ayaw ko namang mag-isip ng masama.. It breaks my heart to see the person I love happy with someone else..

After a few days, birthday na nga ni Chester. Pumasok na siya sa school. Tinawagan ko na si Dex para masimulan na namin ang pamimili at pagluluto.

Wala nga pala akong pasok noon. Si Dex naman ay hindi na pumasok sa dalawang subjects nya sa araw na yun. Ang lakas ko talaga sa best ko.. Before mag 5pm, tapos na kaming magluto at nakahanda na ang mga pagkain. Hindi ko muna pinaalis si Dex at sinabihang makisalo na rin sa inihanda namin. Mga 6pm dumating si Chester. Sa salas muna nag-stay si Dex.

Naamoy ko si Chester pagkalapit nya saken. Amoy alak. Agad ko syang binati..

"Happy Birthday!.." Ibinigay ko ang nakabalot na regalong binili ko kahapon. Silver bracelet iyon. Tinanggap naman nya iyon at ipinatong sa mesa. Parang walang interest na tingnan kung ano ba ang laman niyon.. Nasaktan na naman ako sa simpleng ginawa niya na yun..Napansin niya ang mga nakahandang pagkain.

"Ano to?.." tanong nya..

"Uh, niluto namin yan ni Dex. Birthday mo kase.. Tara, kain na tayo, sandali tatawagin ko lang si Dex para sumalo na satin.." papunta na ako sa kinaroroonan ni Dex nang bigla siyang magsalita.

"Kumain na ko. Kayo na lang ang kumain." Aktong tatalikod siya nang ako naman ang nagsalita.

"Hindi mo man lang sinabi na kakain ka pala sa labas." may halong pagtatampo ang tono ng boses ko.

"Hindi ko sinabi sayong hintayin mo pa kong kumain. Dapat masanay ka nang kumain nang hindi ako kasabay.." Napayuko na lang ako para maitago ang mga luhang unti-unti nang namumuo sa aking mga mata.

"Kung hindi kayo kakain, ay itago nyo na yang mga pagkain na yan at baka langawin lang diyan sa mesa." Tuloy-tuloy na siyang tumalikod para pumunta sa kanyang kuwarto. Naiyak na ko nang tuluyan pagkawala nya sa paningin ko. Agad naman akong dinamayan ni Dex..

Walang pagbabago ang mga pangyayari sa pagitan naming dalawa ni Chester sa paglipas ng mga araw.. Napaka-inconsiderate nya sa nararamdaman ko. Hindi ko akalaing sa piling nya, kung saan nakaranas ako ng sobrang ligaya, mararanasan ko rin ang sobrang pasakit ng kalooban. Why cant we be ourselves like we were yesterday?..

Sumunod na araw, nauna akong nakarating kay Chester sa boarding house. Galing kami pareho sa practice. Agad siyang nahiga sa sofa. Mukhang pagod na pagod.

"Gusto mo ng massage?" tanong ko, para lang maiparamdam ko pa rin ang pagmamahal ko sa kanya. Okay na saken yung ginawa nya saken kahapon. Siguro hindi lang talaga maganda ang mood nya.

"Yes, please." Pinadapa ko siya sa sofa at minasahe.

Underneath Your Clothes by Shakira

You're a song written by the hands of god
Don't get me wrong cause this might sound to you a bit odd
But you own the place where all my thoughts go hiding
And right under your clothes is where I find them
Underneath your clothes there's an endless story
There's the man I chose, there's my territory
And all the things I deserve for being such a good girl honey

Because of you I forgot the smart ways to lie
Because of you I'm running out of reasons to cry
When the friends are gone, when the party's over
We will still belong to each other
Underneath your clothes there's an endless story
There's the man I chose, there's my territory
And all the things I deserve for being such a good girl honey

Mahal na mahal ko talaga ang lalakeng ito. Kahit yata saktan nya ako nang ilang beses makakaya ko. Wag lang siyang mawawala saken.

The next day, nagpunta ulit ako sa boarding house para daanan si Chester bago ako umuwi sa San Ildefonso. Nakita ko si Chester na nakaupo sa gilid ng kanyang kama. Iniabot niya saken ang isang manipis na aklat. "Paki-summarize naman to.." hindi man lang siya nakatingin habang iniaabot nya sakin ang aklat.

"Ano ba to?" tanong ko.

"Project yan ni Ed." parang wala lang sa kanya habang sinasabi nya yun.. Nakakainis talaga.

Hindi ko alam kung anong  dapat kong sabihin. Pati project ng kung sino mang hudas na Ed na yun, saken pa ipinagagawa. Sumosobra na talaga yung mga ginagawa niya saken. Hindi ako kumilos sa kinatatayuan ko. Sobrang naiinis na ako sa ginagawa nya saken. Para namang hindi niya pansin ang nararamdaman ko. Bwiset talaga.

Matagal bago nya ako tiningnan sa mga mata..

"Nakakalimutan mo na bang sinabi mo?.. Gagawin mo ang lahat mapatawad lang kita." Natulala ako sa huli niyang sinabi. Parang tinamaan ako ng kidlat. Hindi ko alam ang naramdaman ko nung oras na yun. Parang nawalan ako ng pandama.

Tumalikod ako sa kanya upang itago ang mga luhang parang nag-uunahan sa pagbagsak saking mga pisngi. Binuksan ko ang computer nya at nagsimulang gawin ang book report na iniutos nya saken. Nanlalabo ang mga mata ko sa luha. Hindi ko halos mabasa ang mga letra sa aklat na iyon.

Use me as you will..
Pull my strings just for a thrill..
And I know I'll be ok..
Though my skies are turning gray..

Unti-unti namang lumilinaw sa aking isipan kung bakit ganito na lang ang pakikitungo saken ni Chester ngayon. Gusto lang nyang gantihan ako sa kasalanang inaakala nyang ginawa ko sa kanya. Gusto nya rin siguro akong pag-mukhaing tanga. Akala nya kase ginago ko lang talaga siya. Sobrang sakit tanggapin na nagagawa nya akong saktan nang dahil lang sa mga pangyayaring hindi ko inasahang magaganap.

Ayos lang naman saken. Mahal ko siya, at kung sa ganitong paraan siya liligaya, hahayaan ko lang siya. Ipapadama ko pa rin na mahal ko siya. Sana lang ay malaman nya na nagsisi na ako sa mga nagawa ko sa kanya. Sa bawat pagpatak ng luha ko, hihilingin ko na maging masaya siya, iyon ang mahalaga sa akin. Hindi ko rin talaga kayang mawala siya saken. Okay lang kahit na ganito ang trato nya sakin. At least, kasama ko pa rin siya. Kahit na pinagtatawanan ako ni Kim ngayon, wala akong pakialam. Kahit na pahirapan ako ni Chester nang todo-todo, tatanggapin ko. Mahal ko siya. Mahal na mahal ko siya.

I'd do Anything by Simple Plan

Another day, is going by, I'm thinkin' about you all the time
But you're out there and I'm here waiting
And I, wrote this letter, in my head
Cuz' so many things were left unsaid
But now you're gone, and I can't think straight
This could be, the one last chance, to make you understand, yeah
I'd do anything just to hold you in my arms
To try to make you laugh
Somehow I can't put you in the past
I'd do anything just to fall asleep with you
Will you remember me? Cuz' I know I won't forget you

Together we, broke all the rules, dreamin' of droppin' out of school
And leave this place to never come back
So now, maybe after, all these years, and if you miss me have no fear
I'll be here, and I'll be waitin'
This could be, the one last chance, to make you understand
And I just can't let you leave me once again, yeah
 I'd do anything just to hold you in my arms
To try to make you laugh
Somehow I can't put you in the past
I'd do anything just to fall asleep with you
Will you remember me? Cuz' I know I won't forget you

I close my eyes and all I see is you
I close my eyes I try to sleep, I can't forget you.. Nanana, nanana
And I'd do anything for you.. Nanana,nanananaaaa
I'd do anything just to hold you in my arms
To try to make you laughSomehow I can't put you in the past
I'd do anything just to fall asleep with you, with you, yeah
I'd do anything to fall asleep with you
I'd do anything, there's nothing I won't do
I'd do anything to fall asleep with you
I'd do anything, cuz' I know, I won't forget you

Another day..

Maaga akong nagpunta sa boarding house ni Chester para asikasuhin siya bago pumasok. Pwede na talaga akong barilin sa Luneta sa ginagawa ko na tong pagpapaka-martyr. Naabutan ko siyang natutulog pa kaya naman ginising ko siya. Agad siyang pumasok sa banyo para maligo. Nagmamadali siya at baka mahuli na siya sa klase.

Agad ko siyang ipinaglabas ng uniform mula sa closet nya. Inilapag ko iyon sa kama. Napansin ko doon ang cellphone ni Chester.

2 messages received.

Hindi ko ugaling pakialaman ang cellphone nya pero parang kinakati ang mga daliri ko at nais kong malaman man lang kung sino ang sender ng mga unread messages nya.

Binuksan ko iyon at nakitang si Kim pala ang nagtext sa kanya. Sumakit ang dibdib ko sa sandaling nakita ko ang pangalan ni Kim. Magkatext sila.

Hindi ko rin alam na nagpalit na pala siya ng number. Suncell kami pareho dati pero Globe na si Chester ngayon. Wala man lang siyang sinasabi sakin. Hindi ko pa rin binuksan ang mga kararating lang na messages nya. Pero nakita kong maraming messages si Kim sa inbox ni Chester. Hindi ko na napigilan ang sarili kong buksan ang iba doon.

Tumayo siya at hinarap ako. Napayuko ako para lang maiwasan ang matalim niyang tingin.

"Wala naman sigurong masama kung aalamin ko kung sino ang nakakatext mo. B-boyfriend kita." nautal pa ko sa pagsasalita. Hindi ko kase alam kung boyfriend ko pa nga siya.

"Ayaw ko nang mauulit ito." sabi nya sabay talikod. Nagpatuloy na siya sa pagbibihis at kinuha ang school bag bago lumabas ng kuwarto. Pag-iyak na lamang ang nagawa ko.

A heart break isn't always as loud as a bomb exploding.. Sometimes it could be as quiet as a feather falling.. And the most painful thing about that is no one hears it but you..

Another day.. Nagpunta ako sa gym para mag-practice. Naabutan ko na dun si Billy. Nandun na rin sila Kim at Chester. Wala ang mga babaeng dancers at nagkasundo daw na magpunta sa SM. Kaya mga lalaki at bading lang ang magpa-practice. Actually alam na namin ang sayaw na ito. Polishing na lang talaga ang kailangan. Wala ang mga babae kaya inutusan kami ni Maam Gwen na magpartner-partner. Syempre, ang mga bading ang gaganap na babae. Magkapareha si Kim at Chester. Si Dex naman ay sa isa pang lalakeng dancer. Siyempre kaya ibang lalake ang dpat na partner ni Dex. Alangan namang ako diba?! Tiyak na magpupumilit si Dex na siya yung babae at ako yung sasayaw dun sa part na pang-lalake. Baka masabunutan ko lang si Dex pag kaming dalawa ang naging magpartner. Si Billy ang naging partner ko.

Masaya rin namang kasayaw si Billy. Magaling siya at enjoy kasabayan. Best couple nga kami sabi ni Maam Gwen. Eheheh. Tuwang-tuwa talaga si Maam Gwen sa chemistry namin sa pagsasayaw. Mukha namang masama ang timpla ni Chester habang nagpa-practice. Iniiwasan ko na lang na mapadako ang paningin ko sa kanilang dalawa ni Kim.

Sumunod na araw.. Same place, sa boarding house ni Chester. Kasama ko si Dex habang nagre-review kami para sa exam namin bukas. Dumating si Chester. Kasama niya ang mga kaibigan nya, at ang ikinagulat ko nang todo ay nang makita ko rin si Kim. May dala silang mga alak at pulutan. Agad na pumunta ang lahat ng kasama ni Chester sa likod bahay para doon magset-up ng puwesto nila para sa inuman. Tumuloy naman si Chester sa kusina. Tinawag niya ako at pinaghanda ng mga gagamitin nila sa pag-iinuman. Ibinigay nya sakin ang isang bote ng alak para ilagay iyon sa pitsel. Dinala ko iyon sa likod bahay. Gusto akong tulungan ni Dex pero sabi ko, kaya ko na to. Bumalik siya sa loob ng bahay.

Pinatawag ako ni Chester sa malapit na kainan para magpa-deliver ng pagkain. Napaka-ingay nila habang nag-iinuman. Inilabas ni Chester ang CD player para may music sila. Nandoon lang ako sa kusina para kung kakailanganin nila ng kung ano, ako na ang magbibigay sa kanila.

"Napakamaasikaso naman ni Khris. Ang swerte mo talaga sa kanya Chester." narinig kong sabi ni Kim. Alam kong gusto lang nya akong inisin. Hindi ko na lang siya pinagtuunan ng pansin.

"Alam na ba nya ha Chester?" tanong naman ng isa pa nilang kasama. Si Ed. Kilala ko na siya ngayon. Medyo napapadalas kase ang punta ni Ed sa boarding house nitong mga nakalipas na araw.

"Anong sinasabi mo dyan? Uminom ka na nga lang diyan" sagot naman ni Chester.

Agad akong pumasok sa loob ng bahay dahil dumating na ang ipina-deliver ko.

Agad ko iyong inihanda para mailabas sa mga nag-iinuman. Naglabas din ako ng mga baso para magamit nila. Agad ko iyong inilagay sa tray para madala na sa mga nagkakasiyahan sa likod bahay. Papalabas na ako nang marinig ko na lalong napalakas ang sigawan ng mga nag-

iinuman. Nagtuloy-tuloy ako sa paglalakad. Gusto ko nang puntahan si Dex. Nakakahiya kase sa kanya, iniwanan ko siyang mag-isa sa loob ng bahay. Malapit na ako sa mga nag-iinuman nang makita ko ang pinakamasakit na tagpo ng buhay ko. Nakatayo sila Chester at Kim habang naghahalikan. Sinasabayan nila ng sayaw ang tugtog na nanggagaling sa CD player. Parang wala lang sa kanila ang ginagawa nila. Nagkakantiyawan ang mga lalaking kainuman nila.

Hindi kinaya ng isip ko ang nakikita ko. Nanginig ang aking mga kamay mula sa pagkakahawak ko sa tray. Agad iyong nalaglag sa semento at lumikha ng malakas na ingay ang pagkabasag ng mga baso.

Nakita ko na napapikit nang mariin si Chester pagkarinig ng mga nabasag.

"Ano ba yan?! Ang laki-laki mo na, nakakabasag ka pa ng mga gamit!" sigaw saken ni Chester habang umuupo ako para ligpitin ang mga naibagsak ko. Tumahimik silang lahat habang nakaupo ako doon. Nakabibinging katahimikan.

Tumutulo na ang luha ko sa halo-halong emosyon. Napakabigat ng pakiramdam ko. Nanghihina ang buo kong katawan at pakiramdam ko ay nakatigil ang oras.

Binasag ng boses ni Kim ang katahimikan..

"A real loser. That's what you are, Khris." sinundan pa nya iyon ng malakas na pagtawa.

Hindi ko na lang siya pinansin. Wala yung sinabi nya na yun sakin kumpara sa nakita kong paghahalikan nila ni Chester.

May humawak sa braso ko at pinilit akong patayuin. Hindi ko na nagawa pang kilalanin kung sino iyon. Parang wala na ako sa sarili. Dinala nya ako sa salas ng boarding house. Pinaupo ako sa sofa at binigyan ng isang basong tubig. Pinunasan din niya ang mga luhang wala na yatang sawa sa pag-agos. Medyo nahimasmasan na ako pagkainom ng tubig. Si Dex pala ang nagdala sakin sa salas.

"Bakit hinahayaan mong gawin ni Chester sayo ang lahat ng iyan? Maawa ka naman sa sarili mo!.." Napahagulgol na ako dahil sa sakit na nararamdaman. Yumakap na ako kay Dex. Kailangan ko na ng makakapitan. Parang hindi ko na kaya ang mga nangyayari sa pagitan namin ni Chester.. Sobrang mahal ko siya pero sobrang sakit din ang nararamdaman ko ngayon..

"Well, ano ka ngayon ha, Khris?" narinig kong sabi ni Kim habang papalapit samin ni Dex.

"Nakakalungkot ang nangyayari sayo, friend. Dapat kasi, hindi mo na ako kinalaban noon."

"Ano pa bang kailangan mo?" tanong ko, nagtitimpi para hindi mapatulan ang isang walang kuwentang tao na katulad niya.

"Ikaw ang may kailangan, kailangan mo nang maghanda para umalis sa lugar na ito."

Napatingin ako sa mga mata ni Kim.

"Sa napapansin mo, hindi ka na siguro nararapat pang magtagal dito. Hindi ka na kailangan ni Chester. Ako na ang papalit sayo dito." nakataas ang noo nya habang sinasabi ang mga salitang iyon.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko, takot sa maaari nyang isagot sakin.

"Mag-empake ka na. Sinabihan na ako ni Chester na dito na ako mag-i-stay." Parang binagsakan ako ng langit at lupa sa aking narinig. Matagal bago na-absorb ng pang-intindi ko ang mga sinabi ni Kim. Ngayon alam ko na. Naalala ko yung text message ni Kim kay Chester.

Ahaha, Khris will be mad for sure! Kawawa naman siya.

Hindi ko pa matanggap ang katapusan ng lahat ng ito. Kahit na nasasaktan ako. Kahit na nahihirapan ako. Hindi ko ma-imagine ang sarili kong wala sa bahay na to. Na si Kim na ang mamamalagi dito. Na si Kim na ang laging kasama ni Chester..

Naalala ko ang isang quotation na nabasa ko sa isang novel book. "Love isn't supposed to hurt…" That means, hindi talaga ako mahal ni Chester. Kung mahal niya ako, hindi nya magagawang saktan ako nang ganito.. I gave him everything and never asked for anything. Why did I deserve to be treated this way by Chester?..

My Happy Ending by Avril Lavigne

Let's talk this over, it's not like we're dead
Was it something I did? Was it something you said?
Don't leave me hanging in a city so dead
Held up so high on such a breakable thread
You were all the things I thought I knew.. And I thought we could be
You were everything, everything that I wanted
We were meant to be, supposed to be, but we lost it
And all of the memories, so close to me, just fade away
All this time you were pretending
So much for my happy ending.. Oh oh, oh oh, oh oh...

You've got your dumb friends, I know what they say
They tell you I'm difficult, but so are they
But they don't know me, do they even know you?
All the things you hide from me, all the shit that you do
You were all the things I thought I knew.. And I thought we could be..
You were everything, everything that I wanted
We were meant to be, supposed to be, but we lost it
And all of the memories, so close to me, just fade away
All this time you were pretending
So much for my happy ending

It's nice to know that you were there, thanks for acting like you cared
And making me feel like I was the only one
It's nice to know we had it all, thanks for watching as I fall
And letting me know we were done

He was everything, everything that I wanted
We were meant to be, supposed to be, but we lost it
All of the memories, so close to me, just fade away
All this time you were pretending
So much for my happy ending.. Oh oh, oh oh, oh oh...
So much for my happy ending.. Oh oh, oh oh, oh oh...

Unang message: Nsa haus k n b? Nanjan b z khris?

Second message: Talaga? Anong sabi nya? Umiyak b?

Third message: Ahaha, Khris will be mad for sure! Kawawa naman siya.

Ibinaba ko na ang cellphone ni Chester sa kama. Mabigat na naman ang kalooban ko. Nakakainis, hindi pa ako nasanay masaktan. Sana lang dumating yung araw na hindi na ako nakakaramdam ng sakit.

Lumabas na si Chester sa banyo at nagbihis. Naupo siya sa kama habang nagsusuot ng sapatos. Kinuha nya ang cellphone niya. Tumayo naman ako para iligpit yung mga pinagbihisan nya. Matagal siyang hindi kumikilos sa pagkakaupo at nakatitig lang sa kanyang cellphone.

"Baka ma-late ka na nyan. Bilisan mo nang gumayak.": sabi ko.

"Ginalaw mo ba tong cellphone ko?" nakatingin siya saken habang nagtatanong.

Hindi ko malaman ang isasagot.

"Ah eh, tiningnan ko lang kung sino yung nagtext sayo." sabi ko habang nagkunwaring walang namumuong tensiyon sa pagitan naming dalawa. Tumalikod ako para dalhin ang mga pinagbihisan nya sa lalagyan ng maruruming damit.

"Sino may sabi sayong pwede mong galawin ang cellphone ko at basahin ang mga messages ko?" nagtaas na siya ng boses.

You know what hurts so much?

It's when someone you truly love made you feel special yesterday, but made you feel that you are the most stupid person today..

He promised to take care of me, but he hurt me.

He promised to bring me joy, but he brought me tears.

He promised me his love, but he gave me pain.

Me? I promised him nothing, but i gave him everything..

The next day, pumunta ako sa boarding house. Alam kong wala doon si Chester dahil may klase siya nang time na yun.

Inayos ko na ang mga gamit ko at nagsimulang ilagay iyon sa malaking bag na dala ko. Nagpasya na akong umalis. Buong magdamag ko itong inisip. Mahirap ang desisyong ito pero hindi ko na talaga kaya ang mga sama ng loob.

Pagka-empake ko, itinago ko muna ang bag sa ilalim ng kama para hindi makita ni Chester. Ayaw kong malaman nya na aalis na ako ngayon.

Bumalik ako sa school para magpractice ng sayaw. Nakausap ko si Dex. Sinabi ko sa kanya ang balak ko. Sinuportahan naman niya ang decision ko. Dapat daw ay noon ko pa ginawa. Hindi naman ako nagsisisi sa mga nangyari sakin nitong mga nakaraang araw.

Ang mahalaga sakin, ginawa ko yung part ko sa relationship namin ni Chester.. Kahit na sobrang nasaktan ako..

Gabi nga pala ang hospital duty ko ngayon. 3 nights akong hindi uuwi sa San Ildefonso. Pero since aalis na nga ako sa boarding house, sinabi ko kay Dex na sa bahay na lang nila ako makikitulog. Payag naman siya.

"Sige, pagkaalis mo sa boarding house, text mo lang ako. Sabay na tayong uuwi samin." sabi ni Dex. Ang laki na talaga nang utang na loob ko sa kanya.

Pagdating ko sa boarding house nung hapon na yun, nagulat ako nang makita kong nandun na si Chester. Kelangan ko pa tuloy humanap ng tiyempo para mailabas ang inempake kong mga gamit. Super bigat pa naman nun. May mga aklat kase at mga damit.

Nakita ko si Chester na namimili ng damit. Hindi ko napigilang malungkot dahil ito na ang huling araw na magkasama kami. Nakatitig lang ako sa kanya habang nakatalikod siya saken.. Gusto kong tandaan ang kanyang itsura sa malapitan dahil alam kong pagkatapos ng gabing ito, hindi na magiging tulad ng dati ang lahat.. Hindi man lang kami nagka-ayos. Mahirap para saken ang iwan siya nang puno ng sama ng loob ang dibdib..

Mami-miss ko ang bahay na to. Dito ako naging masaya. Dito rin ako naging sobrang lungkot. Ang dami-dami kong iniisip kaya medyo nagulat ako nang nagsalita si Chester.

"Magbihis ka, sasama ka sakin sa night program ng college namin. Kelangan kase kasama namin ang partner namin." sabi nya habang nakatalikod pa rin sakin.

"Bakit ako ang isasama mo?" tanong ko. Naguguluhan na naman ako.

"Eh sino pa ba ang pwede kong isama?"

Medyo napahiya pa ako sa sagot niya sakin.

"Si Kim." sabi ko naman.

"May pasok siya ngayong gabi."

"May pasok din ako." sagot ko habang kunwari ay may tinitingnan ako sa cellphone ko.

"Wag ka nang pumasok." utos nya. Kelangan ko na naman yatang sundin.

Pumayag na rin ako. Hindi na lang ako papasok sa duty ko.

Iniisip kong pagbigyan ang sarili kong makasama siya nang isa pang gabi bago ako umalis nang tuluyan.

Naligo siya habang namimili ako ng damit na isusuot. Nagmamadali akong namili ng damit na nasa bag kong nasa ilalim ng kama.

Paglabas nya, tumapat agad siya sa salamin at nag-ayos ng buhok. Ako naman ang naligo. Habang naliligo, iniisip kong sana ay maging maganda ang aking gabi. Ito na kasi ang huli.

Paglabas ko ng banyo, nakita ko siyang nakabihis na, nakaupo sa kama at nakatulala.

Naupo ako sa tapat ng salamin at nag-ayos ng sarili. Napansin kong nakatingin siya sakin. Parang may gustong sabihin. Tumayo ako at humarap sa kanya.

"Ano nang nangyari sayo? May problema ba?" tanong ko, nakatingin pa rin kase siya saken.

"Ah, wala.." at nagsimula na siyang magsuot ng sapatos. Bumalik ako sa harap ng salamin at tinapos ang paggayak.

Kumain muna kami sa Jollibee. Wala pa rin siyang imik. Tuwing titingin siya, sinusuklian ko siya ng tipid na ngiti. Masaya ako ngayon kase hindi kami nag-aaway. Hindi nga kami masyadong nag-uusap pero okay na rin. Okay na talagang umalis ako bukas.

Sumakay kami ng tricycle papuntang school. Sa gym gaganapin ang college night. Bago kami bumaba ng sasakyan, bigla nya akong tinanong..

"Aalis ka ba?" tanong nya sakin. Hindi man lang siya nakatingin sakin. Pero mukha siyang malungkot. Ngayon ko lang siya nakitang ganun.

"Huh?"

"Uh, wala.. Manong diyan na lang po sa gate." at bumaba na siya ng tricycle at nagbayad sa driver.

Kinabahan naman ako habang bumababa. Naisip kong baka nakita nya yung bag ko sa ilalim ng kama..

Pero bakit mukha siyang malungkot?..

Nah, I doubt it.. Siguro matutuwa pa nga siya pag nalaman nyang balak ko nang umalis sa boarding house niya. Pwedeng-pwede na nyang ibahay si Kim..

Nahihiya lang siguro siyang diretsuhin ako. Idinadaan na lang sa pagtatanong..

Pumasok kami agad sa gymnasium. Sinalubong kami ng tugtugan at mga nagkakasayahang mga estudyante. Hindi ko naman kakilala ang karamihan sa mga estudyanteng naroroon dahil nursing student nga ako. Hiwalay kase lagi ang aming mga programs.

Medyo susyal ang kasiyahan dahil may mga waiters pang nag-aabot ng mga kopita ng alak sa mga gustong uminom.. Walang ganyan sa nursing events, strict kase ang dean at mga clinical instructors namin.

Sandali kaming nagkahiwalay ni Chester dahil bigla na lang kaming nilapitan ng isang grupo ng mga lalaki at babae.. May biglang umakbay saken. Si Billy.
Nasulyapan ko naman na nagdilim ang anyo ni Chester habang nagpupumilit naman kumapit sa braso nya si Kim! Siyempre, mawawala ba naman ang demonyitang bakla na yun.

Magkakabit ang paningin namin ni Chester habang papalayo siya. Kumuha ako ng alak sa tray ng nagdaang waiter. Kumalas ako sa pagkaka-akbay ni Billy saken. Umikot-ikot ako para maghanap ng mauupuan.

Nagtungo ako sa isang mesa at naupo. Walang masyadong nakakakita saken at medyo malayo kase sa dance floor.
Nakita ko si Billy na papalapit sa mesa ko. Naupo siya sa aking harapan. Ang kulit talaga ng isang ito, pero hindi naman ako naiinis. Ayos lang naman yung pagdikit-dikit nya saken.
"Kumusta?" tanong nya saken pagkaupo.
"Ayos lang.. Sinong kasama mo?"
"Kasama ko kanina si Ed, kaya lang biglang nawala.. Mukhang nag-iisa ka yata?.. Nasaan si Chester?"
"Pumunta dun sa gitna, kasama ni Kim." wala akong kaemo-emosyon habang nagsasalita.. Ayaw kong magmukhang kawawa at inapi sa harap ni Billy. Naubos ko ang alak sa kopita ko at humingi pa sa papalapit na waiter.
"Mukhang maglalasing ka wah.. Sige, sasamahan kita.."
Nagulat ako dahil hindi ko na maramdamang galit ako kay Billy. Kahit na kasali siya sa naging dahilan kung bakit kumplikado na ang relasyon namin ni Chester. Siguro dahil na rin sa lagi ko siyang kasama sa pagsasayaw.
"Khris, sorry nga pala sa mga nagawa ko sayo.. Hindi ko sinasadya.. Hindi ko inakalang hahantong sa ganito ang lahat.."

Nag-angat ako ng tingin para tingnan siya sa mga mata. Nakita ko ang sincerity nya sa mga sinasabi nya..
"Wala na yun.. Nangyari na eh.. Pero nahihirapan na talaga akong maibalik yung dating kami ni Chester.."
"Salamat at pinatawad mo ko.. Oo nga pala, matagal na talaga kitang gusto, hindi ko lang masabi sayo kase baka galit ka pa saken.."
Nagulat ako sa sinabi nya.. Wala akong makitang uneasiness sa mukha nya habang sinasabi nya yun.. Naisip kong napakasimple lang siguro ng mga pangyayari sa buhay ko kung siya yung boyfriend ko.. Hindi siguro ganito kakumplikado.. Hindi ako nagsalita.. Wala kase akong maisip na sabihin.
"Bakit natahimik ka na yata dyan.. Baka hindi ka naniniwala saken?.." narinig ko pang tanong nya..
Nagpatuloy lang ako sa pagtitig sa kanya. Sa totoo lang wala akong maramdamang kahit na konting saya nang malaman kong gusto pala ako ni Billy.

"Ang totoo nyan, gusto na talaga kita noon pa.. Ang galing mo kasing sumayaw, mabait at masarap ka pang kasama. Ang cute ng personality mo.. Simple pero may dating."

Medyo nakaramdam naman ako ng hiya sa mga sinabi nya. Hindi ko alam kung nambobola lang ba ang isang to o ano..
Nagkuwentuhan lang kami ni Billy habang nag-iinuman. Medyo naiinip na ako at parang gusto ko nang umuwi.

Hindi man lang ako binalikan ni Chester. May dalawang oras na kami ni Billy sa mesa at medyo nahihilo na ako dahil sa iniinom namin.
Pero kaya ko pa namang dalhin ang sarili ko.
"Tama na kaya yan, baka hindi mo na kaya.." sabi ni Billy habang nakatitig saken.

Hindi ko siya pinansin. Itinuloy ko lang ang pag-inom. Sa sobrang lungkot ko ay gustumg-gusto kong magpakalasing..
"Bakit ka pumapayag na ginaganyan ka ni Chester?.." tanong pa niya..

Napayuko ako at tuloy-tuloy na namang dumaloy ang mga luha ko.
Masyado na akong nasasaktan.. Hanggang sa huling sandali ay sinasaktan pa rin ako ni Chester. Nandoon siya at kasama si Kim. Napadukdok ako sa mesa at humagulgol.. Tumabi saken si Billy at hinagod ang likod ko..
"Basta kung hindi mo na kayang pakisamahan siya, nandito lang ako.." narinig kong sabi ni Billy.
Nanghihinayang talaga ako sa lalakeng ito. Napakabait nya pero hanggang kaibigan lang talaga ang tingin ko sa kanya. Masaya na akong may isang tulad nya na masasabi kong kaibigan ko.
Napakabait talaga ni Billy at hindi ko lubos maisip na mas pinili ko pa si Chester kesa sa kanya.
"Sayaw tayo sa gitna.." aya nya saken..

Ngayon ay tumutugtog ang isang malamyos na awitin.. Pang-lovers ang kanta at nagsimula nang umalis sa dance floor ang ilang mga estudyante na wala namang kapareha sa pagsayaw. Nakita kong nagsasayaw sila Kim at Chester. Nakakapit Si Kim sa batok ng hinayupak.
Sobrang naiinis na talaga ako kaya naman sumama na ako kay Billy sa gitna para sumayaw. Ang lintek na Billy naman ay sa tabi pa nila Chester at Kim pumwesto!..

Pinilit kong huwag mapatingin sa gawi nila Chester habang nagsasayaw kami ni Billy. Nakatingin lang ako sa balikat ni Billy.

Maya-maya lang ay nagkakatitigan na kami ng kasayaw ko.

"Pag ayaw mo na kay Chester, sabihin mo saken agad hah." sabi ni Billy.. Parang nakakatunog na aalis na nga ako kay Chester bukas..

Hindi na lang ako sumagot, di ko alam ang dapat kong sabihin. Mga dalawang songs na rin ang nasasayaw namin ni Billy nang biglang lumapit si Chester saming dalawa.

"Pwede ko bang makasayaw ang syota ko?" matigas ang boses nya habang nagsasalita. Parang gusto ko namang masaktan para kay Billy. Ang bait-bait nung tao tapos gaganunin lang ng lintok na Chester na to.

"Sure." sabay abot ng kamay ko kay Chester, hindi man lang ako tinanong ni Billy kung gusto kong makasayaw si Chester. Pinisil ni Billy ang kamay ko at agad na tumalikod saming dalawa. Humawak si Chester sa waist ko. Napilitan naman akong ipatong ang mga kamay ko sa magkabila nyang balikat. Nagsimula kaming magsayaw pero nakayuko lamang ako. Ayaw kong magtama ang aming mga paningin.

"Sino ang may sabi sayong pwede kang makipagsayaw kung kani-kanino?"

Hindi ako sumagot. Sumosobra na talaga siya at baka maubusan na ako ng pasensiya. Pinipigilan ko ang sarili para maging emotional. Pinilit kong maitago ang nararamdaman ko.

"Huwag kang magsasayaw kung hindi rin lang ako ang kapareha mo."

Hindi pa rin ako umimik. Sobrang unfair ang gusto nyang mangyari. Nakikipagsayaw siya kani-kanina lang kay Kim, tapos bawal akong makipagsayaw kahit na kanino?..

Hinayaan ko na lang siya sa gusto nya. Gusto ko talagang maayos ang paghihiwalay namin. Huling gabi ko na tong kasama siya at ayaw kong masira ito nang dahil lang sa isang away.

Sweet pa rin ang music. Parang ang sarap ng feeling pag in-love ka at ganitong mga kanta ang pinakikinggan mo.

Pero iba iyon sa nararamdaman ko. Masakit para sa akin ang makinig ng love songs dahil sa nalalapit naming paghihiwalay ni Chester. Masyadong mabigat sa dibdib. Tumugtog ang isang kantang nagpabigay sa aking damdamin.

Hate that I Love You by Rihanna and Ne-Yo

[Rihanna:]
Hate how much I love you, hate how much I need you
And I can't stand you, almost everything you do make me wanna smile
Can I not like you for awhile? (No....)

Kainiz yung song. Pang-asar, parang nananadya. Iniiwas ko ang tingin ko sa kanya. Baka kasi bigla akong maiyak. Naramdaman kong medyo humigpit ang hawak ni Chester sa bewang ko..

[Ne-Yo:]
But you won't let me.. You upset me girl, and then you kiss my lips
All of a sudden I forget (that I was upset), Can't remember what you did

[Rihanna:]
But I hate it...
You know exactly what to do

So that I can't stay mad at you for too long, that's wrong

"Huwag kang aalis." narinig kong sabi nya.. Napatingin ako sa mukha nya pero wala siyang ka-emo-emosyon. Hindi ko tuloy masiguro kung sinabi nya talaga iyon.

Nagbawi ulit ako ng paningin at pinagmasdan ang mga makukulay na ilaw na paikot-ikot sa mga nagsasayaw.

[Ne-Yo:]
But I hate it... You know exactly how to touch,

so that I don't want to fuss.. and fight no more.. Said I despise that I adore you

[Rihanna:]
And I hate how much I love you boy (yeah...)
I can't stand how much I need you (I need you...)
And I hate how much I love you boy (oh whoa..)
But I just can't let you go.. And I hate that I love you so (oooh..)

Nagpatuloy lang kami sa pagsasayaw. Marahang umiikot sa dance floor. Lalong bumibigat ang pakiramdam ko nang dahil sa kanta. Lumalim ang aking mga paghinga, tanda ng nagsisimulang pag-iyak. Niyakap na ako ni Chester. Naitago ko ang aking mga luha sa kanyang paningin. Inihilig ko ang aking ulo sa kanyang mga balikat at hinayaang tumulo ang mga luha ko..

[Ne-Yo:]
You completely know the power that you have
The only one makes me laugh

[Rihanna:]
Said it's not fair, how you take advantage of the fact
That I... love you beyond the reason why, and it just ain't right

Pinilit kong itago sa kanya ang aking pagluha. Kinalma ko ang aking sarili. Ito na ang aming huling gabi. Ang huling gabi na magkasama kami..

[Ne-Yo:]
And I hate how much I love you girl, I can't stand how much I need you (yeah..)
And I hate how much I love you girl, But I just can't let you go
But I hate that I love you so

Nanatiling nakahilig ang aking ulo sa kanyang balikat. Nagtuloy-tuloy ang aking pag-iyak hanggang sa nabasa ang kanyang polo. Hinawakan niya ang aking mga pisngi at iniharap ang aking mukha sa kanya. Nakita nya ang aking mga mata na basang-basa sa mga luha.

[Both:]
One of these days maybe your magic won't affect me
And your kiss won't make me weak
But no one in this world knows me the way you know me
So you'll probably always have a spell on me...

Pinunasan nya ng kanyang mga daliri ang aking pisngi. Nahirapan akong basahin ang kanyang nararamdaman nang mga sandaling iyon..

[Rihanna:]
Hate how much I love you (as much as I need you)
Hate how much I need you (oooh..)
Hate how much I love you (oh..)
Hate how much I need you

Nanatili ang aming pagtitinginan. Hindi ko na muli pang makikita ang mukha nya nang malapitan simula bukas. Mami-miss ko siya nang sobra hindi ko man aminin sa sarili ko. Hindi ko na naman napigil ang mapaiyak. Unti-unting bumaba ang kanyang mukha palapit sa akin. Hinalikan niya ako sa mga labi.

[Rihanna:]
And I hate that I love you so
And I hate how much I love you boy
I can't stand how much I need you (can't stand how much I need you)
And I hate how much I love you boy
But I just can't let you go (but I just can't let you go no..)
And I hate that I love you so
And I hate that I love you so.. so..

Lumipas ang gabi at sabay na kaming umuwi ni Chester sa boarding house. Medyo mabigat ang pakiramdam ko at hindi na ako komportable kaya naman nagtuloy-tuloy ako sa banyo para maligo. Medyo nakainom ako kanina at talagang nahihilo ako. Naiwan si Chester na nakaupo sa salas.

Matagal din bago ako lumabas ng banyo. Presko na ang pakiramdam ko at gustong-gusto ko nang matulog. Wala pa rin si Chester sa kuwarto nang humiga ako sa kama. Itinabi ko sa aking unan ang aking cellphone na ini-alarm ko nang 4:30am. Bukas na talaga ako aalis at pipilitin nang wag magpakita kay Chester. Maaga akong gigising para hindi niya ako makitang umalis. Well, hindi naman niya ako siguro pipigilan kung makikita niya ko..

Sa house na lang nila Dex ako tutuloy. Hindi muna ako uuwi sa San Ildefonso hanggang hindi ko pa natatapos ang night hospital duty ko.

Marami pa akong aasikasuhin bukas tulad ng pagre-resign sa dance troop kaya kelangan kong matulog na. Magre-resign na talaga ako, hindi dahil sa ayaw ko nang magsayaw. Kelangan lang. Para tuluyan ko nang maiwasan si Chester.

Matagal na akong nakahiga pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Sobrang nalulungkot ako. Sobrang hirap umalis sa tabi ng taong napakahalaga sayo. Para kang batang aagawan ng laruan.

Nagtataka na ako kung bakit hindi pa rin pumapasok si Chester sa kuwarto. Lumabas ako para puntahan siya sa salas. Nakita ko si Chester na nakadukdok sa center table. Hawak pa niya ang isang baso na may lamang alak. Halos kalahati na lamang ang laman ng binuksan niyang bote ng alak. Itinuloy pala niya ang kanyang pag-inom. Nakakaawa ang kanyang itsura sa puwesto niyang iyon kaya naman pinilit ko siyang gisingin pero sobrang lalim na ng kanyang tulog. Wala akong choice kundi ang akayin siya papasok sa kuwarto. Iniakbay ko ang kanyang braso sa aking balikat at inalalyan siyang maglakad. Sobrang hirap kase ang bigat niya. At di hamak na mas malaki siya sa akin. Ang hirap niyang akayin kasi pagewang-gewang ang kanyang katawan habang naglalakad kami. Pinilit kong huwag matangay ng kanyang bigat ngunit nang aktong ihihiga ko na siya sa kama ay bigla na lang kaming bumagsak nang magkapatong sa ibabaw ng kama. Ako ang nasa ilalim. Sobrang bigat niya kaya naman nagpumilit akong umalis sa ilalim niya ngunit bigla na lang niya akong hinawakan sa mga braso.

"Chester.." naisatinig ko..

Itinulak niya ako sa kama nang aktong tatayo ako. Napahiga ako habang nakikita ko siyang naghuhubad ng kanyang mga damit. Hindi ko alam ang aking nararamdaman nang mga oras na iyon. Hindi man lang ako nakagalaw sa pagkakahiga ko.

Natapos siya sa paghuhubad. Nagulat ako dahil galit na galit na ang kanyang ari. Agad siyang pumatong sakin at hinawakan ako sa magkabilang kamay. Hinalikan niya ako sa neck. Parang hayok na hayok. Masyadong magaspang ang mga kilos niya. Hinila niya ang laylayan ng shirt ko para kanya iyong mahubad. Hinawakan niya agad ang magkabila kong kamay at pinilit niya akong mapadipa sa kama. Wala rin akong nasabi nang ibaba niya ang shorts kong suot kasabay na ang aking brief.

Dali-dali niya akong hinawakan sa batok para bumaba ang aking ulo sa kanyang titi. Para bang nagmamadali siya sa mga kilos niya. Walang kapino-pino. Agad kong isinubo ang kanyang titi at naging sunod-sunuran sa mga gusto niya.. Aaminin kong nag-eenjoy ako sa ginagawa namin pero mas mainam sana kung tulad nang dati na napakaromantic namin tuwing nagse-sex. Wala siyang pakialam kung naduduwal na ako kapag pinipilit niyang isagad ang kanyang napakatigas

ni titi sa lalamunan ko. Hawak pa rin niya ako sa ulo at mabilis niya iyong ibinabayo laban sa nag-uumigting niyang sandata.. Nakita ko siyang nakatingala pa habang walang habas na kinakantot ang bibig ko. Naluha na ako sa ginagawa namin. Naluha dahil sa hindi ko talaga kaya ang sagaran lalo na kung ganito kabilis at walang hinto.

"Uuuuuhhhh.. Aaaaaahhhh..." mga ungol niya habang patuloy siya sa ginagawa niya sakin.

Hindi nagtagal ay pinababa niya ako sa kama at pinaupo sa gilid niyon. Nakasandal ang aking likod at pinilit niyang ihiga ko ang aking ulo sa ibabaw ng kama. Pagkatapos ay muli na naman niyang ipinasok ang kanyang naghuhumindig na sandata sa bibig kong hindi pa man lang nakaka-recover. Kinantot niya nang kinantot ang aking bibig. Hawak-hawak niya ang aking ulo at wala akong ibang magagawa kundi ang tanggapin ang kanyang napakatigas na pagkalalake sa aking bibig hanggang sa lalamunan. Lalo lumakas ang kanyang mga pag-ungol. Para na siyang baliw. Sarap na sarap sa pinaggagagawa niya sa aking bibig na ngayon ay nangangawit na.. Maya-maya lang ay hinugot niya ang kanyang titi sa bibig ko at mabilis na dumapa sa ibabaw ng aking katawan. Niyakap niya ako nang sobrang higpit at napagitan sa aming mga puson ang kanyang malaking titi. Gumalaw siya sa ibabaw ko, ikinikiskis niya sa tiyan ko ang kanyang sandata habang nakatingala pa rin siya at walang tigil sa kauungol. Pakiramdam ko ay mababalian na ako ng buto sa higpit ng pagkakayakap niya sa akin.

Maya-maya lang at pinadapa na niya ako. Shet, titirahin niya ko sa puwet.

Hindi na nga ako virgin sa puwet pero isang beses pa lang akong nakantot dun at may isa't kalahating taon na yung experience ko na yun. Baka hindi ko kayanin na tanggapin ang titi ni Chester sa puwet ko.

Sobrang nasaktan ako nung first time ko at naalala kong umuwi ako noon sa bahay nang paika-ika. Dumugo talaga ang puwet ko noon.

Iniangat niya ang puwetan ko para maipasok niya nang walang kahirap-hirap ang kanyang galit na galit na sandata. Parang gusto ko siyang pigilan pero naisip kong ibigay na sa kanya ang lahat ng kanyang gusto since aalis na rin lang ako bukas. Siguro naman pagkatapos nito, maiisip niyang napagbayaran ko na yung kasalanan ko sa kanya.

Wala pa rin siyang pag-iingat sa mga galaw niya. Binigla niya ang pagpasok sa aking puwetan. Pinigil ko ang mapasigaw dahil sa sakit na agad kong nadama pagkapasok pa lang ng ulo ng titi nya.. Umayuda ulit siya at kalahati na ang kanyang naipasok. Shet, napunit na yata talaga ang puwet ko. Gumuguhit ang sakit. Hindi ko na napigilan ang impit na pagsigaw.

Parang natauhan siya pagkarinig ng sigaw ko. Aktong huhugutin niya ang kanyang titi dahil siguro sa naaawa siya sa akin.

"No. Wag kang titigil please.." Hinawakan ko siya sa balakang para hindi na siya gumalaw palayo saken.

"Go on please.." sabi ko pa. Titiisin ko na lang ang sakit para mapasaya ko nang husto ang taong mahal ko kahit na sa huling sandali. Ninais ko rin na sana ay huwag nang matapos ang gabing ito. Dahil alam kong bukas ay iba na ang aming sitwasyon. Ibang-iba na..

Hindi nga siya gumalaw pero parang may pag-aalinlangan pa rin na mababakas sa kanyang mukha kaya naman ako na lamang ang gumalaw nang urong-sulong. Kahit na masakit ay pinilit kong magpatuloy. Humawak na ako sa unan at kinagat ko iyon para lang may mapagbalingan ako ng sakit na nararamdaman. Napaiyak ako sa hapding nagmumula sa lugar kung saan naghuhugpong ang aming mga katawan. Sa aking paggalaw ay para bang nabuhayan siya ng loob. Humawak na siya nang marahan sa aking balakang at lumaban na ng pagkanyod.  

Medyo nabawasan na ang sakit na nadarama ko kaya naman medyo nag-eenjoy na rin ako. Nakita ko siyang nakatingala na naman at mariing nakapikit. Para bang sarap na sarap sa ginagawa namin.

"Uuuuhhhh, aaaaaaaaaaaahhhhh.... Hmmmmmppppt..." ang ungol niya habang lalong bumibilis ang pagkantot niya sa puwet ko. Sa bawat pagsulong niya ay isinasabay niya ang paghatak sa aking balakang kaya naman sagad na sagad ang kanyang tigas na tigas at malaking titi sa kaloob-looban ko.. Sa loob ng kuwarto ay ang mga ungol namin ang maririnig kasabay ng tunog na nanggagaling sa pagsalpok ng kanyang katawan sa aking puwet at mga hita.

Hindi nagtagal at naramdaman kong niyakap niya ako sa aking likuran. Para na kaming mga aso sa posisyon naming iyon. Pinagapang niya ang kanyang mga kamay sa aking dibdib hanggang sa makarating iyon sa aking mga balikat. Doon siya kumapit at nagpatuloy na kumanyod-kanyod. Para bang gustong-gusto nyang ipagdiinan ang kanyang titi sa loob ko. Sagad na sagad iyon sa bawat pagpasok niya. Ang medyo marahan at maririing paggalaw niya ay bumilis nang bumilis. Nagsimula rin siyang halikan ang aking batok at punong-tenga. Medyo masakit pa rin ang aking puwet pero hindi matatawaran ang sarap na kapalit niyon.

Paglipas ng ilang minuto ay nais na naman niyang magpalit ng posisyon. Pinatihaya niya ako at itinaas niya ang aking mga binti hanggang sa mapatong ang mga iyon sa magkabila niyang balikat. Dahan-dahan niya ulit na ipinasok ang kanyang titi sa puwet ko. Itinukod niya ang kanyang mga kamay sa headboard ng kama. Ang aking mga kamay naman ay sa likuran niya napadako. Ikinapit ko ang mga iyon sa kanyang puwetan at marahang minasahe ang mga pisngi niyon. Nagsimula siyang gumalaw at nagbalik ang walang katumbas na sarap. Madidiin na sulong ang ibinibigay niya sa akin. Pabilis nang pabilis. Padiin nang padiin. Pasarap nang pasarap. Wala na kaming tigil sa kauungol. Lalong lumakas ang tunog ng pagsasalpukan ng aming katawan.

"Whoaaaaahhhh... Sheeeettt..." atungal niya habang walang humpay na ibinabayo ang kanyang sarili sa akin.

"Uuuuuuuhhhhhh, ooohhhh...Ayan na ko..." Mahirap man pero pinilit ko pa ring ilaban ang aking katawan sa kanyang pag-urong-sulong nang marinig ko iyon. Napakabilis ng kanyang mga galaw. Para siyang may hinahabol sa pagkantot niyang iyon. Para bang ito na ang huling sex nya. Dumapo ulit ang kanyang mga kamay sa aking mga balikat. Todo-todong pag-ayuda ang kanyang ginawa habang nagpapakawala ng napakahabang ungol.. Baon na baon ang kanyang sandata sa akin sa bawat pagsulong nya.

"Aaaaaaaaahhhhhhhhhhhh...... Uuuuuuuuuuuhhhhhhhh..."

Walang lumipas na sandali at naramdaman kong kumislot-kislot ang kanyang sandata sa loob ko. Hindi pa rin siya tumigil sa paggalaw. Naramdaman kong sumabog na ang kanyang katas sa loob ko. Bawat pagputok ay may kasabay siyang halinghing. Walang katulad na sarap ang dulot ng kanyang katas sa aking loob. Dumulas ang bawat pagpasok ng kanyang titi sa puwet ko. Ginusto kong huwag nang matigil iyon. Niyakap niya ako nang mahigpit at nagpatuloy sa ngayon ay mararahang paggalaw. Nasa loob ko pa rin ang kanyang sandata. Napakaligaya ko nang mga oras na yun. Pinagsaluhan namin ni Chester ang gabing ito.

Unti-unting lumambot ang kanyang titi at kusa na iyong nahugot. Pareho kaming hingal na hingal pagkatapos ng isang matinding laban. Napagod ako nang husto at di ko maitatanggi ang sakit ng katawan na nararamdaman ko. 

Humulagpos siya mula sa pagkakayakap sa akin at patihayang nahiga sa kama. Malalalim ang kanyang paghinga habang nakapikit. Umunat din ako ng pagkakahiga at nagtakip ng kumot sa katawan. Nahiga ako sa tabi niya. Pareho kaming walang imik. Hindi ko alam ang dapat sabihin. Nanatili akong nakahiga sa tabi niya. Maraming gumugulo sa isip.

Maya-maya ay narinig ko na ang mahinang paghihilik niya. Tuluyan na siyang nakatulog. Dahil na rin siguro sa pagod at pagkalasing. Pinilit ko rin ang sarili kong makatulog.

Nagising ako nang dahil sa alarm ng cellphone ko. 4:30am. Dapat na akong umalis. Baka kase pag nagpaabot pa ako ng liwanag ay makita pa nya ang pag-alis ko. Dahan-dahan akong bumangon. Isinuot ko ang mga damit kong nahubad kagabi. Maingat ang aking mga kilos dahil ayaw kong magising si Chester.

Nagpunta ako sa salas at tinawagan ko si Dex para magkita kami. Sa kanila muna talaga ako tutuloy habang may night duty ako sa hospital. Matapos kong makausap si Dex ay bumalik ako sa kuwarto para kunin ang mga gamit ko sa ilalim ng kama. Doon ko napansing may bahid pala ng dugo ang kulay cream na bedsheet. Dinugo pala ako kagabi. Kaya naman iika-ika sa paglalakad ang bakla ngayon..

Papalabas na ako ng pinto ng nakaramdam na naman ako ng sobrang kalungkutan. Muli kong sinulyapan si Chester. Nakahubad pa rin siyang nakahiga sa kama. Napakalalim ng tulog. Pinilit kong tandaan ang kanyang itsura para mabaon ko sa aking pag-alis. Pilt ko na siyang kakalimutan pero nais kong isulit ang sandaling oras na ito para tandaan ang bawat detalye ng kanyang mukha..

Hindi ko napigilang lapitan siya at mag-iwan ng isang marahang halik sa kanyang kanang pisngi. Aalis ako hindi dahil sa ayaw ko na sa kanya. Aalis ako dahil kailangan.

Tumutulo na naman ang aking mga luha habang nililisan ko ang lugar na iyon.

Perfect World by Simple Plan

I never could’ve seen this far
I never could’ve seen this coming
Seems like my world’s falling apart, Yeah
Why is everything so hard?
I don’t think I can deal with the things you said
It just won’t go away
In a perfect world this could never happen
In a perfect world, you’d still be here
And it makes no sense
I could just pick up the pieces
But to you this means nothing, nothing at all

I used to think that I was strong
Until the day it all went wrong
I think I need a miracle to make it through, Yeah
I pictured I could bring you back
I pictured I could turn back time

Cuz I can’t let go
I just can’t find my way, Yeah
Without you I just can’t find my way
 In a perfect world this could never happen
In a perfect world, you’d still be here
And it makes no sense
I could just pick up the pieces
But to you this means nothing, nothing at all

I don’t know what I should do now
I don’t know where I should go
I’m still here waiting for you
I’m lost when you’re not around
I need to hold on to you
I just can’t let you go, Yeah yeah

In a perfect world this could never happen
In a perfect world, you’d still be here
And it makes no sense
I could just pick up the pieces
But to you this means nothing, nothing at all

Nothing, nothing at all
Nothing at all

Pagka-ayos ko ng aking mga gamit sa kuwarto ni Dex, nagpaalam na ako sa kanya dahil kailangan kong pumunta sa school para mag-resign sa dance troop. Naintindihan naman ni Dex kung bakit kinakailangan ko pang i-quit yung pagsasayaw ko.

Agad akong nagtungo sa PE department faculty room para kausapin si Maam Gwen. Tinanong ako ni Maam Gwen kung bakit ako nagku-quit. Sinabi ko na lang na personal problems ang dahilan. Pumunta din ako sa lockers para makuha yung iba ko pang gamit na nandoon. Medyo natagalan ako at inayos ko pa kase ang mga gamit ko sa pagsasayaw. Papalabas na ako ng locker room nang marinig ko ang boses ni Chester at Billy. Parang nag-aaway na naman ang mga mokong. Hindi muna ako lumabas para hindi nila ako makita lalung-lalo na si Chester. Galing din pala si Chester kay Maam Gwen at malamang ay nasabi na ni Maam sa kanya ang ginawa kong pagku-quit.

"Nasan si Khris?!" tanong ni Chester kay Billy. Galit na galit ang itsura.

"So, umalis na pala sayo si Khris. Natauhan na rin pala siya." sagot naman nung si Billy.

"Alam kong alam mo kung nasan si Khris kaya mabuti pang sabihin mo na."

"Hindi ko alam. At sana kung nasaan man siya, hindi mo na siya makita pa. Wala ka kasing kwenta!" bulyaw ni Billy kay Chester.

Agad na sinuntok ni Chester ang kausap sa mukha. Napaupo agad ito sa sahig.

"Ikaw ang gusto ni Khris kaya sigurado akong itinatago mo lang siya! Alam kong sayo lang siya pupunta!" sigaw ulit ni Chester. Humihingal silang pareho.

"Sana nga ay tama ang sinasabi mo, dahil kahit kelan, hindi ako minahal ni Khris. Ikaw itong tatanga-tanga na hindi nalalamang ikaw lang minahal niya simula pa nung umpisa." mahabang sagot ni Billy habang nakaupo pa rin. Umiling-iling pa si Billy habang tumatawa.

"Mabuti nga sayo at nilayasan ka na nya. Matagal na nyang dapat ginawa iyon!"

Pagkarinig niyon ay patakbong umalis si Chester.

Inintay ko munang makaalis din si Billy bago ako lumabas ng locker room.

Hindi ko maisip kung ano pa ang kailangan ni Chester saken. Bakit kailangan pa nya akong hanapin? Dahil ba sa pag nawala ako ay wala na rin siyang katulong sa bahay? Wala na siyang mapaglalaruan? Wala nang aapihin? Wala nang sasaktan? Nakakainis talaga siya. Hinding-hindi na ako lalapit pa sa kanya. Hanggang dito na lang talaga kami. Hindi ko na siya hahayaan pang masaktan ako.

Pagkauwi ko, sinabihan ko si Dex na huwag sasabihin kay Chester na sa bahay niya ako tumutuloy. Umoo naman siya kaya hindi ako natunton ni Chester hanggang sa natapos ang night duty ko.

Okay naman ako ngayon pero hindi ko pa rin mapigilan ang maging malungkot sa tuwing maaalala ko yung past namin ni Chester. Siguro ay si Kim na ang kasama niya ngayon sa boarding house niya. Siyempre, sa hilatsa ng mukha ng Kim na yun ay hinding-hindi niya palalampasin ang pagkakataon. Matagal na niya ring gusto si Chester at ito na ang opportunity niya para mapasakanya si Chester.

"Khris, alam mo, lagi ka na lang mukhang malungkot. Ano ka ba, i-forget mo na siya no.." sabi ng baklang si Dex saken kinabukasan.

"Oo nga, pero hindi naman agad-agad nakakalimutan yun no. As if naman overnight lang ang healing process.. Anu yun, hang-over? Bigyan mo lang ako ng ilang araw at back to normal na ulit ako, promise." sabi ko sa bading.

"Good. Ganyan dapat. Eheheh.."

"Ganyan dapat ka pang nalalaman diyan, sabunutan kita diyan eh."

"Ke-arte-arte mo kase diyan, may healing process ka pa diyang nalalaman.."

At kumanta pa ang hitad.

"I had it all but I let it slip away
Couldn’t see that I treated you wrong
Now I wander around feeling down and cold"

Napangiti na lang ako at napapailing sa pang-aalaska sakin ng bwiset na bading.. Tuloy-tuloy lang siya sa pagkanta..

"Love takes time to heal when you’re hurting so much
Couldn’t see that I was blind to let you go
I can’t escape the pain inside, love takes time
I don’t want to be here alone

Losing my mind from this hollow in my heart
Suddenly I’m so incomplete
Lord I’m needing you now, tell me how to stop the rain
Tears are falling down endlessly"

Sumabay na ako sa pagkanta ni Dex. Gusto ko rin kase yung kinakanta niya.. eheheh..

"Love takes time to heal when you’re hurting so much
Couldn’t see that I was blind to let you go
I can’t escape the pain inside, love takes time
I don’t want to be here alone
Trying to believe that you’re gone

Si Dex talaga, maaasahan mo lagi pag may problema ka. Papasayahin ka pag nalulungkot at makiki-join sa saya mo pag masaya ka. The best talaga.

Tamang-tama naman at end na ng semester kaya hindi na talaga kami nagkita ni Chester hanggang sa mag-sem break. Nagpalit na rin ako ng cellphone number para hindi ako matawagan ni Chester. Well, kung may balak pa siyang i-contact ako. Si Dex lang ang nakakaalam ng number ko at si Maam Gwen (panay pa rin ang pamimilit ni Maam Gwen na bumalik ako sa dance troop pero wala na talaga akong balak bumalik). Pero sinabi saken ni Dex na nakuha ni Billy ang number ko nang hiramin nito ang cellphone niya. Kaya naman nakakatext ko rin ngayon si Billy. Inubos ko ang aking oras sa mga textmates at callmates. At si Billy panay ang sabi na siya na lang daw ang boyfriend ko. Kainis, ang ganda ko ba para maadik saken ang lalakeng to? Sa totoo lang, wala ka nang hahanapin pa kay Billy, gwapo na, super bait pa. Lalo pa kaming naging close dahil nga sa lagi kaming magkatext at magkausap sa phone.

Nung pasukan, kami agad ni Billy ang magkadikit. Magkasabay sa pagkain at pag-uwi. Masaya naman talaga siyang kasama pero wala pa rin talagang namamagitan saming dalawa. Ewan ko, pero parang medyo nahuhulog na ang loob ko sa kanya ar guni-guni ko lang yun? Hindi ko alam eh. Iba pa rin kase yung naramdaman (or still, nararamdaman?) ko kay Chester kesa sa nafi-feel ko kay Billy. Haay, naku, as in normal na talaga ako ngayon. Magulo na naman kasi ako eh.

Panay pa rin ang bonding namin nila Dex at Billy. Nalaman ko rin na hindi pala tumutuloy si Kim sa boarding house ni Chester. Medyo gumanda ang pakiramdam ko nang malaman ko yun. Pero that doesn't mean na babalik na ako sa kanya. Lelong nya no.. Enough is enough. What good is love when it keeps on hurting me? Tama na yung mga pinagbayaran ko sa kanya. At isa pa, parang wala na rin naman siyang pakialam saken eh. Bakit ako magpapakatanga na bumalik pa sa kanya? Mas masaya yung ganito. Simple, walang problema, walang sama ng loob. Haay, iba talaga pag single. Sarili lang ang iniisip. Ayaw ko na ng complicated na mga situations. Allergic na ko diyan.

Sa paglipas ng mga araw, masasabi kong nakakapag-move on na ako. Yes, lagi ko pa ring naiisip ang kolokoy na yun. Si Chester, sino pa ba?! Pero hindi na dumadating sa point na napapaluha ako. No more tears. Ahahah ahahah.. Sa totoo lang, parang naiinis pa nga ako sa kanya ngayon dahil sa mga pinaggagawa niya saken noon (or dahil sa hindi ka niya hinahanap man lang?). Tse, bwiset.. Seryoso, asar talaga ako kay Chester ngayon. Hindi ko na lang talaga mai-elaborate kung bakit.

Aral at libot lang ang inatupag namin ni Dex. Tapos napapadalas din ang hang-out namin ni Billy. Sa bilyaran, sa canteen, sa skate park at sa kung saan-saan pa. Naging regular na rin ang

paglabas-labas namin. Ewan ko kung date ang tawag dun. Pero unti-unti ko na talagang nae-enjoy ang company niya. Very vocal pa rin naman ako kay Dex. Alam niya ang lahat ng nangyayari saken. Very happy naman siya para saken. Natutuwa daw siya at ngayon ay nagiging masaya na ulit ako. "Bumabalik na yung dating Khris." sabi pa ng bakla.

Im Not Missing You By Stacie Orrico

Im not missing you
Been through just about everything that I could go through
When it comes to relationships
Dont know what I was missing or why I aint listen
When I told myself that was it
Now here I go, hurt again cause of my curiousity
Now that its over, what else could it be he just had to cheat
I made a promise never to settle
Why didnt I keep it?
Cause I hated the heartbreak
Crying and cheating, the fooling around

Im not missing you, Im not going through the emotions
Waiting and hoping you call me
Im not missing you
You might have had me open
But I must be going because I've got lots to do
I know Im usually hanging on, I used to hate to see you gone
But this time its different, I dont even feel the distance
Im not missing, Im not missing you

No I cant be with you cause I'm scared felt like I was falling when you left me
I cant keep going through life unaware of what I missed and the person I could be
Love's good when its right and when it's left in your memory
All the times I let you down
I guess love will be nice for someone elses life

Im not missing you, Im not going through the emotions
Waiting and hoping you call me
Im not missing you
You might have had me open
But I must be going because I've got lots to do
I know Im usually hanging on, I used to hate to see you gone
But this time its different, I dont even feel the distance
Im not missing, Im not missing you

I must have cried a thousand times.. Yes, I was hurt but I learned a lot along the way. and I know, after all the rain I’ll see the sun come out again..

Minsang magkasama kami ni Dex sa Library ay nabanggit niya saken si Chester.

"Uy, alam mo, nakita ko si Chester kahapon. Mukhang kawawa nga eh. Kinumusta ka niya saken." biglang nag-iba ang timpla ko. Hindi na lang ako sumagot sa sinabi niya.

Medyo matagal ang lumipas na oras bago siya nagsalita ulit.

"Hoy Khris, talaga bang gusto mo na yang si Billy? Baka naman pagsisihan mo na naman yan?.."

"Wala akong sinasabing mahal ko na si Billy." seryoso ako nyan. "Ang sinasabi ko lang sayo is, masaya kami pag magkasama. Yun lang." nagpatuloy ako sa pagbabasa ng  reviewer ko.

"So mahal mo pa si Chester?" walang patumanggang tanong ng baklang pang-asar.

Natahimik na naman ako. As usual, hindi ko na naman alam ang dapat sabihin.

"Kung ganun pa lang mahal mo pa rin si Chester, dapat siguro ay hindi ka mag-pretend na nai-in-love ka na kay Billy."

"Hindi ako nagpre-pretend no. Ayaw ko na kay Chester at wala pang namamagitan samin ni Billy." sagot ko sa bading.

Pero hindi pa rin papipigil ang bakla na para bang bida ako sa commercial ng safeguard! As in siya yung conscience ko.

"Ayaw mo lang na makasama ulit si Chester pero hindi ibig sabihin noon ay hindi mo na rin siya mahal."

"Dex, ang pagkaka-alam ko, HRM ang course mo, hindi BS Psychology.. Kaya tigil-tigilan mo na yang mga pinagsasasabi mo. Para kang bakla."

"Bakla tayong dalawa, tanga. Huwag mong gawing panakip-butas si Billy. Baka ikaw din ang masaktan at pagsisihan mo na naman yan sa bandang huli."

"Hindi ko siya ginagawang panakip-butas. At pwede ba, tigilan na natin ang usapang yan. Kailangan ko pang aralin ang mga lessons ko." sabay tayo at lipat ng mesa.

Kinabukasan, Nagkita na naman kami ni Dex paglabas ko ng main gate ng school.

"Parang may lakad ka ah.. Saan na naman kayo magkikita ng Billy na yan?"

"Diyan lang sa Skate park. Tara, sama ka." sabi ko.

"Hindi, wag na.. Napagod ako kanina at gusto ko nang umuwi para matulog. Sige, enjoy na lang kayong dalawa." at tumalikod na siya saken.

Nagtuloy-tuloy ako hanggang sa sakayan ng tricycle at nagpahatid sa skate park. Nandun na si Billy at nakaupo na sa isa sa mga mesa. Umorder kami ng shawarma on rice saka fries at coke. Masaya kaming nagku-kuwentuhan nang makita ko si Chester na papalapit.

Shet, pagkakita ko pa lang sa kanya, narealize ko kaagad kung gaano ko siya na-miss. Wala siyang kasama at nagtuloy-tuloy sa isang mesa at doon naupo. Maya-maya ay umorder din siya ng sarili niyang pagkain. Hindi man lang nya ako tinatapunan ng tingin kaya hindi ko na lang din siya pinansin.

Parang nakahalata naman si Billy kaya tinanong niya ako.

"Okay ka lang?" hindi ko pala naitago ang nararamdaman ko sa paningin ni Billy.

"Uh, yes.. Ayos lang ako."

Nagpatuloy kami sa pagkain. Parang nawala ang saya namin ni Billy kanina. Pinilit kong kalmahin ang sarili ko para hindi mawala ang composure ko. Hanggang sa matapos na namin ni Billy ang pagkain. Nagprisinta siyang ihahatid na ako sa sakayan pauwi. Pumayag naman ako.

Tumayo kami ni Billy at nadaanan namin si Chester na nakatitig sa pagkaing hindi pa man lang niya nagagalaw. Nagtuloy-tuloy kami ni Billy sa paglalakad hanggang sa makarating na kami sa sakayan ng jeep. Nagpaalaman na kami ni Billy sa isa't-isa.

Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Iba pa rin talaga ang nararamdaman ko pagdating kay Chester. Mahal ko pa rin siya. Oo. mahal ko pa rin siya, yun naman ang gusto ninyong mabasa diba?! Hmpf!

Hindi ko talaga maitatanggi na nangungulila ako kay Chester. Akala ko ay okay na ako, hindi pa pala. Siya pa rin talaga.. Si Chester pa rin talaga..

Sumunod na araw, kasama ko na naman si Dex at sabay na nagpunta sa library. Nagpapatulong siya sa kanyang assignment. Pero dahil sa magkaiba kami ng course ay hindi ko rin siya talaga natulungan. Wala akong alam sa mga ginagawa niya. Nandun lang ako para samahan siya. Habang nagsusulat ay sinabi ko sa kanya na nagkita kami ni Chester sa skate park kahapon.

"Talaga?! Anong nangyari?" tanong ni Dex.

"Wala, hindi niya ako pinansin eh, siguro dahil kasama ko si Billy or talagang wala na kami." sabi ko sa mahinang boses. Nasa library kase kami at bawal mag-ingay ang mga bading.

"Uh, baka naman nagkataon lang yung pagkikita nyo?.."

"Siguro nga."

"Kase naman masyadong public yung pinupuntahan nyo ni Billy pag nagde-date kayo eh."

"Hindi kami nagde-date no. Nagkaayaan lang kaming sabay na kumain bago umuwi kahapon."

"May lakad ka na naman ba mamaya?" tanong ni Dex habang nakatulala pa rin ako, malalim kase ang iniisip ko.

"Huh? Ah eh, mag-ja-jollibbe lang kami mamaya ni Billy."

"Sus, yan ba ang hindi date? Eh panay kaya ang labas nyo. Nag-eenjoy ka naman ba?."

"Okay lang naman, masaya."

"Sigurado ka ha?"

"Naku bading, nagsisimula ka na naman."

Pagdating ng uwian, nagpunta na ako sa Jollibee. Wala pa doon si Billy nang dumating ako. Umupo ako sa isang bakanteng mesa na pang-dalawahan. Nagtext ako kay Billy na iniintay ko siya sa second floor ng Jollibee. Nag-textback naman siya at sinabing intayin ko siya for 10 minutes. Hindi muna ako umorder. Iintayin ko muna si Billy.

Nagulat na lang ako nang makita ko si Chester na papalapit sa kasunod na mesang kinauupuan ko. Nagbaba ako ng tingin at kunwari ay nagte-text sa cellphone. Ibinaba niya ang kanyang bag sa ibabaw ng mesa at muling bumaba sa ground floor. Pagbalik ni Chester ay may dala na siyang tray ng pagkain. Mukhang kakain na naman siya nang mag-isa. Pang-isang tao lang kasi yung inorder niyang food.

Nagsimula siyang kumain. Magkaharap kami, May dalawang mesang nakapagitan saming dalawa. Parang hindi man lang niya ako napansin katulad kahapon. Pinilit kong huwag siyang tingnan hanggang sa dumating na si Billy at umorder na kami. Tulad kahapon, wala rin kaming

imikan ni Billy at dahil yun sa pesteng si Chester. Kainis talaga. Nag-aya tuloy si Billy na ihatid ako agad pagkakain namin.

Nang mga sumunod na araw, lalong napadalas ang paglabas-labas namin ni Billy. Mas napalapit ang loob ko sa kanya at medyo nalilito na ako kung gusto ko na ba siyang maging boyfriend or what. Mabait naman kasi talaga siya at masarap kasama. Laging jolly at laging may baong jokes. Napaka-thoughtful pa niya. Hindi siya nakakalimot na kumustahin ako kahit sa text lang. Hindi naman talaga mahirap mahalin si Billy. Pero dahil nga sa kagagaling ko lang sa isang relationship, parang hindi pa ako handa para mag-entertain agad ng kasunod.

Sa mga paglabas namin ni Billy ay lagi namang nagkakataon (nagkakataon pero lagi? ano ba yan) na nagkikita kami ni Chester. Para bang natutunugan niya kami kung saan ba ang mga lakad namin.

 One day, kasama ko si Billy sa school canteen. Sabay kaming nagla-lunch.

"Oo nga pala. Ipinatatawag ka ni Maam Gwen sa office niya mamaya." sabi ni Billy.

"Kung pababalikin niya lang ako sa dance troop, pakisabi na lang na wala na talaga akong balak na bumalik." sagot ko.

"Kung nag-aalala ka tungkol kay Chester, nag-resign na rin siya sa troop." Nagulat ako sa sinabi niya pero hindi ko iyon ipinahalata. Ayaw kong malaman ni Billy na may feelings pa ako para kay Chester. Na may pakialam pa ako sa lalaking iyon..

"Kulang kasi kami ng dancers para dun sa dance concert namin next month. Baka naman daw pwedeng magsayaw ka for the last time."

"Ewan ko lang din." sabi ko habang nagpupunas ng panyo sa bibig.

"Please.." sabi ni Billy. Shet, paawa ang mukha ng loko. Gusto niya talaga akong pagsayawin sa concert.

"Sige na, magsasayaw na." sagot ko na lang. Gustung-gusto ko talagang magsayaw. Napapayag na rin ako ni Billy kase wala na rin naman si Chester sa dance troop. Napaisip ako kung bakit nagquit din siya. Masayang-masaya naman si Billy sa pag-oo ko.

Two days after, inaya ko si Dex na manood ng sine pero tumanggi na naman ang bakla. Bwiset na bading yun. Ayaw na yatang dumikit-dikit saken kaya naman si Billy na naman ang naaya ko.

Agad naman siyang pumayag at nagpunta kami ng Waltermart Plaridel para doon manood ng movie. Nasa Plaridel na kami nang magtext ang gagang si Dex.

oi khris, san k nanood ng sine? sama ko.

Agad naman akong nag-reply, 

gaga k kc, inaaya n kita knina weh. walter kmi.

ai, ksama mo n nmn c billy? wag n lng pala, out of place lng ako jan.

hala, sunod k n d2.

yaw.

Isa pa talagang peste yang Dex na yan. Napakaraming arte sa katawan. Kainis.

Masaya naman ang naging panonood namin ni Billy. Puro kulitan at kilitian. (Walang hipuang naganap dahil medyo wholesome ang lola nyo ngayon).

Pagkatapos ng movie ay lumabas na kami at naglakad-lakad sa loob ng Waltermart.

And guess what. Nandun na naman ang lintek na si Chester. Nakita ko siyang kinakausap yung saleslady ng mga slippers.

Nagtataka na ako. Hindi ko alam kung paanong nagkakataon na nagkakatagpo kami sa iisang lugar. Parang hindi naman niya kami napapansin kaya binalewala ko na lang din ang presence niya. Nagpatuloy lang kami sa paglilibot hanggang sa napagpasyahan naming umuwi na.

Minsan namang nasa isang computer shop kami ni Billy ay nakita na naman namin si Chester. Naiinis na talaga ako sa pagsunod-sunod niya samin. Hindi man niya aminin, alam kong hindi nagkakataon lang na lagi siyang sumusulpot sa mga lugar kung nasaan kami ni Billy.

"Nandyan na naman siya." sabi sakin ni Billy. Nakaupo kami noon nang magkatabi. Ako ang nasa harap ng computer at nakaupo naman sa tabi ko si Billy. Umupo si Chester sa katabing computer.

Sa sobrang inis ko ay hindi ko napigilan ang aking sarili.

"Hayaan mo nga siya at wala lang yang magawang matino sa buhay." sabi ko, sinigurado kong maririnig niya iyon. Nakakaasar na talaga siya. Hindi ko malaman kung ano ba ang gusto niyang palabasin or talagang nang-iinis lang siya?..

Hindi naman ako pinansin ng walanghiyang si Chester. Nagpatuloy lang siya sa pagta-type sa keyboard at ang lalo ko pang ikina-inis ay nang magsuot pa siya ng headset pagkarinig niya sa sinabi ko! Grrrrr.... Peste talaga...

Nasundan pa nang nasundan ang pagbuntot samin ni Chester. Lagi na lang siyang ume-eksena sa mga lakad namin ni Billy. Minsan ay nagpunta naman kami ni Billy sa Music Warehouse, at hindi na ako nagulat nang makita ko si Chester na papababa ng hagdan at pumwesto ng upo sa sulok ng warehouse. Enjoy na sana namin ni Billy ang pagpunta namin doon dahil sa magaling ang bandang tumutugtog. Kaya lang panira na naman ang presence ng tarantadong si Chester. Sa inis ko ay hindi ako napigilan ni Billy na paringgan si Chester.

"As usual, nandito na naman siya. Panira ng gabi." sabi ko. Halata ang inis sa boses..

As usual din, hindi na naman ako pinansin ni Chester. Lalong tumindi ang asar na nararamdaman ko. Tumataas na naman ang blood pressure ko. Sa inis ko, tumayo ako at lumapit sa kinauupuang mesa ni Chester. Naupo ako sa upuang nakaharap sa kanya at ibinaba ang mga kamay ko sa ibabaw ng mesa.

"Ano pa bang gusto mo? Are you aware of what you made me feel?! Sinaktan mo ko! Binale-wala.. Kung wala ka nang kailangan saken, pwede ba, tigil-tigilan mo na ang pagsunod-sunod samin. Nakakawala ka ng gana. Para kang aso." galit na galit ako habang sinasabi ko iyan.

Pagkatapos ba naman ng lahat ng pagpapahirap na ginawa niya saken. Pagkatapos ng lahat ng sama ng loob, guguluhin pa rin nya ang buhay ko?

Sinusubukan ko na nga siyang kalimutan pero ayaw pa rin nya akong tigilan.

Nanatili lang siyang nakayuko at hindi ako pinapansin. Talagang nang-iinis nang todo. Magsasalita pa sana ako nang bigla siyang nag-angat ng tingin. Nanatiling nakabukas ang bibig ko dahil sa pagkagulat sa nakita ko. Naputol ang balak kong pagsasalita.

Nakita ko ang mga namumuong luha sa mga mata niya.

Si Chester?.. Iiyak?.. Ganun ko ba siya nasaktan sa mga sinabi ko?

Nakaramdam ako ng kalungkutan pagkakita ko sa kanyang mukha. Naalala ko na mahal na mahal ko pa rin pala siya sa isang iglap.

Aktong hahawakan ko ang kanyang mukha nang bigla siyang tumayo. Tumulo ang mga luha niya na agad naman niyang pinunasan. Napansin ko sa kanyang braso na suot niya ang silver bracelet na regalo ko sa kanya nung birthday niya. Natulala ako sa nakita ko. Ang akala ko ay binalewala na niya ang regalo ko na iyon sa kanya. Tumalikod siya sa akin at nagtuloy-tuloy na lumabas, umakyat sa hagdan papalabas ng warehouse. Naiwan akong nakatulala. Hindi ko malaman ang gagawin.. I was dumb, I was blind to let him down..

Don't forget about us by Mariah Carey

Just let it die, with no goodbyes

Details don't matter we both paid the price

Tears in my eyes

You know sometimes it'd be like that baby (yeah)

Now everytime I see you I pretend I'm fine

When I wanna reach out to you but I turn and I walk and I let it ride

Baby I must confess we were bigger than anything

Remember us at our best, And don't forget about

Late nights, playin' in the dark and wakin' up inside my arms

Boy, you'll always be in my heart and I can see it in your eyes, you still want it

So don't forget about us

I'm just speaking from experience

Nothing can compare to your first true love.. So I hope this will remind you

When it's for real, it's forever so don't forget about us

Oh, they say that you're in a new relationship

But we both know nothing comes close to what we had, it perseveres

That we both can't forget it, how big we used to did it

There's only one me and you and how we used to shine

No matter who you go through we are one, that's a  fact

That you can't deny

So baby we just can't let the fire pass us by

Forever we'd both regret it

So don't forget about

Late nights, playin' in the dark and wakin' up inside my arms

Boy, you'll always be in my heart and I can see it in your eyes, you still want it

So don't forget about us

I'm just speaking from experience

Nothing can compare to your first true love

So I hope this will remind you

When it's for real, it's forever so don't forget about us

Nagulo ang isip ko pagkatapos ng gabing iyon. Hindi ko na naman maintindihan ang sarili ko. Ang akala ko ay nagsisimula ko nang magustuhan si Billy. Pero bakit ngayon ay si Chester na naman ang nararamdaman kong mahalaga para sa akin? Nakakalito. Pagkatapos ng gabing iyon ay hindi ko na alam ang dapat kong gawin. Nagi-guilty ako kay Billy dahil napagtanto kong ginagamit ko lang pala siya para makalimutan ang taong talagang minamahal ko. Napaka-unfair para kay Billy. Napakagago ko..

Inabala kong muli ang sarili ko sa mga gawain sa school.. Para lang makalimutan ko ang mga gumugulo sa isip ko.. Lahat ng numbers sa contacts ko ay itine-text ko para lang malibang..

Minsan, may nagtext sakin na hindi naman nakaregister sa contacts ko..

gud am. hav a nice day ahead.

Nung una ay hindi ko ito pinansin dahil hindi naman ako nag-eentertain ng mga messages na hindi ko naman kilala ang sender.. Pero napapadalas ang pagte-text sakin ng isang ito.. Maya't-maya ay may message siya para lang ipaalala na kumain ako ng breakfast, lunch and dinner..

Napakatiyaga nitong magtext kahit na hindi ko siya nire-replyan.. Isang araw ay nagtext na naman ang mystery texter ko..

Hi, miz na kita. pancnin mo nman aq.

Napilitan na akong magreply sa message nyang iyon. Baka kase friend or schoolmate ko siya na nagpalit lang ng number, nagswitch sa globe, bumili ng bagong cellphone or whatever!

Khris:    Cnu kb? txt k ng txt jan, indi nman kita kila2..

(Ang taray ko pa kunwari.. eheheh.. Ang totoo nyan ay curious na ako kung sino siya..)

Texter:    Juz call me pogi. (Hala, at nakadali pa yata ako ng may sira sa ulo.. Akala ko pa naman ay matino ang isang to..) Agad naman akong nagreply sa kanya..

Khris:    D nga, cnu ka nga b ha?

Pogi :    I'l tell u pag may lakas na ko ng loob.

Khris:    Huh? anung pinagsa2be mo jan?

Pogi :    Basta. Pogi muna itawag mo skin.

Khris:    Haay, bhala k nga.. eh pogi k b tlga ha?..

Pogi :    Syempre, hehe. Mala2man mo din pg ngkita tau.

Khris:    Indi k lng yata pogi, mlakas pa loob mo.

Pogi :    Oi, pogi tlga 2. Wlang halong biro hehe.

Khris:    Sndali, kila2 b kita ng prsonal?

Pogi :    Ewan q. Pero ikaw kila2 q. Galing mo nga smayaw eh.

Khris:    Huh? Lagi k zguro s mga prctice namin?

Pogi :    Hindi nman. Uhm, oo.. hehe, parang ganun n nga.

Khris:    Ah, ok.

Naging textmates na kami mula noon. Nung una ay wala lang sakin kahit na ayaw nyang sabihin sakin yung real name nya.. Pero dahil sa dalas nyang magtext ay parang lalo akong nagiging curious tungkol sa kanya.. Sino ba talaga siya? Kilala pa nya ako. Ang daya naman. Ang hirap kayang isipin kung sino siya.. Maya't maya ang mga messages nya. Hindi nga kumpleto ang araw ko pag wala siyang message na ipinadadala sakin..

Samantala, nagpatuloy din ang paglabas-labas namin ni Billy pero hindi mawala-wala sa akin ang makaramdam ng guilt. Feeling ko kasi ay napakasama ko. Wala naman ako sa lugar para gawin ito. Hindi ako ganun ka-special. Bakit kung umasta ako ay para bang napakaespesyal kong tao. Nanggagamit ako para lang makaiwas sa mga problema ko. Kawawa naman si Billy. Ang bait-bait pa naman niya.

Simula rin ng gabing iyon, hindi na muli pang nagpakita samin si Chester. Sa mga lakad namin ay hindi na siya sumusulpot. Dapat lang siguro na maging masaya na ako, pero hindi iyon ang naramdaman ko. Siguro ay iisipin ninyong sira na ang tuktok ko pero parang nami-miss ko si Chester. Para bang hinahanap-hanap ko ang presence niya. Para bang nasanay na ako na lagi siyang nandiyan. Mahal ko pa talaga siya. Ang masakit nga lang doon, pinaalis ko pa siya. Ipinahiya ko siya sa harap ng maraming tao. Sinaktan ko siya at dahil dun, hindi na siya babalik pa. Hindi na siya magpapakita pa saken.. Hindi siguro talaga kami para sa isa't-isa. Masyado nang marami ang aming pinagdaanan pero hindi naging maayos ang relasyon namin. Hindi na ako umaasa pa na kaming dalawa pa rin sa bandang huli pero patuloy ko pa rin siyang mamahalin. Oo, mamahalin ko pa rin siya. Mukha akong tanga no? Wala eh, ganun talaga.. Alam ko naman na kasalanan ko ang lahat. Tanga pala talaga ako. Sinira ko ang lahat.. At sigurado akong wala na akong magagawa pa para maibalik ang dati. Ang sakit isipin na mahal ko siya at siguro ay mahal pa rin niya ako pero nang dahil sa kahangalan ko ay wala na ngayong pag-asa ang pag-ibig namin. All I wanna do is find a way back into love..

Emotions By Destiny's Child

It's over and done but the heartache lives on inside
And who's the one you're clinging to instead of me tonight?
And where are you now, now that I need you?
Tears on my pillow wherever you go, I'll cry me a river that leads to your ocean
You never see me fall apart

In the words of a broken heart
It's just emotion that's taken me over
Caught up in sorrow, lost in my soul
But if you don't come back, come home to me, darling
Dont you know there's nobody left in this world to hold me tight
Dont cha know there's nobody left in this world to kiss goodnight
Goodnight, goodnight

Panay pa rin ang text sakin ni Pogi. Lagi na lang siyang may gud morning or afternoon or evening.. Haay, kakainis na nga eh.. Ayaw pa ring umamin kung sino ba talaga siya. Wala naman akong maisip na kung sino na gagawa sakin ng ganyan. Hindi ko na lang siya nireplyan nang mga tatlong araw.

Pogi :    Khris, txt nman jan oh. Mis n kita tlaga.

Grrrr.. Hindi ko talaga malaman kung ano ba ang trip ng isang to.

Khris:    Cnu kb kz tlaga ha? Bkit yaw mong sbihin ang name mo? cguro may kslanan k

sken no?!

Pogi :    hehe. buti nman ngreply k. sori ha.

Khris:    sori saan? my kslanan k tlga skin! wlangya k, anu un ha!! sbihin mo na!

Pogi :    oo, my kslanan nga ako sau. sori.

Khris:    twagan mo ko. pg-usapan ntin yan.

Matagal siyang hindi nagreply. Maya-maya pa ay narinig ko na ang pag-ring ng cellphone ko. Agad ko iyong sinagot.

"Hello." Inintay kong magsalita ang nasa kabilang linya pero wala akong narinig.

"Hello. Sino ka ba ha?" Hindi pa rin ito nagsalita. Unti-unti akong nainis.
"Bakit ayaw mong magsalita? Tatawag-tawag ka diyan, pipi ka naman pala. Sayang lang ang load mo." Nanatiling tahimik ang nasa kabilang linya. Grrrr.. Nakaka-asar talaga!

"Kung hindi ka magsasalita, mabuti pang i-end ma na ang tawag mo. Magtext ka na lang!"

Narinig kong nagbuntong-hininga ang nasa kabilang linya bago tinapos ang tawag. Hindi ko maipaliwanag pero naiinis ako talaga sa Pogi na yun. Pero parang kinakabahan pa rin ako tungkol sa kanya. May kasalanan daw siya sakin? Wala naman akong maisip na ibang may kasalanan sakin bukod kay Kim at Billy. Syempre hindi na ako ite-text ni Billy nang ganun kasi magkatext naman talaga kami. Si Kim siguro yung Pogi na yun! Pogi ah! Tibo na pala ang Kim na yun ngayon!

Pero malamang din na hindi si Kim ang Pogi na yun. Eh sino?! Isa na lang ang naiisip kong may kasalanan sakin. Malaking kasalanan. Napakalaking kasalanan. Si Chester. Pero imposibleng i-text pa ako ng mokong na yun pagkatapos nung ginawa ko sa kanya. Matindi siguro ang galit sakin nun ngayon.. Haay, Pogi, dagdag ka pa ngayon sa mga problema ko..

Naging busy kami nila Dex at Billy nang dahil sa dance concert kahit na malayu-layo pa naman ang date ng performance namin.. Oo nga pala kasama din sa dance concert si Kim pero hindi ko siya pinapansin kahit na may dance number na kami ang magkatapat sa blocking. Si Billy lang ang lagi niyang kausap tuwing practice namin. Hindi rin naman ako pinapansin ni Kim. Siguro ay dahil narealize na niya na hindi nakabuti para sa aming dalawa ang mga ginawa niya noon.

Isang araw ay may isang lalaking lumapit sakin. Nagulat pa ko nang tawagin nya ako sa pangalan ko. Siya kaya si Pogi? Ang bata naman, tiyak na high school pa lang ang isang ito. Agad niya akong kinausap.

 "Ako si Luigi, pinsan ako ni Chester."

 Tumaas ang kilay ko pagkarinig sa pangalan ni Chester. Napansin kong may looks din ang isang to. Eheheh, pero masyadong bata pa.

 "Anong kailangan mo?" hindi ko napigilang maging mataray ang tono.

"Magpapaturo sana ako ng sayaw sayo. Kasali kasi ako sa Mr University. Sa High School Division. Second year high school palang kasi ako eh." halos pareho nga sila ni Chester sa mga kilos.

"Bakit hindi ka sa kanya magpaturo? Nagsasayaw din naman yun ah."

"Mas magaling ka daw kasi sa kanya. Kahit anong sayaw daw ay kaya mong ituro."

"Mali ka diyan, hindi ako marunong mag-break dance. Bolero ka." kainis, hindi na yata talaga mawawala sa buhay ko ang Chester na yan. Panggulo sa buhay.

"Sige na naman, turuan mo na ako. Malapit na kasi ang competition. Three days na lang at laban ko na." paawa effect pa ang loko. Haay, pumayag na rin ako. Kinuha nya ang phone number ko, kinuha ko rin yung number nya syempre. Sinabihan ko siyang tuturuan ko siyang magsayaw every afternoon pagkatapos ng classes ko. Nag-thank you naman siya.

Kinabukasan ay nag-practice nga kami ng sayaw ni Luigi. Madali naman siyang turuan pero hindi masyadong magaling mag-execute ng steps. Mga 6pm na noon at nagulat na lang ako nang biglang dumating si Chester at pinanood ang pagtuturo ko kay Luigi. Hindi man lang nya ako pinansin kaya naman deadma ko lang din siya. Baka kasi mapahiya lang ako pag una ko siyang binati. Natapos naman namin ni Luigi ang steps kaagad. Polishing na lang ang kailangan. Nakaupo lang si Chester sa isang tabi at nagte-text. Ako naman tong si gaga, iniisip kung sino kaya ang ka-text niya. Hay, parang nagseselos pa yata ako. Oo nga, mahal ko pa siya. Pero wala na talaga kami. Wala na akong magagawa. kahit na ano pang nararamdaman ko ay hindi na mahalaga ngayon. Pinagsayaw ko si Luigi nang hindi ko sinasabayan. Para naman makita ko kung nakabisado nya yung steps na itinuro ko sa kanya. Nagsimulang magsayaw si Luigi. Nakita ko namang nagte-text pa rin si Chester. Nakaramdam na naman ako ng pagka-inis. Panay ang tunog ng cellphone ng hinayupak. Mukhang maraming katext. Kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan kung may message ba ako. 3 messages received. Ang lahat ay galing kay Pogi.

Unang message  :    Muzta po? Sana ok ka ngaun.

Second message:    Khris, miz na nman kita. Mgtxt k nman oh..

Ang pangatlong message ay sweet quotation lang.. Kahit na medyo naiinis ako kay Pogi ay ni-replyan ko pa rin siya. Para lang makasabay ako kay Chester. Hindi man lang kasi nya ako tinatapunan ng tingin at apura lang ang text sa cellphone niya. Leche talaga.. Sinigurado kong hindi na naka-silent ang phone ko para lang marinig din ng Chester na yun na may katext din ako. Eheheh.. Gantihan lang yan. Si Luigi naman ay panay lang ang sayaw sa harap namin. Para bang nawala na siya sa pakialam namin ni Chester. Biglang tumunog na naman ang message alert ni Chester.

"Aherm!" sabi pa ng lintek! Nagpapa-pansin na yata ang mokong ngayon! Syempre hindi naman makakalampas sa pandinig ko ang tunog ng cellphone niya no! Nang-iinis lang talaga. Ang cellphone ko naman ang tumunog. Dalawang message na magkasunod. Turn ko na para mang-inis din.

"Aherm-herm!" syempre dalawa yung nareceive ko eh, kaya aherm-herm... Ahahah... Napansin ko namang nakatitig sakin si Chester kaya naman todo ngiti ako habang binubuksan ang mga messages ko. Sinigurado kong makikita nya ang ngiti ko para lalo siyang inisin. Ang unang message ay galing kay Pogi. 

Ng-dinner k n b? wag kang mgpa2gutom ha.

Natuwa naman ako talaga sa message ni Pogi kaya naman hindi na natanggal ang ngiti ko habang nagta-type ng sagot ko sa kanyang message. Sinabi ko kay Pogi na hindi pa ako kumakain pero busog pa naman ako. Nagpasalamat na din ako sa kanya dahil lagi siyang nagpapakita ng concern sakin.

Narinig ko na namang tumunog ang cellphone ni Chester. Naasar na naman ako. Pero syempre, hindi ko iyon ipinahalata. Nakangiti pa rin ako habang binibuksan ang pangalawang message na natanggap ko. Pinilit ko pa ring hindi tanggalin ang ngiti ko sa mukha kahit na ang nabasa ko sa message na na-receive ko ay..

Natigil na ang iyong....Chu chu ek ek and all that!..

Waaaah! Ngayon pa nakisabay ang expiration ng unlitxt ko! Pag naman talagang tinamaan ka ng malas.. Buti na lang at may extra load pa ko kaya lang ay hindi na yun sapat para makapag-unli ulit ako. Hinayaan ko na lang, uubusin ko na lang ang natitira kong load.

Nagpatuloy ang pagte-text at pagtunog ng aming mga cellphone. Ayaw talagang magpatalo ng isa't-isa. Para bang kung sino ang unang bibitiw sa cellphone ang siyang matatalo. Naging contest pa ngayon ang pakikipagtext. Eheheh.. Talagang itinuon ko ang attention ko sa pagtetext kay Pogi. Hanggang sa napansin kong nakaupo na pala sa harap ko si Luigi at nakangiti.

"Tapos na." sabi pa ng bata habang hindi pa rin nawawala ang ngiting para bang napakapilyo. Namula naman ako pagkasabi nya nun.

"Magaling. Konting practice na lang." sabi ko na lang para lang mawala ang pagkapahiya ko. Ang totoo nyan ay hindi ko naman napanood ang pagsasayaw nya..

Maya-maya ay si Chester na ang nagtuturo kay Luigi. Ako naman ay nakatingin na lang sa magpinsan. Sinasabihan ni Chester si Luigi na ayusin ang pagsasayaw. Itinuturo nito ang tamang galaw tuwing makikita nitong hindi maganda ang pagkakasayaw ni Luigi. Natuwa naman ako sa pinapanood ko. Natapos din kami nang bandang 8pm.

Nag-prisinta ang dalawa na ihatid ako sa bus terminal. Wala na kasing jeep nang mga oras na yun kaya magba-bus na lang ako. Hindi na rin naman ako tumanggi.

Kinabukasan ay nagkita ulit kami ni Billy. Kumain kami sa school canteen. Binabalak ko na rin na sabihan si Billy na tigilan na namin ang paglabas-labas nang magkasama dahil gusto ko nang maging fair sa kanya. Ang gwapo at ang bait nya para lang gawin ko siyang vulcaseal.. Panakip-butas. Ayaw ko nang palakihin pa ang mga pagkakamali ko. Nitong huli ay nararamdaman ko rin na parang unti-unti nang dumidistansiya si Billy sa akin. Hindi na kami ganun kadalas magkasama tulad ng dati.

Nung hapon na yun ay nagpractice ulit si Luigi ng sayaw para sa laban niya bukas. Ayos naman at nakita kong magaling na ang pagkakasayaw niya ng mga steps. Nandun pa rin si Chester pero hindi pa rin kami nagpansinan. Inimbita ako ni Luigi na panoorin ang laban nya bukas. Pumayag naman ako. Sinabihan ko siya na itext na lang ako para hindi ko makalimutang pumunta. Eheheh, aabsent na naman ako sa mga subjects ko. Hindi malayong mabagsak na ko

nito.. ahahah.. Malaki naman ang tiwala kong mananalo si Luigi. Gwapo kasi ito at may talent naman talaga. Maganda rin naman ang hubog ng katawan nito kung tutuosin. Pagkatapos ng practice ay inihatid ulit ako ng magpinsan sa terminal ng bus at doon ay nagpasalamat sakin si Luigi.

"Salamat Khris ha. Wag kang mag-alala, gagalingan ko talaga bukas. Para sa inyo ni Kuya Chester.. Eheheh.." Kumunot ang noo ko pagkarinig sa sinabi nya.. Magsasalita pa sana ako nang bigla na itong tumalikod at lumapit sa gawi ni Chester. Kumaway pa ito bago sila umalis. Si Chester naman ay nakatingin lang. Haay,.. Ewan.

Nung gabi naman ay si Pogi ang inasikaso ko. Gusto ko na talagang malaman kung sino siya. Sinabi kong magkita na kami at mag-sorry siya sakin nang personal kung ano man ang ginawa niyang kasalanan. Nag-reply naman ito agad at sinabing hindi pa raw siya handa na makipagkita sakin. Nyeh, sa loob-loob ko. Ganun ba kalaki ang kasalanan niya para kailanganin pa niyang paghandaan?..

Pogi :    Bsta ptawarin mo q s mga kslanan q sau ha.

Khris:    Depende yan kung anu ba ang kslanan mo sakin. Mukhang madami ah,

                kelangan n tlga nating mgkita.

Pogi :    O cge, bukas s hi-skul competition. Pink polo shirt ang suot ko.

Khris:    Sndali, bka hindi aq pwde tom. S ibang araw n lang.

Pogi :    Bukas n tau mgkita.

Khris:    Bka nga hindi tau mgkita bukas. wag kang mkulit.

( Baka kasi kailanganin ako ni Luigi bukas sa laban niya. Kaya kelangan ay nasa tabi lang ako ni Luigi bukas. Baka kasi kabahan ito at ma-blangko sa stage at kung anu-anong sayaw ang gawin.)

Pero hindi na ulit nagreply si Pogi. Nainis naman ako sa pinakitang ugali nito. Nagtext pa ulit ako sa kanya at sinubukang siyang tawagan pero hindi naman niya sinasagot. Naibato ko tuloy sa dingding ang cellphone ko sa sobrang asar. Buti na lang hindi nasira. Eheheh..

Kinabukasan, malapit nang magsimula ang contest. Kasama ako ni Luigi sa backstage. Wala naman doon si Chester. Napansin siguro ni Luigi na parang may hinahanap ako.

"Mamaya pa siya dadating. May dinaanan pa kasi sa bayan." sabi bigla ni Luigi.

"Sino?" tanong ko naman.

"Si Kuya Chester." simpleng sagot ni Luigi.

"At sino naman ang nagsabi sayong hinahanap ko siya?" patay-malisyang tanong ko ulit.

"Alam ko na ang lahat sa inyo. Wag ka nang magkaila. Hehe." Hindi na lang ako sumagot.

Maya-maya lang ay nagsimula na ang contest. Malakas talaga ang laban ni Luigi dahil angat siya sa karamihan ng mga contestants. Nag-aalala naman ako sa pagkikita namin ni Pogi. Wala akong idea kung kelan siya susulpot sa harapan ko. Panay ang sulyap ko sa lahat ng direksyon para lang makita kung may naka-pink na polo shirt sa paligid. Ang daya talaga. Nasa kanya ang decision kung magpapakita pa siya sakin. Nagse-send ako sa kanya ng messages pero hindi naman siya sumasagot. Kainis talaga. Nanatili lang akong nakaupo malapit sa stage kung saan nakatayo ang lahat ng mga naglalaban. Kitang-kita talaga kay Luigi ang confidence at siya rin talaga ang tinitilian ng karamihan sa audience. Kaya naman lalong lumalakas ang loob ng loko..

Malapit nang matapos ang contest ay hindi pa rin nagpaparamdam man lang si Pogi. Bwiset talaga. Wala na yatang balak magpakita sakin, hindi man lang magsabi para naman mapanatag na ako sa kinauupuan ko. Sobrang nako-conscious ako sa itsura ko dahil feeling ko ay lagi lang siyang nasa malapit at abot-tanaw ako. Haay, kainis talaga. Sandali lang at matatapos na ang contest, sasabihin na ang mga nanalo. Unang tinawag ang second at first runner up ng Mr. and Ms. University. Hindi naman natawag ang pangalan ni Luigi. Malakas talaga ang pakiramdam ko na siya ang mananalo. Ang natitira na lamang ay ang grand winner ng contest. Unang itinanghal ang nag-first place na babae. Wala naman akong pakialam sa kanya syempre. si Luigi lang talaga ang ipinunta ko dito. Nawala na ang pakialam ko pati kay Pogi na baka nasa gilid-gilid lang at naghihintay ng tamang tyempo para magpakita sakin. Sandali lang at ini-announce na ang nanalo sa mga lalaking naglaban. Si Luigi. Agad naman itong lumakad sa harap ng stage at hinintay na ibigay sa kanya ng mga judges ang kanyang trophy at sash. Ang mga magulang din ni Luigi ay umakyat sa stage. Nagkislapan ang mga camera sa harap ni Luigi. Deserving naman talaga siyang manalo dahil sa angkin niyang kagwapuhan. Napakagaling din niya sa talent portion. Bawat galaw nya sa pagsasayaw ay madidinig ang mga tili ng malalantod na mga babae na naroroon. Maganda rin naman ang kanyang naisagot sa tanong sa question and answer portion. Talagang siya ang mananalo. Alam ko na yun kaagad. Maya-maya lang pagkatapos ng mga kuhanan ng pictures ay nagtungo na sa baba ng stage ang mga kalahok. Tumayo na ako sa kinauupuan ko at nagtype ng "Congratulations" sa phone ko para maisend kay Luigi. Naglalakad na ako palayo nang tumatakbong lumapit sakin si Luigi. Kasunod naman nito ang mga magulang niya at si Chester. Si Chester.. Pagkakita ko sa kanya ay naramdaman ko na naman ang pagmamahal ko sa kanya. Haay..

"Khris, salamat ha.." sabi ni Luigi pagkalapit sakin.

"Hindi ako mananalo kung hindi dahil sayo.." sabi pa..

"Ano ka ba. Ikaw talaga ang mananalo kahit hindi ako ang nagturo sayo.. ang galing mo kaya kanina.." sagot ko.

"Basta, salamat." Hindi ko naman napansin na papalapit pala sa tabi ko si Chester.. Nabigla ako nang iniabot nya sakin ang sash na napanalunan ni Luigi sa pagiging best in talent.

"Dapat ay para sayo ito." sabi ni Chester. Diretso ang tingin sa aking mga mata.

"Naku naman, hindi naman ako ang kasali sa contest." aktong ibabalik ko sa kanya ang sash na iniabot niya sakin. Feeling ko ay namumula ang mukha ko dahil nakatingin silang lahat sakin. Pati na ang parents ni Luigi na nakita kong nakangiti habang nakatuon ang paningin sa akin.

"Sige na, para sayo talaga yan.." sabi naman ni Luigi nang nakangiti.. Wala na akong nagawa kundi ang tanggapin ang sash.. Nanatili namang nakatayo si Chester sa harap ko. Nakatitig lamang ako sa hawak kong sash nang bigla na naman siyang magsalita.

"Wala ka bang napapansin sakin?" tanong ni Chester sa mahinang boses. Unti-unti nang lumayo sa pwesto namin si Luigi at ang mga magulang nito. Nag-angat ako ng paningin at tumingin sa mukha ni Chester. Naguguluhan ako sa tanong niya at siguro ay nag-reflect ang confusion ko sa aking mukha kaya siya napangiti.

"Naka-polo shirt ako... Pink." sabi niya habang walang patid ang tingin niya sa aking mga mata. Matagal bago ko nakuha ang sinabi niya. Pink polo shirt.. Hindi ko na kinailangan pang magbaba ng tingin para makita kung ano nga ba ang kulay ng suot niya. Sa pagkakatitig ko sa kanyang mukha ay nakikita ko na rin ang kanyang damit. Siya si Pogi. Siya si Pogi na may malaking kasalanan sakin.. Hindi ko malaman ang dapat kong maging reaction. Na-blangko

yata ako sa nalaman ko. Naisip ko na rin naman na baka siya nga si Pogi pero hindi pa rin pala ako handa sa sitwasyong ito. Iniiwas ko ang aking tingin sa kanya at tumalikod para umalis. Iyon ang aking ginawa nang dahil sa pagkabigla. Naglakad lang ako hanggang sa makarating ako sa classroom namin. Hindi ko matandaan na dito pala ako nagpunta. Basta dinala na lang ako dito ng aking mga paa. Pumasok ako sa classroom nang nakatulala. Nagtuloy-tuloy sa upuan ko at naupo habang ang mga ka-klase ko ay natahimik pati na rin ang professor namin na napatigil sa pagsasalita. Hindi ko naman alintana ang reaction nila sa pagpasok ko nang pabigla-bigla. Hindi naman nagtanong ang teacher namin kung bakit ako na-late nang napakatagal. Maya-maya lang ay nagpatuloy na ito sa kanyang discussion. Wala pa rin akong pakialam sa paligid. Physically present pero mentally absent ako sa klase.

Lumipas ang ilang araw nang maayos. Hindi ko na inintindi ang mga huling pangyayari sa buhay ko. Ayaw ko na talaga ng kaguluhan. Mag-aaral na lang ako. Uuwi, kakain, matutulog. Pati ang pagtetext ay nakatamaran ko na rin. Gusto ko na talagang maging simple ang lahat..

Palapit na ang dance concert at puspusan na ang practice namin. Minsan ay ginabi kami sa pagpa-practice. Hindi kase kami pinauwi ni Maam Gwen hanggang hindi namin natatapos ang isang sayaw. Maya-maya ay nagpaalam na sakin si Dex.

"Khris, mauna na ako sayo, may dadaanan pa kasi ako sa bahay ng tita ko eh."

"Sige, ingat ka na lang." sabi ko habang nag-aayos ng gamit sa bag. Naghahanda na akong umuwi. Natapos na ako sa pag-aayos ng gamit at hinintay si Billy para ayusin din ang mga damit niya. Ihahatid daw niya kasi ako sa sakayan ng jeep kaya naman pinauna ko na ang mga kasamahan namin. Kami na lang ni Billy ang nasa gym. Maya-maya ay may limang kalalakihan na lumapit kay Billy. Kinausap siya ng mga ito. Matagal-tagal din ang kanilang pag-uusap kaya naman inip na inip na ako. Hinintay ko pa rin na lapitan niya ako sa aking kinauupuan. Pero habang tumatagal ay parang hindi na niya napapansin na nandoon ako at naghihintay sa kanya. Patuloy ang pagku-kwentuhan nila. Naiinis na ako dahil gustung-gusto ko nang umuwi dahil pagod na ako. Nais ko nang magpaalam sa kanya na mauuna na ako pero maya-maya lang ay lumapit na siya sa akin.

"Ah, Khris, Pasensiya ka na, hindi na pala-"

"Okay lang, sige, bye." putol ko sa sinasabi niya at agad akong tumalikod para umuwi nang mag-isa. Sobrang naiinis ako sa kanya. Nilapitan lang siya ng mga kaibigan niya ay binale-wala na nya ako. Bwiset. Wala pala siyang kwenta. Hindi ko akalaing ganun siya. Siguro ay nagsawa na siya saken at ngayon ay wala na akong halaga kay Billy. May halaga nga ba ako sa kanya? Hindi ba ang sabi lang niya sakin noon ay gusto niya ako. Hindi niya ako mahal. Kahit kailan ay hindi ko narinig sa kanya na mahal niya ako. Ang engot ko talaga. Nainis ako kay Billy pero mas naiinis ako sa sarili ko. Todo pretend ako na love niya ako. Pero okay na rin ang ganito, balak ko na rin naman na layuan siya. At least hindi ko na kakailanganin pang magpaliwanag sa kanya. Tuloy-tuloy na ito. As in plain na lang ang buhay ko simula ngayon.

Naglakad ako papalabas ng gym at agad na pumara ng Tricycle. Gabi na noon at nakakatakot nang maglakad sa daan. Malayu-layo rin kase ang gym sa sakayan ng jeep pauwi sa amin. Naalala ko si Chester. Naisip kong sana ay nasa mabuti siyang condition. Bumalik na naman sa isip ko yung masasayang sandaling pinagsaluhan namin. Para bang napakatagal na ng mga lumipas na panahon. Para bang ang layo na ng mga ala-alang iyon sa akin. Lumilipad ang isip ko habang nakasakay sa tricycle. Nagulat na lang ako nang biglang inihinto ng driver ang

tricycle sa parteng walang tao. Lalo akong nagulat nang makita ko ang isang patalim sa kanyang mga kamay. Nakatutok iyon sakin.

"Akin na ang cellphone mo." sabi ng driver na napansin kong medyo bata pa. Siguro ay nasa 23-26 na taon na siya. Ganun pa man ay agad na lumukob sa akin ang matinding takot. Hindi ako agad nakagalaw.

"Yung cellphone mo sabi eh!" sigaw sakin ng holdaper.

Nanginginig ang mga kamay ko habang kinukuha sa loob ng bag ko ang aking cellphone. Hindi ako naghihinayang sa cellphone ko. Ayaw ko yatang masaksak ng patalim no. Masakit kaya iyon at alam na alam ko ang mga mangyayari sakin sa hospital once na saksakin ako ng walanghiyang ito. Baka maoperahan pa ako at tuluyan din naman palang mamamatay. No! Goodbye cellphone na lang talaga. Mag-iipon na lang ako ng pera para makabili ng bago. Iniabot ko ang cellphone ko sa driver.

"Yung pera mo naman. Lahat!" Kainis tong driver na to ah, gusto yatang kunin ang lahat-lahat sakin. Wag naman sana ang puri ko! Ahahah, ahahah.

Pero ang totoo niyan ay takot na takot ako. Lahat ng sabihin ng driver na iyon ay susundin ko, iwanan lang niya ako nang buhay.

Medyo natagalan ako sa pagkuha ng pera ko dahil napailalim iyon sa mga gamit ko sa bag. Ang tanging nasa bulsa ko lamang ay ang saktong pamasahe ko. Ako namang si tanga ay hindi na naisipang sabihin na wala akong pera. Kainis no.

"Bilisan mo dyan!" sigaw ulit ng driver na may gimik pa yata pagkatapos ng pangho-hold-up niya saken. Lalo naman akong natagalan sa paghahanap. Ang dami ko kayang gamit sa bag at napakahirap hanapin ang pouch ko na nasiksik yata sa mga damit. Takot na takot talaga ako sa mga mangyayari sakin. Nasisi ko pa tuloy sa isip ko ang hinayupak na si Billy. Kung hindi dahil sa kanya ay hindi ako gagabihin nang ganito at hindi ang kumag na holdaper na ito ang masasakyan ko. Kainis talaga siya. Ang bwiset namang pouch na yun ay ayaw pang magpakita sakin.  Nakakahiya naman dahil sobrang natatagalan na si manong driver at panay na ang sigaw niya saken. Baka ma-late na siya sa gimik niya. Maya-maya pa ay nakita ko na ang long lost pouch ko. Sa wakas, mapapasakamay na ng manong driver ang kayamanan ko. Iniabot ko na sa driver ang aking pouch pero laking gulat ko na wala na siya sa tricycle. Natakot naman ako na baka lilipat ng pwesto ang manong at pagsasamantalahan nga ako! Shet! Ahahah ahahah. Jowk. Pero natakot talaga ako dahil baka dikitan na ako talaga nung mama at tuluyan na akong saktan. Pero namuti na ang mata ko sa kahihintay sa kanya ay hindi pa rin niya ako nilalapitan. Sumilip ako sa likod ng tricycle at todong pagkagulat ako sa nakita ko.

Si Chester, kasuntukan ang manong driver na holdaper! Anong ginagawa ni Chester dito? Masyado ang kaba ko habang nakikita ang pagsusuntukan ng dalawa. Basta basag-ulo, maaasahan yata talaga si Chester diyan. Nakita ko ang patalim na itinutok sakin ng mama kanina sa gitna ng kalsada.. Kinuha ko iyon. Mahirap na, baka makuha ulit ng manong driver ay masakatan pa ang savior ko. Sandali lang at napabuwal na ni Chester ang bwiset na holdaper. Kinuha niya ang cellphone ko sa bulsa nito at iniabot iyon sakin. Agad na tumakbo palayo ang bugbog saradong holdaper. Bilib talaga ako kay Chester at lalo siyang napamahal sakin. Actuallly umiiyak na ako niyan. Hindi ko akalain na nalagay sa peligro ang buhay ko. Mabuti na lamang at nandun si Chester.

"Wala talaga akong katiwa-tiwala diyan sa Billy na yan. Mabuti na lang pala at lihim ko paring ipinagpatuloy ang pagsunod sa inyo kung hindi ay baka napaano ka na."

Nagpatuloy pa rin ako sa pag-iyak habang kinukuha ni Chester ang plate number ng tricycle. Pumunta kami sa munisipyo para i-report ang pangyayari at para na rin mahuli ang may-ari nung tricycle na si manong holdaper. Inihatid ako ni Chester sa sakayan ng jeep.

"Salamat sa pagliligtas mo sakin." sabi ko habang deretsong nakatingin sa kanyang mukha.

"Wala iyon, sige. Umuwi ka na at masyado ka nang ginabi. Baka mapagalitan ka na niyan sa inyo." Napakabait talaga niya. Nakakainis. Wala siyang katulad. Niyakap ko siya nang mahigpit bago ako sumakay sa jeep. Pagkasakay ko ng jeep ay nakareceive ako ng message mula sa isang number na hindi naman naka-save sa phonebook ko.

dalin mo n ulit ung mga gamit mo sa boarding house bukas. agahan mo ang punta ha. w8 kita. -chester.

Love Will Find A Way By Christina Aguilera

No one ever said that love was gonna be easy
Gotta take the ups and downs.. The in-betweens
If you take this journey.. Gotta give yourself completely
Never let nobody ever step on our dreams

You better stop, listen to these words that I say
You better stop don't you throw this good thing away
Put your trust in me and I'll make you see

No, the rain won't last forever , find a way to make it better
Long as we can stand together, love will find a way
Gonna make a new tomorrow.. Say goodbye to tears and sorrow
Better listen when I say love will find a way

Somebody tried to tell me love don't last forever
Said it only happens in your wildest dreams
After all is said and done we're still here together
Never listened to the lies and jealousy

You better stop don't you let 'em turn you around
You better stop hang on to this love that we've found
Nothing that they say can stand in our way

I want you, I need you , you know that I believe you
We got it, you know it.. So, if it's real, just show it
I want you, I need you, you know that I believe you
We got it, you know it .. So, if it's real, just show it

No, the rain won't last forever , find a way to make it better
Long as we can stand together, love will find a way
Gonna make a new tomorrow
Say goodbye to tears and sorrow
Better listen when I say love will find a way

Habang nasa jeep ako ay todo ang pagkakangiti ko. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman. Kanina lamang ay sobra ang inis ko nang dahil kay Billy. Tapos, sobra naman ang naging takot ko nang dahil kay manong holdaper. At ngayon ay sobrang happy naman nang dahil kay Chester.. Haaay...

Walang pagsidlan ang ligaya ko hanggang sa makauwi ako ng bahay.

Kinabukasan ay maaga akong pumunta sa boarding house ni Chester. Pinagbuksan niya ako ng pinto at agad na niyakap. Sobrang higpit. Para bang ayaw na niya akong pakawalan.

"Sandali lang, hindi ako makahinga." sabi ko, ang laki ba naman kase ng katawan niya no.

Agad naman niya akong pinakawalan.

"Grabe, akala ko papatayin mo na ko eh. Akala ko galit ka pa rin saken. Eheheh.."

"Hindi, na-miss lang talaga kita." sabi ng mokong habang sobrang lapad ang pagkakangiti.

Hindi ko naman pinansin ang paglalambing niya. Iniikot ko ang aking paningin sa buong bahay. Ganun pa rin, walang pagbabago. Katulad lang din nung dati na dito pa ako namamalagi.

"Isang tanong muna, paano mo nalalaman kung saan ang mga lakad namin ni Billy?" kagabi pa naglalaro sa isip ko ang tanong na ito. Nakalimutan ko naman kasing itanong sa kanya kagabi dahil sa bilis ng mga pangyayari.

"Si Dex." simpleng sagot niya.

"Talaga nga naman yung bading na yun. Pakialamera." sagot ko.

"Wag ka nang magalit sa kanya. Ako naman kase ang namilit sa kanya na tulungan ako eh. Saka ayaw mo ba nun, nagka-ayos tayo.."

Eheheh, ang totoo nyan ay thankful ako kay Dex. Alam niya talaga ang mga nararamdaman ko. The best talaga yung bading na yun. Nag-set ako ng mental note na pasasalamatan ko si Dex pag nagkita kami at kailangan ko rin namang magkwento sa kanya tungkol sa mga pangyayari sa buhay ko. (Salamat Dex. Sana okay na ang pasasalamat ko pag nabasa mo ang story na to. Mwaaaah... Thank you friend.)

"Anong nagyari sa inyo ni Kim dito?" walang kaemo-emosyong tanong ko.. Ayaw kong ipakita sa kanya na masyado akong curious sa mga naganap sa kanila ni Kim pagkaalis ko..

"What do you mean?" tanong niya.

"Diba pinatira mo dito si Kim nung umalis ako?" flat pa rin ang facial expression ko.. Parang wala lang..

"Of course not.. Hindi ko siya pinatira dito.."

"Okay.." at tumahimik na ako.

Naupo ako sa isang upuan na nakalapit sa dining table. Nagtext ako kay Dexter.

"Nung umagang umalis ka, nakausap ko si Billy at Kim. Pinaamin ko si Kim sa mga ginawa niya.. Siguro, narealize niya na walang pag-asa na maging kami kaya umamin na rin siya.. Nalaman kong wala ka palang kasalanan.. Na sila ang may plano ng lahat ng nangyari satin.." mahabang pagpapaliwanag ni Chester.

Napaiyak na naman ako pero agad kong pinahiran ang mga luha ko para hindi niya makita..

Nagpatuloy siya sa pagsasalita.

"Sana ay tuluyan mo na akong patawarin sa mga kasalanan ko sayo.. Napakatanga ko para hindi ka paniwalaan. Hindi ko napansin ang lubos na pagmamahal na ibinigay mo sakin.. Nagawa pa kitang saktan nang paulit-ulit.."

Narinig kong sumisinghot na siya habang nagsasalita.. Nanatili lamang akong tahimik.

"Gusto ko ring sabihin sayo na nasasaktan din ako nang sobra tuwing nasasaktan at nahihirapan ka sa mga kamay ko.. Galit ako sayo dahil ang buong akala ko ay si Billy ang talagang mahal mo.. Nalungkot talaga ako nung makita ko yung mga gamit mo sa ilalim ng kama. Nalaman kong balak mo na pala akong iwan.."

Tumulo ang mga luha ko sa ibabaw ng mesa.. Hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko..

"Nung huling gabi na magkasama tayo ay aaminin kong nainis ako sayo noon dahil nakita kitang kasama na naman si Billy. Nagsayaw pa kayo sa tabi ko.. Pinilit kitang kunin sa kanya para magkaroon tayo ng pagkakataon para mag-usap.. Pero inaway pa rin kita habang nagsasayaw tayo.. Sorry.. Nalaman kong malungkot ka nung gabi na yun.. Napakapangit na gabi.."

Patuloy lamang ako sa tahimik na pag-iyak habang nakayuko..

"Nung gabi na yun ay gusto kitang kumbinsihin na manatili sakin pero nawalan ako ng lakas ng loob. Feeling ko kasi ay napakawalang kwenta kong tao.. Nung nandito ka sakin ay wala akong ginawa kundi ang saktan ka pero nung nalaman kong aalis ka ay parang gusto na lang kitang yakapin at huwag nang pakawalan pa.."

Tumayo siya at nagtungo sa wash area.. Nakatukod ang mga kamay niya sa lababo at nakatalikod sakin.. Nagpatuloy siya sa pagsasalita.

"Napakasaya ko pa sana nung gabi na yun. Ibinigay mo ang lahat sakin.. Ang akala ko ay hindi ka na aalis matapos na may mangyari satin ulit. Ang akala ko ay okay na talaga tayo.. Sobrang lungkot ang naramdaman ko nang magising ako at wala ka na.. Sana ngayon ay talagang napatawad mo na ako.. Hindi ko sinasadyang saktan ka.. Nadala lang ako ng galit ko sayo.."

Nanatili kaming tahimik pagkatapos niyang magsalita. Nagpunas ako ng mukha dahil basang-basa na naman ako sa luha. Pesteng mga mata to, parang gripo..

"Kumain ka na ba? Naghanda ako ng breakfast." sabi niya pagkatapos ng mahabang katahimikan.

"Hindi pa nga eh. Nagmamadali kase ako sa pagpunta dito kaya nakalimutan ko nang kumain ng agahan.

"Sige, kumain muna tayo, mamaya na natin ayusin ang mga gamit mo sa kwarto natin."

Parang gusto ko namang kiligin nang todo sa narinig ko. Habang kumukuha siya ng mga plato ay niyakap ko siya mula sa likuran. Aktong haharap siya sakin pero pinigilan ko siya.

"Sana ay maging maayos na ang lahat simula ngayon. Napatawad na kita at sana ay patawarin mo rin ako sa mga nagawa ko sayo nitong mga nakaraang araw." sabi ko habang nakapikit at mahigpit siyang yakap. Maya-maya ay humarap na rin siya saken.

Niyakap niya ako ulit nang buong higpit at hinalikan mula sa noo hanggang sa umabot ang kanyang mga labi sa akin. Sandali lang iyon pero napakasarap sa pakiramdam.

"Dont worry Mahal, simula ngayon ay magiging masaya na ang bawat sandaling magkasama tayo." namiss ko pala ang pagtawag niya sakin ng Mahal..

Hinalikan niya ako ulit. This time ay hindi ko na namalayan kung gaano katagal. 

Always Be My Baby by Mariah Carey

We were as one, babe for a moment in time
And it seemed everlasting that you would always be mine
Now you want to be free so I'll let you fly
'Cause I know in my heart, babe our love will never die, No
You'll always be a part of me, I'm part of you indefinitely
Boy, don't you know you can't escape me
Ooh darling, 'cause you'll always be my baby
And we'll linger on, time can't erase a feeling this strong
No way you're never gonna shake me
Ooh darling, 'cause you'll always be my baby

I ain't gonna cry, no.. And I won't beg you to stay
If you're determined to leave boy I will not stand in your way
But inevitably, you'll be back again 'cause you know in your heart, babe
Our love will never end, No
You'll always be a part of me, I'm part of you indefinitely
Boy, don't you know you can't escape me
Ooh darling, 'cause you'll always be my baby
And we'll linger on, time can't erase a feeling this strong
No way you're never gonna shake me
Ooh darling, 'cause you'll always be my baby

I know that you'll be back, boy
When your days and your nights get a little bit colder
I know that you'll be right back, baby
Oh baby, believe me it's only a matter of time, time
You'll always be a part of me, I'm part of you indefinitely
Boy, don't you know you can't escape me
Ooh darling, 'cause you'll always be my baby
And we'll linger on, time can't erase a feeling this strong
No way you're never gonna shake me
Ooh darling, 'cause you'll always be my baby

Shet, sobrang saya ko. Napakasarap ng pakiramdam na babalik na ako sa taong mahal ko. Sana ay maging maayos na talaga ang pagsasama namin this time. Mahal na mahal ko siya at di na ako makapapayag pa na masayang ang pagkakataong ito para muli naming maibalik ang dati naming pagmamahalan. Nagsalo kami sa pagkaing inihanda niya. Sandali lang at naging masigla na kaming pareho. Nakuha na naming magharutan habang kumakain. Tulad ng dati.. Pagkatapos naming kumain ay sandali kaming nagpahinga sa harap ng TV. Inihanda rin pala niya ang paborito kong movie. If Only. Nasabi ko nga pala sa kanya dati na ito ang favorite movie ko. Kahit na paulit-ulit ko itong panoorin ay hindi ako nagsasawa. Naiyak na naman ako

sa pinanood namin. Nakakaiyak kasi yung movie na yun. Magka-akbay kami sa sofa habang nanonood. Yumakap ako sa kanyang bewang at inihilig ko ang aking ulo sa kanyang dibdib. Nakakahiya kasi pag nakita niyang naiiyak ako nang dahil sa pinapanood namin. Natawa na lang ako nang malakas nang marinig ko siyang sumisinghot na rin. Ahahah. Naiyak din ang loko.. Ngayon lang daw niya kasi napanood yung pelikula na yun. Hindi daw niya alam na nakakaiyak pala.. Nag-thank you ako sa kanya dahil ipinapanood niya ulit iyon sakin..

Pagkatapos naming manood ay kumain naman kami ng pizza na ipina-deliver niya. Hawaiian. Favorite pizza ko.. Napayakap tuloy ako sa kanya.. Napansin ko ulit ang silver bracelet na suot niya. Hinawakan ko iyon at tumitig sa kanyang mga mata.

"Salamat talaga..I love you." sabi ko.. Hinalikan niya ako sa noo at niyakap ako nang mahigpit.

"I love you too." sagot niya..

Pagkaraan ay ipinasok na namin ang mga gamit ko sa loob ng kwarto. Magkatulong kaming nag-ayos ng mga damit at mga gamit ko sa closet. Pati na ang mga gamit ko sa school ay iniayos ko na rin sa study table sa kwarto namin. Nagpaalam siyang maliligo muna. Nahiga muna ako sa kama at madaling nakatulog. Puyat kasi ako kagabi kakaisip kung totoo ba ang nangyari sakin nung nakaraang gabi. Mababaw lang naman ang aking tulog kaya nagising ako nang marinig na bumukas ang pinto ng banyo. Napangiti ako nang makita ko siyang papalabas ng banyo nang naka-boxer shorts lang. Nakangiti din ang loko.

"Na-miss kita, Mahal.." sabi pa. Hindi ako sumagot at naupo lang sa ibabaw ng kama. Isinandal ko ang aking likod sa headboard niyon. Natatawa ako sa kanya.

"Makikita mo ulit ang gilas ng alaga kong si Pogi!" malakas na sabi pa ng bugok habang papalapit sa kinaroroonan ko. Natawa na talaga ako nang malakas.

"Aba dapat lang! Matagal-tagal ko rin siyang naka-text no!" sagot ko. Pareho kaming nagkatawanan sa sinabi ko. Agad naman siyang sumampa sa kama para yakapin ako..

Now, there's no distance in between our love.. Sobrang saya lang ang nararamdaman ko ngayon.. Magkasama na kami talaga ulit.. Tulad nung una.. Pagkatapos ng lahat ng mga nangyari samin ni Chester ay nagkabalikan kami.. Now, there's no distance in between our love..

Ever After By Bonnie Bailey

Nothing compares to the good times
Feels like we're floating, when the rest have to climb
You made me believe in love, and not the perfect kind
A real messy beautiful twisted sunshine
Emotions, volcanic eruptions
We both still care, so we're still alive
Tunnel vision, determination
I want you, I want to make it right

And now we're slightly weathered, we're slightly worn
Our hands grip together, eye to eye through the storm, yet
I still believe in ever after with you, yeahhhhh
Cuz life is a pleasure with you by my side,
And there ain't no current in this river we can't ride
I still believe in ever after with you

Salamat po at sana ay may natutunan at naenjoy ninyo ang aking kwento...

Just when everything is falling apart, look again.

Coz maybe, just maybe..

Things are actually falling into their rightful places..

___WAKAS___